Üzüntülü ya da sıkıntılı birinin okuması gereken duâlar…
İbn-i Abbas (r.a.) der ki: Resûlullah üzüntülü ve sıkıntılı halinde şöyle duâ ederlerdi:
“El-Azîm, el-Halîm Allah’tan başka bir ilâh yok! Arş-ı Azîm’in sahibi Allah’tan başka ilâh yok! Bütün semâların ve arzın ve çok şerefli Arş’ın sahibi Allah’tan başka ilâh yok!” (Buhârî, Deavât, 27; Müslim, Zikr, 83)
Yâ Rabb! Bütün âlemlerin ve Arş’ın sahibi ve yegâne hükümrânı Sen’sin! Başımıza gelen şu sıkıntı ve belâyı izâleye ancak sen kadirsin. Bu sebeble senden istiyoruz. Kâffe-i mahlûkat; yani bütün yaratılmışlar senin kudret elindedir. Bilcümle mahlûkatın şerrinden bizi muhafaza ile himaye eyle demektir.
Bir de Nebiyy-i Ekrem Efendimiz, belânın ağır basmasından, yani insana ölümü hayata tercîh ettirecek şekilde gelmesinden, dünyevî ve uhrevî şekâveti mucîb bulunan ve helâke sebeb olan ahvâlden ve kötü âkıbet, sû-i hâtimeye dûçar olmaktan, düşmanlarını sevindirecek bir belâya dûçar olup onları kendisine üzüntü verecek şekilde konuşturmaktan da Allah’a sığınırdı.
Nebiyy-i Ekrem şöyle buyurmuşlardır: “Sizden birinize bir düşünce yahud üzüntü geldiği zaman yedi defa:
«Allah! Rabbim Allah’tır! O’na hiç bir şeyi şerîk koşmam ben!»desin.” (Ebû Dâvud, Edeb, 36; İbn Mâce, Duâ, 17)
Kul:
“Ey yedi göklerin ve büyük Arş’ın Rabbi olan Rabbim! Beni her üzüntü verici şeyden, dilediğin şekilde ve dilediğin yerden kurtar” derse Allah Teâlâ onun üzüntüsünü giderir.(Ali el-Müttakî, no: 3433)
Her sabah ve her akşam yedi defa:
“Allah bana yeter, O’ndan başka ilâh yoktur, O’na tevekkül ettim. O, yüce Arş’ın Rabbidir.”diyen kimsenin dünyâ ve âhirete âid ne üzüntüsü varsa Allah giderir, bunda ister sâdık ister kâzib olsun.” (Ebû Dâvûd, Edeb, 100-101/5081)
“Üzüntüye mübtelâ olan kimsenin edeceği duâ şudur:
«Rahmetini umuyorum ey Allah’ım! Beni göz açıp yumuncaya kadar da olsa kendime bırakma (nefsime bırakma). Benim her hâlimi düzelt. Senden başka ilâh yoktur.» (Ebû Dâvûd, Edeb, 100-101/5090; Tuhfetü’z-Zâkirîn, 195 (İbn Hıbbân’dan)
“Kendisine bir üzüntü, bir keder, bir hastalık ve zorluk isabet eden kimse: “Allah Rabbimdir, O’nun hiç şerîki yoktur.”derse bütün bunlardan kurtarılır.”(Râmüzû’l-ehâdis, 404 (Teberânî’den)
Kaynak: Mahmud Sami Ramazanoğlu, Dualar ve Zikirler, Erkam Yayınları
