Yaşadığı yüzyıl siyasî bakımdan çalkantılı, fakat ilmî ve dinî hayat bakımından İslâm dünyasının ve hatta o günkü dünyanın en parlak dönemini teşkil eder. Ebu Hâmid Muhammed b. Muhammed b. Ahmed’ (H. 450/505/m. 1058-1111) Tus şehrinde doğdu. Ehl-i sünnet inancına yaptığı hizmet, kendisine Huccetü’l-İslâm lakabının verilmesine sebep oldu. Fıkıhta Şâfiî, kelâmde Eş’ariyye ekolünü benimsemiş olan Gazzâlî ömrünün sonlarını tasavvufî bir hayat içinde geçirdi.
Gazzali’nin Duası
Anlamı: Gazzali anlatıyor: Kabe duvarına sarılan bir bedevi, şöyle yakarıyordu: Allah’ım, günahı sürdürmekle istiğfar etmem küstahlık, senin geniş affını bilerek tövbeden geri durmam ise kötü bir davranış olur.
Bana ihtiyacın olmadığı hâlde, nice nimetler vermekle sevgimi kazandın. Ben ise, daima sana muhtaç olduğum hâlde isyan etmekle gazabını çekiyorum.
Ey iyilikleri vaat ettiği zaman sözünde duran, vaadinde yani azap ile korkutmasında affedip bağışlayan Allah’ım! Benim büyük kusurlarımı senin geniş olan affının arasına al. Ey merhamet edenlerin en merhametlisi, bana rahmet eyle.
