Hükümdarlar, yer yüzünde halk arasında zulmü ve birbirinin hakkına tecâvüzü men ve terhîb ile, adalet ve nizâm-ı içtimâiyi te’-mîne çalışırlar.
Bu hadîs-i şerîfde, beliğ bir teşbih vardır.
Bâzı basit bügili ve kısa görüşlü kimseler, bu hadîs-i tenkîd eder ve ma’kul bulmazlar. Hükümdar lehine uydurulmuş hadîs olduğunu iddiâ etmek isterler. Halbuki, muhtelif tarîklerle bu bâbda rivâyet olunmuş müteaddit hadîs-i şerifler vardır ki, hakikat ve nefse’l-emre muvâfıktır.
Şüphe yoktur ki, sultandan maksûd, âdil sultandır.
