“iki kişinin arasına, izinleri olmaksızın oturulmasın.”
İZAHI
Bu hadîs-i şerîfde, âdâb-ı Islâmiyeden bir asıl beyan buyrul-makta ve iki kişi arasına, müsâade almaksızın oturmaktan nehiy ve men4 olunmaktadır ki, elyevm bilûmum cemiyetlerde bu veçhile hareket, muâşeret âdâbından sayılmaktadır.
iki kişi kaydı, ihtirâzî değildir. Üç veya dört kişi de men4in mevzûunda dâhildir. Çünkü, bunlar, aralarındaki muhâvereleri başkasının işitmesini istemeyebilirler, veya herhangi bir sebeble başkasının yanlarına oturmasından ezâ duyarlar. Müsaadeleri alınırsa bu mahzurlar kalmaz. Nehiy, husûsi sûrette görüşmek üzere bir arada oturanlar hakkındadır. Vapur, tramvay, otobüs gibi umûmî mahallere şâmil değildir. Bu gibi yerler gizli konuşmaya, mahrem sohbete müsâit olmayan umûmî yerlerdir. Maahâzâ buralarda da birkaç kişinin gizli konuşmak istedikleri anlaşılırsa, onlara kulak verip dinlemek, mu-hâlif-i edep sayılır.
