Peygamber Efendimize Salavat Getirmenin Faziletini en iyi ifade eden kıssalardan bir kıssa
Peygamberimiz (s.a.v) diyor ki:
Kıyâmet koptuğunda Adem Peygamber mahşer yerinde, Ümmeti Muhammed’den birinin melekler tarafından Cehenneme doğru sürüldüğünü görünce, “Ey Muhammedi..” diye bağırmaya başlar. Bu sesi duyan Hz. Peygamber (s.a.v.) “Buyurun ey insanlığın atası!..” diye karşılık verir.
Adem Peygamber:
– Ümmetinden birinin melekler tarafından Cehenneme doğru sürüldüğünü gördüm. Yetiş de kurtar.
Hz. Peygamber (s.a.v.) peşinden koşarak adama yetişti. Ve kendisini götüren meleklere:
– Durunuz, bırakınız onu, diye seslendi:
Melekler:
– Ey Muhammedi.. “Melekler Allah’ın emirlerine asla karşı gelmezler. Ne emir verilirse harfi harfine onu yerine getirirler. Tahrim sûresi, âyet: 6
Diyen Allah kelâmını bilmiyor musun? Biz Allah’ın emrine nasıl karşı çıkarız?
O sırada bir ses yükselir. Sesin sahibi şöyle der:
– Muhammed’e. itaat ediniz, O’nun emrini dinleyiniz.
Hz. Muhammed (s.a.v):
– Ümmetimi İlâhi Terazi’ye götürün. Orada tekrar amellerini tartıya vuracağız.
Kişi, terazinin başına götürülür. Amelleri tartıya vurulur. Kötülükleri baskın çıkar. Ardında cebinden bir pusula çıkaran Hz. Peygamber (s.a.v.) pusulayı terazinin sağ kefesine koyar. Bu defa kişinin iyilikleri baskın gelir.
Bu durumu gören kişi büyük bir sevinç içinde, Peygamber’e dönerek, “Anam, babam sana feda olsun ey zât. Sen kimsin, kendini bana takdim eder misin?” der.
Hz. Peygamber (s.a.v.), “Ben Muhammed’im” deyince adam ayaklarını öpmeye davranır. Ardından da, “Ey Allah’ın Resulü!” der. “O cebinizden çıkardığınız pusula neyin nesiydi, söyler inisiniz?”
Hz. Peygamber (s.a.v):
– O pusula dünyada iken bana getirdiğin salâvatları ihtiva ediyordu. Ben de onu bugün için saklamıştım.
Adam:- Yazıklar olsun bana. Bunca yıllık ömrümü kötülükler işleyerek geçirdim.
Kenz-ül Ahbâr
Peygamberimiz (s.a.v) diyor ki:
“Yüce Allah (c.c.) bazı melekleri ellerinde altın kalemleri, gümüşten kâğıtlarıyla bana ve soyuma sa-lâvat getiren mü’minleri yazmakla vazifelendirmiştir.”
