Peygamber (s.a.v.) Efendimiz’den çalışmak ile ilgili nakledilen hadis-i şerifler.
Hiçbir kimse kendi elinin emeğinden daha hayırlı bir gıda yememiştir. Buhari, Camius Sahih,c.2,s.9
Ebû Saîd el-Hudrî anlatıyor: Medineli Müslümanlardan bir kısmı Rasûlullah’tan (s.a) bir şeyler istediler. O da verdi. Sonra yine istediler. Rasûlullah (s.a), elindekiler bitinceye kadar verdi. Verebileceği şeyler tükenince onlara şöyle hitap etti: “Yanımda bir şeyler olsaydı, onları sizden esirgemez, verirdim. Kim dilenmekten çekinir, iffetli davranırsa, Allah onun iffetini arttırır. Tokgözlü olmak isterse, Allah onu başkalarına muhtaç olmaktan kurtarır. Kim de sabretmeye çalışırsa, Allah ona sabır verir. Hiç kimseye, sabırdan daha hayırlı ve engin bir lütufta bulunulmamıştır.” Buhârî, Zekât 50, Rikak, 20; Müslim, Zekât 124.
Bedevî bir A`râbî Resûlullâh salla`llâhu aleyhi ve sellem`e hicretten sordu, – (Medîne`ye hicret edeyim mi? dedi).
Resûl-i Ekrem cevâben: – Sakın hâ! Hicrete kalkışma! Hicret çok çetin iştir, buyurdu.
Ve: – Senin deve nev`inden zekâtı verilmiş malın var mıdır? diye sordu.
Bedevî: – Evet vardır, diye cevab verdi.
Resûl-i Ekrem: – Öyle ise (beis yok) sen, Medîne`ye uzak olan köyünde çalış!. Allah senin (hayırlı) işi (nin sevâbı) ndan bir şey eksik bırakmaz, (köyünde de sana verir) buyurdu. Ebû Saîd-i Hudrî – Sahihi Buhari
Peygamberimiz sav. şöyle buyurmuştur: “Allah, elinden iş gelen sanatkâr müm’in kulu sever.” (Taberânî, Evsat, 8/80; Beyhakî, Şuabu’l-Îmân, 2/88)
Abdullâh b. Ömer Şöyle demiştir: Resûlullâh salla`llâhu aleyhi ve sellem`den (şu temsîli) işittim. Buyuruyordu ki: Sizden evvel gelen ümmetlere nisbetle sizin (dünyâda müddet-i) bekânız (bütün güne nisbetle) ikindi namazından gurûb-ı şemse kadar (olan müddet gibi) dir. Ehl-i Tevrât`a Tevrat verildi. (Onunla) âmil ol(up çalış)dılar. Lâkin gün yarıyı bulunca çalışmaktan âciz kal(ıp vazgeç)diler. Onlara da birer kırat (olan gündelik) verildi. Sonra bize Kur`ân verildi. Gurûb-ı şemse kadar çalıştık.
Ve bize ikişer kırat olarak (gündelik) verildi. Bunun üzerine ehl-i Tevrât ile ehl-i İncil: “Ey Rabbimiz, onlara ikişer kırat, bize ise (yalnız) birer kırat verdin. Halbuki biz daha çok çalıştık.” derler. Allah (Celle ve Alâ Hazretleri) de: “(Bütün gün çalıştığınıza göre şart edilen) gündeliğinizden bir şey kestim mi ki?” diye sorar. Onlar: “Hayır, (kesmedin yâ Rab)” derler. O da: “İşte o, benim (kerem ve) fazlımdır ki, dilediğime veririm” buyurur. Abdullâh b. Ömer – Sahihi buhari hadis no:334
Peygamberimiz sav.’e Bir bedevi gelerek:
“Ey Allah`ın Resulü! Bana hicretten haber ver!” dedi. Aleyhissalatu vesselam: “Vay sana! O ağır bir iştir. Senin develerin var mı?” dedi. Adam, “Evet!” deyince: “Zekatlarını veriyor musun?” diye sordu. Adam yine “Evet!” deyince: Ö”yleyse sen o uzaklarda kal ve çalış, zira Allah senin amelinden hiçbir şeyi eksiltmeyecektir” buyurdu. Ebu Said – Kütübü sitte hadis no:3253
