ELLERİ HAYIRLA DOLAN ADAM
Bir gün, bir bedevi Rahmet Peygamberin nur bağışlayan huzuruna çıktı:
— Ey Allahın Resulü, dedi, Kur’ân-ı Kerimi ezberlemeye çalıştım, ezberleyemedim. Bana Kur”ân”dan yapamadığımı telâfi ettirecek bir şey öğret (ki onu yaptığun y^man elim hayırla dolsun)!…
Nihayetsiz olan Mülkün Seyyidi ve Kevser Havuzunun sâhibi buyurdular ki:
— Allah her şeyden yüce ve münezzehtir. O”na hamd olsun. Allah”dan başka İlâh yoktur.. Allah en büyüktür!, de…
(Bedevi sevincinden yuvadaki yavru güvercinler gibi çırpmıyordu.) Duada geçen dört şeyi (Teşbih, hamd, Ke-lime-i Tevhid ve Tekbir”i) parmaklarıyla sayarak tekrar etti ve dedi:
— Ey Allahın Resulü!.. Bu dua Rabbim için, kendim için nasıl duâ edeyim?
Kâinatın Efendisi buyurdular ki:
— Kendin için de: Allah”ım, beni affet, bana merhamet et. Bana âfiyet ver, beni rızıklandır ve bana doğru yolu göster, diye duâ et!..
Bedevi sevinç ve saâdetle Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)’in mübârek huzurundan çıkıp gitti… Nebiler Sultanı onun arkasından bakarak dediler ki:
— Bedevi, ellerini hayırla doldurarak gitti… (“)
Ey hakikat talibi!.. Bağı Muhammedi”nin sünbülü olanlara ebediyyen mahzun olmak yoktur… Gönlünü bir bahçe yap da oraya vefa tohumlan ek… Yeşillikler hep ırmak kenarlarında olur. Hazret-i Mustafa”nın ırmağına koş ki, marifet fidanları elde edebilesin…
