Kesretu’l-Galat : Aynı manada fuhşu galat da kullanılır. Her ikisi de, çok hata yapmak, hatası çok olmak demektir. Kesretu’l galat ya da fuhşu galat, ravinin cerhedilmesine yol açan ve meta’in-i aşere denilen on tenkit esasından zabtla ilgili olanlarındandır. Ravinin çokça yanılması, rivayet ettiği hadislerde hatasının fazla olmasını ifade eder. İnsan hiçbir zaman hatadan, yanılmaktan kurtulamaz. “İlk yanılıp hata eden ilk insan olan Âdem’dir” denilmiştir. Buna göre ravi hadis rivayetinde hata edebilir ve bu, tabiî bir şeydir.
En meşhur âlimlerin bile hata ettikleri, hadis ilminde şöhret yapmış güçlü hafıza sahibi ravilerin az da olsa yanıldıkları vakidir. Öyle iken ravinin cerhine sebep olan hatasının çok olması, tabirin manasından da anlaşılacağı üzer hatalı rivayetlerinin doğru olarak rivayet ettiklerinden fazla olmasıdır.
Hatalı rivayetleri, doğru rivayetlerine eşit olanlar da kesretu’1-galat yüzünden cerhedilirler. Rivayetlerinde çok hata yapan ravinin hadislerine itibar edilmez. Yerine göre bunlara munker, mu’allel gibi isimler verilir. Hadis rivayetinde fazla hatası görülen bir diğer ifadeyle hatalı rivayetleri doğrularından fazla olan râviye kesîru’l-galat denir
