İŞİMİ DÜZENE KOY
Bir gün zengin bir adam namazdan sonra ellerini kaldırıp duâya başladı:
— Yâ Rabbi, Yâ Rabbi, diyordu, merhamet et, işimi düzene koy!…
Bir ârif onun bu sözünü duydu da dedi ki:
— Ey adam!… Sen gururunla dünyaya sığmıyorsun, her an bir başka sevdânın peşindesin… Göklere kadar yükselmiş bir sarayın, dünyalar dolusu malın var…
Artık insaf et!… Burada merhametin işi ne? Sen de benim gibi bir dilim ekmeğe mâlik olsaydm o zaman merhamete lâyık olurdun!… Bu köşkün içinde, bu dünya dolusu mal arasında bir an bile merhamet bekleme! Maldan, mülkden yüz çevirmedikçe, merhamete lâyık adam olamazsın sen!…
