KUNÛT DUÂSI: İtâat etme, ibâdet. Hanefî mezhebinde, vitir namazının üçüncü rek’atinde zamm-ı sûre okunduktan sonra; Şafiî mezhebinde, sabah namazının farzının ikinci rek’atinde rükûdan kalktıktan sonra ve Ramazân-ı şerîf ayının yarısından sonra vitir namazının üç üncü rek’atinde rükûdan kalktıktan sonra okunan duâ.
Resûlullah efendimiz zamânında Bi’r-i Mâûne vak’asında, Sahâbe-i kirâmdan (Peygamberimizin sohbetinde yetişen mübârek arkadaşlarından) yetmiş kurrâ (hafız), Âmiroğullarının reîsi Ebû Berâ Âmir bin Mâlik’in yeğeni Âmir bin Tufeyl ve adamları tarafından şehîd edilmişlerdi.
Peygamber efendimiz bu hâdiseye çok üzüldüler. Bu elîm hâdiseyi yapan kabîlelere, belâ için bir ay sabah namazında o müşrikler aleyhine duâ buyurdu. İşte kunût duâsının başlangıcı budur. Ondan evvel kunût okunmazdı. (İmâm-ı Buhârî)
