Okunuşu: Bismillahi’r-Rahmani’r-Rahim. “Kul ley yusibena illa ma keteballahu lena, hüve Mevlana ve alallahi fel- yetevekkeli’l-mü’minun.”
Anlamı: Rahman ve Rahim olan Allah’in adiyla. De ki: Bize hiçbir zaman Allah’in yazdigindan baska bir sey ulasmaz. O, bizim Mevlamizdir ve müminler onun için yalniz Allah’a dayanip güvensinler!”(Tevbe, 51)
Okunuşu: Bismillahi’r-Rahmani’r-Rahim Ve iy yemseskellahu bi durrin fela kasife lehu illa hu ve iy yuridke bi hayrin fela radde li fadlih, yüsibü bihi mey yesau min ibadih, ve hüve’l-gafuru’r-rahim.
Anlamı: Rahman ve Rahim olan Allah’in adiyla Ve eger Allah sana bir keder dokunduracak olursa, onu Ondan baska açacak yoktur; ve eger O, sana bir hayir dilerse, o zaman da O’nun lütfunu reddedecek yoktur.O, lütfunu kullarindan diledigine nasib eder. O, çok bagislayan, çok merhamet edendir. (Yunus, 107)
Okunuşu: “Inni tevekkeltü alallahi rabbi ve rabbiküm, mâ min dabbetin illa hüve ahizüm bi nasiyatiha, inne rabbi ala siratim müstekim.”
Anlamı: “Her halde hem benim Rabbim, hem sizin Rabbiniz olan Allah’a güvenip) dayanmisim. Hiç (bir) yerde bir debelenen (canli) yoktur ki perçemini O tutmus olmasin! Süphe yok ki Rabbim dogru bir yol üzerindedir.” (Hud, 56) Bismillahi’r-Rahmani’r-Rahim.
Okunuşu: Bismillahi’r-Rahmani’r-Rahim. “Ve ke eyyim min dabbetil la tahmilu rizkaha, Allahu yerzukuha ve iyyaküm ve hüve s-semiu’l-âlim.”
Anlamı: Rahman ve Rahim olan Allah’in adiyla. “Nice hayvanlar var ki, rizkini (yaninda) tasiyamaz; Allah onlara da rizik veriyor, size de! O her seyi isitendir, bilendir.” (Ankebut, 60)
Okunuşu: Bismillahi’r-Rahmani’r-Rahim. “Ma yeftehillahü linnasi mir rahmetin fela mümsike leha, ve ma yümsik fe la mursile lehu mim ba’dih, ve hüve’l-azizu 1-hâkim.”
Anlamı: Rahman ve Rahim olan Allah’in adiyla. “Allah insanlara rahmetinden her neyi açarsa artik onu tutacak, kisacak kimse yoktur. Her neyi de tutar kisarsa onu da ondan sonra salacak yoktur. O, öyle güçlüdür, öyle hikmet sahibidir.” (Fatir, 2)
Okunuşu: Bismillahi’r-Rahmani’r-Rahim.”Ve lein seeltehüm men haleka’s-semavati ve’l-arda le yekulünnallah, kul eferaeytüm ma ted’une min dunillahi in eradeniyallahu bi durrin hel hünne kasifatü durrihi ev eradeni bi rahmetin hel hünne mümsikatü rahmetih, kul hasbiyallahu aleyhi yetevekkeli’l-mütevekkilun.”
Anlamı: “Andoldun ki, onlara: ‘O gökleri ve yeri kim yaratti?’ diye sorsan kesinlikle Allah’tir’ diyeceklerdir. De ki: ‘Gördünüz ya, Allah’tan baska çagirdiklarinizi, eger Allah bana bir keder dilerse, onlar O’nun verecegi kederi açabilirler mi? Ya da O, bana bir rahmet dilerse onlar O’nun rahmetini (engelleyip) tutabilirler mi?’ De ki: Allah bana yeter! Tevekkül edenler hep ona dayanir!” (Zümer, 38)
Okunuşu: Bismillahi’r-Rahmani’r-Rahim. “Fe in tevellev fe kul hasbiyallahu la ilahe illa hu, aleyhi tevekkeltü ve hüve rabbü’l-arsi’l-azim”
Anlamı: Rahman ve Rahim olan Allah’in adiyla. “Eger aldirmazlarsa de ki: “Bana Allah yeter! Ondan baska ilah yoktur. Ben O’na dayanmaktayim ve O, o büyük arsin sahibidir!” (Tevbe, 129)
