MA’RİFETULLAH: Allahü teâlâyı tanıma, bilme. (Bkz. Ma’rifet)
İlimlerden öyleleri vardır ki, onları ancak ma’rifetullaha sâhip olanlar bilirler. Onlar bu ilimlerden haber verdikleri zaman, ma’rifetullaha sâhib olmayanlardan başkası onları inkâr etmez. (Hadîs-i şerîf-Sülûk-ül-Ulemâ)
Ma’rifetullah, keşfle, kalb gözünün açık olmasıyle, ilhâm ve kalbe gelen mânevî bilgilerle hâsıl olur. Hocadan öğrenilmez. İbâdetlerin yapılması ve bütün şerîat (İslâm) bilgileri ise, üstâddan öğrenmekle elde edilir. İlhâm ile elde edilemez. Şerîat b ilgileri, ilhâm ile hâsıl olsaydı, Allahü teâlânın peygamberler ve kitâblar göndermesine lüzum olmazdı. (Hâdimî)
Bu dünyâda en kıymetli şey ma’rifetullaha kavuşmaktır. (Muhammed Ma’sûm)
Kalbinde hardal tânesi kadar dünyâ sevgisi bulunan kimse ma’rifetullaha kavuşamaz. (İmâm-ı Rabbânî)
