Evlenme ve boşanma konusunda İslâm’ın kadına verdiği hakların özeti şöyledir. Bir kadm baliğe ve âkile olunca, Hanefî mezhebine göre evlenmek hususunda hürdür; evlenir, evlenmez, kendisi bilir.
Evlenmek isterse de istediği kimse ile evlenebilir. Ancak kendisine denk olamayan serseri bir kimse ile evlenmeye kalkışırsa velisi, onun maslahatına binaen işine müdahale edip engel olabilir.
Baliğe ve âkile olmazsa, kendisini seven ve ona şefkat eden velisi, maslahatının gereği ne ise onu yapmak zorundadır.
Yalnız İslâm dinine göre boşanma hakkı kadına değil, erkeğe verilmiştir. Bunun sebebi yuva kurup mesken tutan, ev ile evlilik masrafını yapan ve mehir yükünün altına giren kadm değil, erkektir. Bunun için erkeğin aklı varsa ve çok mecbur olmazsa kolay kolay boşama cihetine gidemez, kurduğu yuvayı dağıtamaz.
Bununla beraber, Hanefî mezhebinde kadın evleneceği kimseden endişe ediyorsa, akit esnasında boşanma yetkisini alabilir. Yâni nikâhını kıyarken: Boşanma yetkisinin bende de olması şartıyla seninle evlendim dese ve koca olacak kimse aynı minval üzere kabul ederse nikâh sahih olur ve boşanma yetkisi erkeğin elinde olduğu gibi kadının elinde de olur.
