Üç arkadaş birlikte seyahat etmekteydiler. Gurbet illerine doğru açılan bu üç kafadarlar bir yerde iş bulup çalışacaklar, nafakalarını kazanacaklarmış.
Nihayet bir kasabaya gelmiş ve büyük bir çiftlik sahibine misafir olmuşlar. Söylendiğine göre çiftlik sahibinin çalışacak adamlara ihtiyacı varmış. Onlar da kendilerine bir iş verir düşüncesiyle gelmişler zaten buraya.
Ancak, üç arkadaştan her biri, kendine iş bulup, arkadaşının gitmesini istermiş. Dolayısıyla her biri kendisini beğendirmek için arkadaşlarını kötülemek fikrine kapılmışlar.
Akşam yemeği getirilmeden evvel ağa bunlardan birisini köşeye çekerek sormuş:
“Şurada oturan arkadaşınız nasıldır?”
Cevap vermiş:
“Bırak onu. O eşeğin birisidir.”
Hane sahibi İkincisini çağırmış:
“Şimdi benimle konuşan arkadaşınız nasıl adamdır?”
“O mu, o öküzün biridir.”
Adam üçüncülerini çağırmış, bir köşeye çekerek ona da sormuş: “Konuştuğumuz şu arkadaşınız nasıldır?”
“O mu, o bir köpekten başka bir şey değildir.”
B öylece birbirlerini iyice gözden düşürerek kendilerini beğendirmek isteyen bu gammazların seviyesini iyice keşfeden hane sahibi, akşam üzeri sofrayı kurdurur, ortalığa ağzı kapalı yemekler gelip sıralanır. Yemekleri hazırlamakta olan hizmetçi üç kafadarın her birinin önüne ağzı kapalı yemekleri dizer, geri çekilir.
Kendi önündeki çorbasını yudumlarken misafirlerine de “Buyurun, siz de kamınızı doyurun” der.
Bunlar birer birer önlerindeki yemeklerin üzerindeki kapağı kaldırarak bakarlar ki, tabakların içinde beklenmedik ve olmayacak şeyler!
Önlerindeki tabakların içinde birisininkinde arpa, birisininkinde saman, bir diğerininkinde ise çöplükten alınmış kemikler!
“Ağa, hayrola bunlar nedir böyle?..”
Ev sahibi istifini bozmadan cevap verir:
“Ne olacak, yemekleriniz buyurun.”
“Nasıl olur? Baksanız ya, bunlar bizim yiyeceklerimiz olabüir mi?”
Ağa yine istifini bozmadan cevap verir:
“Elbette! Çünkü ben sizlere ayrı ayrı sordum. Biriniz eşek, diğeriniz öküz ve üçüncünüzün de köpek olduğunu yine kendinizden öğrendim. “Öyleyse bunların yiyeceklerinin de kendi cinsiyetlerine uygun olması gerekir” diyerek bunları getirdim. Buyurun afiyet olsun. Hiç tereddüt etmeden yiyin.”Böylelikle birbirlerini gammazlayarak gözden düşürüp, jumallayanlara kendi anlayacaktan dille vaaz edip öğütte bulunmuş olan tecrübeli adam mevzuu şöyle bağlar:
“Haydi gidin buradan. Sizin hiç birinizle işim yoktur. Yalnız bir daha da birbirinizin arkasından konuşmayın olur mu?”
