“Meylürrahat”, meyil ve rahat kelimelerinden meydana gelen bir tabirdir; bazen, tembellik ve tenperverlik kelimelerinin yerinde de kullanılan bu ifade, çalışmayı sevmeme, iş görmeyi istememe, sıkıntıya katlanmaya hiç yanaşmama ve hep rahat etme, dinlenme, eğlenme peşinde olma manalarına gelmektedir.
Okunuşu: (Allahümme inni euzü bike mine’l-hemmi ve’l-hazeni ve’l aczi ve’l keseli ve’l-cübni ve’l-buhli ve dalai’d-deyni ve galebeti’r-ricali)
Anlamı: “Allah’im! Hüzünden, kederden, acizlikten, tembellikten, korkakliktan, cimrilikten, borç baskisindan ve insanlarin kahrina ugramaktan sana siginirim.” (Buhari,7/159)