RÜCÛ’: Rücu, “geri dönme” demektir. Rücu ile ilgili âyet-i kerimeler, “Sonunda bize döndürüleceksiniz.” “Sonra da döndürülüp, O’na götürüleceksiniz.” şeklinde sona erer.
1. Dönme, yönelme.
Tövbe ederek, Allahü teâlâya rücû etmek, O’nun rızâsını kazanma yolunun başlangıcıdır. Hiçbir insan, tövbenin dışında kalmaz. (İmâm-ı Gazâlî)
2. Tasavvufta en yüksek mertebeye ulaşmış olan bir velînin tekrar geri insanlar arasına dönmesi.
Rücû’ sâhibi kendi isteği ile inmez. Hak celle ve alânın murâdıyla (dilemesi ile) inmiştir. (Abdülhakîm bin Mustafâ)
İyi veya kötü, bütün işlerimizi Allah’ın lütfettiği imkânlarla görüyoruz ve O, bizim her işimizi müşahade ediyor. Her an O’nun huzurundayız. İtaat edenler de, isyan edenler de, öte âlemde yine O’nun huzurunda toplanacaklar ve O’na rücu edecekler.
Rücu hakkında bir âyet-i kerime:
“Allah’ı nasıl inkâr ediyorsunuz ki; ölü idiniz sizleri diriltti. Sonra sizleri öldürecek. Sonra sizleri diriltecek. Sonra da döndürülüp O’na götürüleceksiniz.” (Bakara, 28)
İnsan ölü iken, yâni maddesi ölü elementler âlemindeyken diriltilerek insan hâline getirilmiştir. Sonra yine ölecek ve beden tümüyle element olacaktır. Bu safhayı yeniden diriltilme ve mahşere çıkma takip edecektir.
