İsrâiloğullarına gönderilen peygamberlerden. Mûsâ aleyhisselâmın dînini yayıp, Tevrât-ı şerîfin hükümlerini bildirdi.
Mûsâ aleyhisselâmdan sonra hak yoldan ayrılıp, bozuk yollara sapan İsrâiloğulları kendilerine gönderilen peygamberlere ya kısa dönemler hâlinde tâbi oldular veya hiç tâbi olmayıp isyân ettiler. Şa’yâ aleyhisselâm, Mûsâ aleyhisselâmın dînini tebliğ et mek üzere peygamber olarak gönderildi. Şa’yâ aleyhisselâmın peygamberliği Zekeriyyâ, Yahyâ ve Îsâ aleyhimüsselâmdan önce idi. Şa’yâ aleyhisselâm, İsrâiloğullarına Allahü teâlânın emirlerini bildirip nasîhat etti.
Muhammed aleyhisselâmın geleceğini bi ldirdi. Şa’yâ aleyhisselâm zamânında, İsrâiloğullarının başında Sudika adlı bir melik vardı. Melik Sudika’nın vefâtından sonra saltanat kavgaları yüzünden birbirine giren İsrâiloğullarına, Şa’yâ aleyhisselâm nasîhatte bulundu. Fakat onu dinleyen olmadı. İsrâiloğulları iyice düşman oldular. Nihâyet Şa’yâ aleyhisselâmı şehîd ettiler. Böylece Allahü teâlâ tarafından kendilerine gönderilen peygamberi dinlemeyip, büyük felâkete düştüler. Daha sonraki yıllarda Bâbil hükümdârı Buhtunnasar tarafından yurtları istilâ edildi. (Taberî-İbnü’l-Esîr-Sa’lebî)
İsrailoğullarına gönderilen peygamberlerden olan Şa’ya aleyhisselam, kavmine Muhammed aleyhisselamın geleceğini haber vermişti… İsrailoğulları devlet işlerinde hükümdarları Sıdkıya’nın, dinî hususlarda da Şa’ya aleyhisselamın emirlerine itaat ederlerdi. Fakat Sıdkıya’nın hükümdarlığının son zamanlarına doğru sapıtıp hak ve batıl çizgisini aştıklarında, Allahü teala onlara Babil Kralı Senharib’i (Sencarib) gönderdi. Senharib bütün ordusuyla Beytülmakdis’i kuşattı…
Ordu vebadan kırıldı!..
Korkularından ne yapacaklarını bilemeyen İsrailoğulları, Şa’ya aleyhisselamdan, kendilerini Senharib’in ordusundan kurtarması için Allahü tealaya dua etmesini istediler. Şa’ya aleyhisselam da dua etti. Senharib’in ordusu veba hastalığına yakalanıp kısa sürede kırıldı…
Kralları Sıdkıya’nın ölümünden sonra İsrailoğulları’nın işleri bozuldu. Hükümdarlık için birbirlerini öldürmeye başladılar. Mukaddes kitapları Tevrat’ı unuttular. Bunun üzerine Allahü teala, Şa’ya aleyhisselama kavmine ikazlarda bulunmasını emretti. O da kavmini toplayarak öğütlerde bulundu. Allah’ın verdiği nimetleri unuturlarsa başlarına tahmin bile edemeyecekleri musibetlerin geleceğini anlattı. Cenâb-ı Hakkın emrini bildirdi. Allahü teala Şa’ya aleyhisselama şöyle vahyetti:
“Sor onlara benim icabetime mâni olan ne? Ben işiticilerin en işiticisi, nazar edenlerin en basiretlisi, icabet edenlerin en yakını, rahmet edenlerin en merhametlisi değil miyim? Fakirlere merhamet, zayıflara yakınlık, mazluma insaf, gasbolunana yardım, gaibe adalet, dullara ve yetimlere, miskinlere ve her hak sahibine hakkını eda etseler ya…
“O ümmet namaz kılacak”
Son Peygamber Ahmed’i göndereceğim. Onun ümmetini insanlar için çıkarılmış hayırlı ümmet yapacağım. O ümmet, namaz kılacak, benim yolumda saf olarak ve düşman üzerine yürüyerek mukâtele edecekler, benim rızâma ermek için diyarlarından çıkacaklar… Ben çok büyük fazl sahibiyim.”
Şa’ya aleyhisselâm sözlerini bitirince, İsrailoğulları onu öldürmek için üzerine saldırdılar. O da kaçıp içi oyulmuş bir ağaca gizlendi. Ancak onu gördüler ve testereyi dayayıp, ağaç ile beraber biçerek şehit ettiler…
