Yüce Allah (c.c.) İbrahim Peygamber’! kendine dost ilan ettiğinde meleklerin şöyle bir sorusuna muhatap olur:
– Ya RabbiL İbrahim’in karısı, çocuğu ve malı var. O bunlar ile meşgul olurken nasıl olup da O’nu dost edindiniz?
Yüce Allah (c.c.) meleklere:
“Siz kulum İbrahim’in ne şekline, ne malına, ne de çoluk çocuğuna değil; Onun sadece yüreğinde taşıdığı coşkun îmanına ve işlediği iyi amellerine bakın, kendisini bunlara göre değerlen-dirin. Dostum İbrahim’in yüreğinde benden başka herhangi bir fani varlığın sevgisini asla bulamayacaksınız. İsterseniz gidip bir deneyin ” diye cevap verdi.
Bunun üzerine Cebrâil (a.s.) insan kılığına bürünerek İbrahim Peygamberi denemek için yanma varır. -İbrahim Peygamberin büyük bir koyun sürüsü vardır. Koyunlannı canavarlara karşı korumak ve avlanmak için oniki köpek beslemektedir. Varın siz buna göre koyunlarının sayısını çıkarın. Her köpeğin boynunda altından tasma bulunmaktadır. Hz. İbrahim (a.s.) bu hareketiyle dünya malının pislik olduğunu ve ancak köpeklere yaraşacağını ortaya dökmek istemektedir. İbrahim Peygamber kırda otlamak için yayılan koyun sürüsünü daima yüksek bir tepe üzerinden gözetlemektedir.
İşte İbrahim Peygamber tepe üzerinden koyun sürüsünü kontrol ederken Cebrâil (a.s.) yanına gelir, selâm verir. Ardından da aşağıda geniş bir alanı toplayarak otlamakta olan koyunlan süzdükten sonra; “Ey İbrahim!.. Bu muazzam koyun sürüsü kimin?” diye sorar.
Bir an olsun yüce Allah’ı aklından çıkarmayan İbrahim Peygamber bu soruya; “Şimdilik benim, fakat gerçekte her şeyin ortaksız sahibi olan Allah’ındır” diye cevap verir.
Daha sonra Cebrâil ile Hz. İbrahim (a.s.) arasında şu konuşma geçer:
Cebrâil:
– Bu koyunlardan bana bir tane hediye eder misiniz?
Hz. İbrahim:
– Allah’ın adını anarsanız, alm üçte biri sizin olsun.
Cebrâil:
– Cebrâil’in, diğer meleklerin Rabbi ve biz tüm varlıkların Rabbi olan Allah gerçekten kutsal ve her türlü noksanlıklardan uzak ve beri olan yüce yaratandır.
Hz. İbrahim:
– Allah’ın adını ikinci bir defa daha anarsanız, bu defa da yansını alın, sizin olsun.
Cebrâil:
– Cebrâil’in, diğer meleklerin rabbi ve biz tüm varlıkların Rabbi olan Allah (c.c.) gerçekten kutsal ve her türlü noksanlıklardan uzak ve beridir.
Hz. İbrahim:
– Üçüncü olarak bir daha Allah’ı anarsanız, buyurun bütün koyun sürüsü sizin olsun. Hem de çobanları ve köpekleriyle birlikte alın.
Cebrâil (a.s.) Allah’ı aynı şekilde bir daha andı. Sonra Hz. İbrahim:- Dördüncü olarak bir defa daha anarsan bu sefer de senin kölen olurum.
Cebrâil (a.s.) tekrar andı. Ardından yüce Allah (c.c.); “Ey CebrâilA, dostumu nasıl buldun?” diye seslenince o da, “Çok sadık ve iyi bir dost ya Rabbi!..” diye karşılık verdi.
İbrahim Peygamber bütün dediklerini yerine getiren bu yabancının huzurunda çobanlarım çağırdı ve onlara; “Koyunlar arkadaşımındır. Nereye gitmek istiyorsa koyunları peşinden sürün. Çünkü koyun sürüsü ve sizler artık bu arkadaşın malısınız” diye talimat verdi.
Tam o sırada Cebrâil (a.s.); “Ey İbrahim!.. Ben Cebrail’im. Seni denemek için buraya gelmiş bulunuyorum. Bunlar bana lâzım değil” diyerek kendini tanıttı. Buna karşılık İbrahim peygamber ise, “Ben Allah dostuyum. Hediye ettiğimi asla geri almam” diye karşılık verdi.
Bunun üzerine yüce Allah (c.c.) İbrahim Peygamber’e şöyle emretti:
– Ey İbrahim!.. O koyun sürüsünü sat. Paralarıyla da tarla ve arsa alarak bir vakıf kur. Böylece oradan fakir, zengin herkes yesin içsin.
