Bu hadîs-i şerif, merhametsiz memurlar hakkındadır. Küçük ve büyük istisnâsız hepsine şâmildir. “Hutame” burada, merhameti olmayan mânâsınadır.
Halka kötü muâmele yapmak, deruhde olunan işleri vakit ve zamânında görmeyip sürüncemede bırakmak ve halk arasında mü-sâvâta riâyet etmeyip farklı muâmelede bulunmak, hülâsa: Ahlâk ve hizmet hükümlerine muhalif hareket eylemek, merhametsizliktir, ve zulümdür.
Hadîs-i şerîfde beyân buyuru lduğu veçhile bu gibiler şerir ve fena kimselerdir. Bunların aldıkları maaş ve ücret de tayyib ve helâl değildir. Nasıl ki, bir işde ücretle çalıştırılan bir işçi, zamanında işi başına gelip çalışmaz veya yaptığı işi noksan ve kusurlu yaparsa, tesmiye olunan ücrete müstahak olmazsa, âmme işlerinde çalışanlarda da hüküm böyledir.
Muayyen saatlerde vazîfeleri başma gelmeyen veya gelip de vazife ve hizmetleri lâyıkı veçhile yapmayanlar, cemiyyet arasındaki mevkilerinin ne olduğunu düşünmelidirler.
