MUKTEDÎ: İktidâ eden, uyan; namazda, iftitâh (başlama) tekbîrine yetişemeyen.
İmâma uyanlar dört çeşittir. Bunlar; müdrik (iftitâh tekbîrini imâm ile birlikte alan), muktedî, mesbûk (imâm, rek’atlerin birini veya ikisini kıldıktan sonra uymuş olan) ve lâhık (iftitâh tekbîrini imâm ile berâber almış, fakat sonra abdesti bozuldu ğundan, abdest alıp, tekrar imâma uyan)dır. (Kutbüddîn İznikî)
Namazda; imâm olsun, muktedî olsun ve yalnız olsun, sübhâneke okumak, sünnettir. (Kutbüddîn İznikî)
Birine uyan, tabi olan kimse. Namazda imama uyan, arkasında namaz kılan kişi anlamında bir fıkıh terimi. Bu kimse hareketlerini imama tabi kıldığı için bu ismi almıştır. Muktedi iktidâ fiilinin ismi failidir.
İktidâ birine uymak ona tabi olmak manâsınadır. “Onların yoluna uy” (el-En’âm, 6/90) ve “Biz babalarınızı bir yol üzerinde bulduk, biz de izlerine uyarız” (ez-Zuhruf, 43/23) âyet-i kerimelerinde bu manaya kullanılmıştır.
