“Kim ki, bilgisiz olarak fetvâ verirse, günâhı o adamın üzerinedir.”
İZAHI
Fetvâ, şer’î bir mes’ele hakkında cevap vermek demektir. Fetvâ verebilmek için, sorulan mes’elenin hükmünü bilmek veya me’-hazlere müracaatla istihrâca muktedir olmak lâzımdır.
Mes’elelerin hükmünü bümeyen ve me’hazlere müracaatla istihrâca muktedir olmayan kimseler fetvâ vermeye kalkışamaz, aksi halde günah ve vebâli kendisine âittir. Ancak fetvâ veren kimse, müçtehit olup da hatâ ederse, günahkâr olmaz.
Meseleleri bildiği halde, herhangi bir maksatla bildiği gibi cevap vermeyenin veya şuna buna hîle öğretenin vebâli, daha ağırdır. Bu hareketle Allâh’a ve Resûlü’ne ve hak ve hakîkata hıyânet etmiş olur. Ve bu gibüer ta’zîr ve fetvâ vermekten men’ olunur. Bu gibilere fıkıh üsânmda müftî-i mâcin denir.
