Sadûkun Seyyi’u’l-Hıfz : Ta’dilin dördüncü mertebesinde yer alan sadûkun lafzı ile cerhin en hafifini gösteren seyyi’u’1-hıfz lafzının birlikte kullanılan şeklidir. Ta’dile delalet eden lafızlardan olmakla beraber beşinci derecededir. Bu derecede yer alan lafızlarla adaletine hükmedilen ravi güvenilir olmakla birlikte bir kusur taşıyordur.
Bu, aynı zamanda onun adalet vasfına sahip olmakla beraber zabt yönünden kusurlu olması demektir. Aynı mertebede yer alan Sadûkun Yehimu (sadûuk olsa da yanılır); Sadûkun lehû evham (yanlışları çok bir saduk); Sadûkun Yuhti’u (saduk olmakla birlikte hata eder); Sadûkun teğayyera bi -ehara (Sonraları hali değişmiş bir saduk) ta’dil lafızları da öyledir. Aynı manaya delalet eder ve ravi-nin adaletli olmakla beraber zabt vasfının tam olmadığını belirtir.
