O DA BİLSİN Kİ
İç gözlerine hikmet sürmesi çekilen iki büyük veli, Cüneyd ve İmam Şibli bir gün aynı anda hastalanmışlardı. Hıristiyan hekimlerinden birine haber gönderdiler, önce Şiblfye gitti ve dedi:
— Ey pir, rahatsızlığın nedir?
Şibli Hazretleri gülümsedi:
— Hiç, dedi, rahatsızlığım yok!…
Bu defa hekim Cüneyd hazretlerinin huzuruna gitti ve sordu:
— Hâlin nicedir, ey âlem şeyhi?
Cüneyd, her şeyi olduğu gibi tek tek anlattı. Her ikisi de iyileştikten sonra karşılaştılar ve bu konuyu görüştüler. önce Şibli:
— Ey Cüneyd, dedi, niye bir huristiyan doktora her şeyi anlattın? Bilmez misin ki o tamamiyle bize yabancı…
Cüneyd Hazretleri:
— Çünkü, dedi, o da bilsin ki, dost olana böyle yapıyor, ya düşman olanların hali nice olur?…
Cüneyd ılık gözlerini Şibli’nin gözlerine dikip sordu:
— Peki, sen niçin hiçbir şey söylemedin?
Şibli hazretleri gün kadar aydın yüzünü göklere çevirip gülümsedi ve:
— Ben, dedi, dostu düşmana şikâyet etmekten utandım!…
Ah ne diyelim ki? Aşk arslaniyle cenk etmek herkesin kân değil erlerin kândır. Onların dünyası da bir başka…
