“Kendinden başkaları için sıhhat ve selâmet iste ki, sen dahî ondan nasîbedâr kılınasın.”
İZAHI
Afiyet yâni din ve dünyâda selâmet, en büyük ni’mettir. Her aklı ve idrâk sâhibi bu ni’meti arzu eder. Ancak bu ni’mete nâil olmak yalnız insan kendisi için çalışmakla olmaz. Başkaları için de temenni etmek lâzımdır. Bunun içindir ki, Resûl-i Ekrem, başkaları için de âfiyet ve selâmet istemek tavsiye buyuruyor. Şu kadar ki, bu temenni yalnız bir istekten ibâret kalmayıp başkalarının selâmeti için mümkün olanı yapmakla olur.
Filhakika ferdlerin huzur ve selâmeti, umûmun huzur ve selâmetiyle kâimdir. Muztarip bir cemiyyet içinde ne şahsî malın ne de şahsî âfiyetin zevki vardır.
Çok veciz olarak şeref-vârid olan bu hadîs-i şerîfde sâhifelerle îzah olunabilecek dînî ve içtimâi hikmetler mündemiçtir.
