SEMANIN KAPILARI SANA AÇIK
Bir gün, adamın birisi çöldeydi. Elbiselerini çıkarmış, frf>rn-Hni kızgın kumlar üzerine atarak kendi nefsine hitap ediyordu:
— Ey gece ölü, gündüz miskin olan adam!.. Kızgın kumlara kanş da cehennemin azabını tat!..
Adam hem böyle söylüyor, hem de kumlarda yuvarlanıp duruyordu. Yüzü gözü kumlara batmış bir halde iken, birden ilerde bir ağacın altında gölgelenmekte olan Nebiler Nebisini gördü.. Derhal ona doğru koştu:
— Ey Allah Resûlü, dedi, nefsim beni mağlup etti!..
Nebiler Serveri buyurdular ki:
— (Senin bir şeyden haberin yok!) Şunu bil ki, semânın kapılan sana açılmış, melekler de seninle iftihar etmişlerdir…
Sonra mübârek yüzünü sahabllerine döndürüp dediler ki:
— Kardeşinizden, size duâ etmesini isteyin!..
Bunun üzerine sahabilerden biri hemen ileri atıldı:
— Ey kardeş, dedi, benim için duâ et!..
Kâinatın Efendisi o adama hitaben:
— Sen, buyurdu, hepsi için duâ et!..
Adam ellerini ulvilik âlemlerine kaldırıp şöyle duâ etti:
— Allah”ım!. Takvayı onların azığı yap. İşlerini doğruya götör.
Rahmet Peygamber de onun için duâya başladı:
— Allah”ım! Bu kulunu doğruya yönelt!..
Adam duâsını şöyle tamamladı:
— Ey Rabbim! Varacakları yer cennet olsun!.. O
