İsa Aleyhisselâm vaaz etmek üzere bir köye gidiyordu. Arkasından yetişen bir Yahudi, ona yol arkadaşı oldu. Bir müddet yürüdükten sonra acıktılar. Yol kenarına oturdular. Hazret-i İsa, heybesinden üç ekmek çıkardı. Birini Yahudi’ye verdi, birini kendi yedi, üçücü-sünü ise tekrar heybesine koyup ibadete başladı. Yahudi, fırsattan yararlanıp kalan ekmeği de yedi.
Hazret-i İsa dönünce heybesindeki ekmeğin yok olduğunu gördü. Yahudi’ye sordu, ama o, yeminler ederek görmediğini söyledi. Bunun üzerine İsa Aleyhisselâm, Yahudi’ye bir ders vermek istedi. Toprağı avuçla-di. Sonra avucunu açtı. Avucu altın doluydu. Hazret-i İsa mucize göstermişti. Yahudi ise altınları ondan nasıl alacağını düşünüyordu.
Hazret-i İsa hiç ses çıkarmadan altınlardan bir kısmını Yahudi’ye verdi, bir kısmını kendisi aldı. Kalanını avucunda tutup:
– Son ekmeği kim yedi ise bunu ona vereceğim, dedi. O zamana kadar ekmeği görmediğini, yemediğini İddia eden Yahudi, hemen atıldı:
– Ben yedim, al tınlan bana ver.
– Sen dünya malına çok hırs gösteriyorsun. Hırs insana zarar verir. Bütün al tınlan al. senin olsun. Ama peşimi bırak. Senin gibi bir yalana ile yolculuk yapamam.
Ve aynldı gitti.
Yalnız kalan Yahudi, sevinçten uçuyor, altınlarla oynuyordu. O sırada eşkıyalar bastı. Al tınlan elinden almak İstediler. Yahudi hemen bir kurnazlık düşündü.
– Bu işi kavgasız gürültüsüz halledelim, dedi, aramızda bölüşelim.
Teklif eşkiyalann hoşuna gitti.
– Peki, dediler, bölüşelim.
– Ama önce kamımızı doyuralım. Bir kaç kişi kasabaya gitsin de yiyecek getirsin.
Birkaç kişi yiyecek almaya gönderildi.
Gözlerini altın hırsı bürümüştü. Arkadaşlarını öldürüp altına sahip olmak için yiyeceklere zehir attılar. Yahudi’nin yarımda kalanlar da aynı şeyi düşünmüş ve arkadaşlarına pusu kurmuşlardı. Ansızın saldınp hepsini öldürdüler. Getirdikleri yiyecekleri de bir güzel yediler. Sıra altını bölüşmeye gelmişU. Ama zehir tesirini göstermeye başlamıştı. Az sonra hepsi öldü.
Haznt-i İsa köydeki işini bitirip dönerken cesetleri gördü. Ûzûntü içinde şunlan söyledi:
– Mal ve para hırsının sonu budur işte. Helâl kazançla yetinmeyenler böyle perişan ohır. Ey Allah ım, bizi başkalarının hakkına H dikenlerden etme…
