MECÛSİ: Ateşe tapan.
Allahü teâlâ Kur’ân-ı kerîmde meâlen buyuruyor ki:
O îmân edenler, o yahûdîler, o yıldızlara tapanlar, o hıristiyanlar, o mecûsîler, o Allah’a ortak koşanlar (var ya), muhakkak ki Allah, kıyâmet günü aralarında hükmünü verecek, hak ve bâtılı ayıracaktır. Çünkü Allah her şeye şâhid bulunuyor. (Hac sûresi: 17)
Bütün çocuklar müslümanlığa uygun ve elverişli olarak dünyâya gelir. Bunları sonra anaları, babaları, hıristiyan, yahûdî ve mecûsî yapar. (Hadîs-i şerîf-İhyâ-u ulûmiddîn)
Mecûsîler, Kisrâ denilen Acem şahlarından Küştüseb zamânında yaşayıp yaşamadığı tam bilinmeyen Zerdüşt adlı birinin uydurduğu bâtıl bir dîne bağlıdırlar. Mecûsîler ölülerini gömmezler. Kulelerde saklarlar ve akbabalara yedirirler. (Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî)
Mecus kelimesinin aslı, Pehlivice (eski Farsça)’dan gelmektedir. Lügatçılar, mecus kelimesinin M-C-S kökünden türediğini ifade ederler. Mecus kelimesi, Pehlevicedeki Minc Kûş kelimesinden elde edilmiştir. Kelime olarak Minc Kûş, arapça “sağîr el-Uzuneyn” (küçük kulaklı)’in Pehlevice karşılığını teşkil etmektedir.
Taberî, Hişam b. Muhammed el-Kelbî’den rivayetle; Mecuslarca peygamber tanınan Zerdüşt’ün, ehli kitap âlimleri tarafından Filistinli kabul edilip, İbranî peygamber Eremia’nın ashabından birinin hizmetçisi olduğunu, efendisini aldatınca lânetlenip cüzzama yakalandığını söyler: Minc Kûş kelimesinin Arapçadaki “sağîr el-Uıuneyn” (mesûs) kelimesine karşılık oluşturmasından hareketle; muhtemeldir ki, Zerdüşt’ün yakalandığı cüzzam(lepra) hastalığından kulaklarını kaybederek, küçük kulaklı anlamına gelen “Minc kûş” lakabını almıştır.
Zerdüşt bu hastalıktan sonra Azerbaycan’a gitmiş ve oradan Mecus (Minc Kûş) akidesini yaymaya çalışmıştır. Minc Kûş kelimesi doğu dil öbekleri arasındaki geçişi esnasında fonetik (lâfzî) değişiklikler geçirerek önce Arâmiceye, oradan da Arapça’ya “mecus” şeklinde intikal etmiştir. Mecus kelimesi lügatçılar tarafından “yahûd” gibi bir cins isim olarak kabul edilmiştir. “Mecuslar”ın tâbi oldukları dine “el-Mecusiyya” denilir. Bu dine Mecusîlik denildiği gibi, Zerdüşt’e isnaden “Zerdüştîlik”‘.ve ilâh Ahura Mazda’ya isnaden de “Mazdekîlik” adı verilmiştir.
