Okunuşu: Ene abdüke ibnü abdike ibnü emetikefı kabdatike nasiyeti biyedike,madın fiyye hükmüke adlünfiyye kadauke,es’elüke bikülli ismin hüue leke semmeyte bihı nefseke ev enzeltehu fı kitabike ev allemtehu ehaden min halkıke ev iste’serte bihı fı ilmi’l-ğaybi indeke en tec’ale’l-kur’an’a nura sadri ve rabia kalbi ve cilae huznı ve zehabe hemmı).
Anlamı: Allah’ım! Ben senin kulunum, kölenin evladıyım, cariyenin evladıyım. Senin avucundayım. İdarem senin elindedir. Hükmün bende geçerlidir, hakkımda verdiğin hüküm adildir. Kendine verdiğin yahut kitabında indirdiğin, yahut yarattıklarından birine öğrettiğin, yahut gayb ilmine ait olarak kendine sakladığın her ismin hürmetine,senden isterim ki, Kur’an’ı gönlümün nuru, kalbimin baharı kılasın, sıkıntımı def edersin.
