Enfal Suresi, 42. ayet okunuşu : İz entum bil udvetid dunya ve hum bil udvetil kusva verrekbu esfele minkum, ve lev tevaadtum lahteleftum fil miadi ve lakin li yakdiyallahu emren kane mef’ulen li yehlike men heleke an beyyinetin ve yahya men hayye an beyyineh, ve innallahe le semi’un alim.
Enfal Suresi, 42. ayet: Hani siz vadinin yakın kenarında, onlar uzak yamacındaydılar; kervan ise sizden daha aşağıdaydı. Eğer sözleşseydiniz, kaçınılmaz olarak sözleşme yeri (veya konusu) hakkında anlaşmazlığa düşerdiniz; ancak Allah, olacağı olan işi gerçekleştirmek için (böyle yaptı). Böylece, helak olacak kişi apaçık bir delilden sonra helak olsun, diri kalacak kişi apaçık bir delilden sonra hayatta kalsın. Şüphesiz Allah, gerçekten işitendir, bilendir.
Tevbe Suresi, 121. ayet okunuşu : Ve la yunfikune nefakaten sagireten ve la kebireten ve la yaktaune vadien illa kutibe lehum li yecziyehumullahu ahsene ma kanu ya’melun.
Tevbe Suresi, 121. ayet: Küçük, büyük infak ettikleri her nafaka ve (Allah yolunda) aştıkları her vadi, mutlaka Allah’ın yaptıklarının daha güzeliyle onlara karşılığını vermesi için, (bunlar) onlar adına yazılmıştır.
Ra’d Suresi, 31. ayet okunuşu : Ve lev enne kur’anen suyyiret bihil cibalu ev kuttıat bihil ardu ev kullime bihil mevta, bel lillahil emru cemia, e fe lem ye’yesillezine amenu en lev yeşaullahu le heden nase cemia,ve la yezalullezine keferu tusibuhum bi ma sanau kariatun ev tehullu kariben min darihim hatta ye’tiye va’dullah, innallahe la yuhliful miad.
Ra’d Suresi, 31. ayet: Eğer kendisiyle dağların yürütüldüğü, yerin parçalandığı veya ölülerin konuşturulduğu bir Kur’an olsaydı (yine bu Kur’an olurdu). Hayır, emrin tümü Allah’ındır. İman edenler hala anlamadılar mı ki, eğer Allah dilemiş olsaydı, insanların tümünü hidayete erdirmiş olurdu. İnkar edenler, Allah’ın va’di gelinceye kadar, yaptıkları dolayısıyla ya başlarına çetin bir bela çatacak veya yurtlarının yakınına inecek. Şüphesiz Allah, verdiği sözden dönmez. (Veya miadını şaşırmaz.)
İbrahim Suresi, 37. ayet okunuşu : Rabbena inni eskentu min zurriyyeti bi vadin gayri zi zer’ın inde beytilkel muharremi rabbena li yukimus salate fec’al ef’ideten minen nasi tehvi ileyhim verzukhum mines semerati leallehum yeşkurun.
İbrahim Suresi, 37. ayet: “Rabbimiz, gerçekten ben, çocuklarımdan bir kısmını Beyt-i Haram yanında ekini olmayan bir vadiye yerleştirdim; Rabbimiz, dosdoğru namazı kılsınlar diye (öyle yaptım), böylelikle Sen, insanların bir kısmının kalplerini onlara ilgi duyar kıl ve onları birtakım ürünlerden rızıklandır. Umulur ki şükrederler.”
Taha Suresi, 12. ayet okunuşu : İnni ene rabbuke fehla’ na’leyk, inneke bil vadil mukaddesi tuva.
Taha Suresi, 12. ayet: “Gerçekten Ben, Ben senin Rabbinim. Ayakkabılarını çıkar; çünkü sen, kutsal vadi olan Tuva’dasın.”
Hac Suresi, 27. ayet okunuşu : Ve ezzin fin nasi bil hacci ye’tuke ricalen ve ala kulli damirin ye’tine min kulli feccin amik.
Hac Suresi, 27. ayet: “İnsanlar içinde haccı duyur; gerek yaya, gerekse uzak yollardan (derin vadilerden) gelen yorgun düşmüş develer üstünde sana gelsinler.”
Şuara Suresi, 225. ayet okunuşu : E lem tera ennehum fi kulli vadin yehimun.
Şuara Suresi, 225. ayet: Görmedin mi; onlar, her bir vadide vehmedip duruyorlar,
Neml Suresi, 18. ayet okunuşu : Hatta iza etev ala vadin nemli kalet nemletun ya eyyuhen nemludhulu mesakinekum, la yahtımennekum suleymanu ve cunuduhu ve hum la yeş’urun.
Neml Suresi, 18. ayet: Nihayet karınca vadisine geldiklerinde, bir dişi karınca dedi ki: “Ey karınca topluluğu, kendi yuvalarınıza girin, Süleyman ve orduları, farkında olmaksızın sizi kırıp-geçmesin.”
Kasas Suresi, 30. ayet okunuşu : Fe lemma etaha nudiye min şatııl vadil eymeni fil buk’atil mubareketi mineş şecerati en ya musa inni enallahu rabbul alemin.
Kasas Suresi, 30. ayet: Derken oraya geldiğinde, o kutlu yerdeki vadinin sağ yanında olan bir ağaçtan: “Ey Musa, Alemlerin Rabbi olan Allah Benim;” diye seslenildi.
Nazi’at Suresi, 16. ayet okunuşu : İz nadahu rabbuhu bil vadil mukaddesi tuva.
Nazi’at Suresi, 16. ayet: Hani Rabbi ona, kutsal vadi Tuva’da seslenmişti:
Fecr Suresi, 9. ayet okunuşu : Ve semudelleziyne cabussahre bil vad.
Fecr Suresi, 9. ayet: Ve vadilerde kayaları oyup biçen Semud’a?
