“Mü’min (mü’min-i kâmil) attara benzer. Onunla berâber oturur isen, sana menfaat verir, onunla yürür isen menfaat verir.”
İZÂHI
Salâh, ilim ve kemâl sâhibi müzminlerin meclisinde bulunmak medâr-ı feyz ve menfaat olur. Onlarla muâşeret ve ülfet edenler, ilim ve kemâllerinden fâidelenirler. Bu hal devâm ettikçe fâide ve menfaat de artar ve bu hâdiseler, kısmen şuurlu ve kısmen şuuraltı vâki4 olur. Eesûl-i Ekrem Efendimiz, kâmü müminleri attara teşbih ederek bunlara mülâzemete teşvik buyurmuşlardır.
Attar, koku satan demektir. 208 No.lu hadîs-i şerif de de İzah ettiğimiz veçhile, attar dükkânmda bulunan, ıtrından almana da kokusundan fâidelenir. Rüzgâr, çiçek bahçelerine uğrarsa güzel koku, pisliklere uğrarsa fenâ koku yüklenir. Hadîsi şerif, aynı zamanda kötü ahlâk sâhipleriyle düşüp kalkmaktan tahzîri mutazammmdır. Çünkü, bu gibilerden dâimâ insana fenâlık ve zarar dokunur.
Hülâsa, fenâ ve ahlâksız kimselerle düşüp kalkmak, hem sû-i zanna hem de hatır ve hayâle gelmeyen nedameti mûcip âkıbetlere sebeb olur. însan bunlan düşünerek ülfet ve muâşeret için, ahlâk ve hüsn-ü hâl sâhibi olanları seçmeli, kötü insanlardan uzak kalmalıdır.
