SAMED (Es-Samed): Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Hiçbir kimseye, hiçbir şeye ihtiyâcı olmayan, bütün mahlûkâtın (yaratılmışların) kendisine muhtaç olduğu yüce Allah.
Kur’ân-ı kerîmde meâlen buyruldu ki:
(Ey Resûlüm!) De ki: O Allah tektir (eşi ortağı yoktur). Allah Samed’dir. (İhlâs sûresi: 1, 2)
Samed, her şeyin kendine muhtaç olup, kendisi hiç kimseye ve hiç bir şeye muhtaç olmayan Allah demektir. Allah’ın güzel isimlerindendir. Allah hiçbir şeye gereksinim ve ihtiyaç duymaz; ama her şey Ona gereksinim ve ihtiyaç içindedir. Bu tariften hareketle şunu söyleyebiliriz; her muhtaç muhtaçlık dili ile muhtaç olmayan, yani Samed olan Allah’a aynedarlık yapar, onu gösterip ona işaret eder.
Güneş dönmesinde Ona muhtaçtır. Öyle ise güneş bu muhtaçlık dili ile Samed olan Allah’a işaret ediyor demektir. Böyle birkaç vecih ve yön ile Allah’ın Samed ismini sair mahlukat da gösterebilir, ama insan gibi haşmetli ve kuşatıcı bir şekilde gösteremez. Melek ve cinler bile Samed ismine insan gibi tam bir mazhar ve makes olamıyorlar.
