TEBLÎĞ: Peygamberlerin, Allahü teâlânın emir ve yasaklarını, insanlara eksiksiz ve noksansız olarak bildirmeleri.
Kur’ân-ı kerîmde meâlen buyruldu ki:
Onlar (Peygamberler) Allahü teâlânın insanlara gönderdiklerini tebliğ ederler. O’ndan korkarlar. Allah’tan başka kimseden korkmazlar. (Ahzâb sûresi: 39)
Peygamberler aleyhimüsselâm hakkında bilmemiz vâcib olan sıfatlar yedidir:
1) Emânet (güvenilir olmak),
2)Sıdk (doğruluk),
3) Teblîğ,
4) Adâlet (âdil olmak),
5) İsmet (hiç günah işlememek),
6)Fetânet (diğer insanlardan daha akıllı olmak,
7)Emn-ül-azl (peygamberlikten azl olunmamak, atılmamak). (Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî)
Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem 632 (H.10) yılında vedâ haccı denilen son haccı yaptılar. Bu sırada vedâ hutbesini îrâd buyurdular. Hutbenin sonunda “Ey insanlar! Yarın beni sizden soracaklar, ne diyeceksiniz?!.” Eshâb-ı kirâm; “Allahü teâlânın dînini tebliğ ettin. Vazîfeni yerine getirdin.
Bize vasiyyet ve nasîhatte bulundun, diye şehâdet ederiz” dediler. Bunun üzerine Resûl-i ekrem sallallahü aleyhi ve sellem efendimiz, mübârek şehâdet parmağını kaldırarak cemâat üzerine çevirip indirdiler ve; Şâhid ol yâ Rab! Şâhid ol yâ Rab! Şâhid ol yâ Rab!” buyurdular. (İbn-i Hişâm)
