Kur’ân-ı kerîmin on dokuzuncu sûresi. Fâtır sûresinden sonra, Tâhâ sûresinden önce, Mekke döneminin 4. yılında inmiştir. Meryem sûresi, Mekke-i mükerremede nâzil oldu (indi). Doksan sekiz âyet-i kerîmedir. Hazret-i Meryem ve onun Îsâ aleyhisselâmı dünyâya getirmesi anlatıldığından, sûre bu ismi almıştır. Sûrede; Îsâ aleyhisselâmın, hazret-i Meryem’den babasız olarak dü nyâya gelmesi kıssası, Mûsâ, İsmâil, İdrîs peygamberlerin aleyhimüsselâm medhi ve bunlardan sonra gelen bâzı kavimlerin kötülükleri, inkârcıların kıyâmet günü uğrayacakları azâb bildirilmektedir. (İbn-i Abbâs, Senâullah Dehlevî, Muhammed bin Hamza).
Bir çoğumuz Kuran-ı Kerimi arapça okumayı öğrenemediğimiz için bilmiyoruz. Tabi bu öğrenmiyeceğimiz anlamına gelmez. O nedenle bir çoğumuz arapça bilmediği için’de arapça ayetleri latince harflerle okumaya çalışıyoruz. Arapça bir sözcük olan “kuran”, okumak, ezbere okumak, bir araya getirmek anlamına gelir. Kur’ân kelimesi olarakta Arapça’da yazıyla tespit edilmiş vahiylerin bütünü anlamına gelir. Şimdi sizler için hazırladığımız Kur’anı Kerim surelerden olan Meryem süresi arapça yazılışı ile latince harflerle Türkçe okunuşunu derledik. Ayrıca Diyanet İşleri tarafından düzenlenen mealine’de yer verdik. Bu sebeple hem Arapça yazısı hem de latince okunuşunu öğrenerek okuyabilirsiniz.
Kısaca Konusu : Sûre genel olarak tevhid inancının doğruluğunu ve peygamberlik müessesesinin gerçekliğini ispatlamayı hedeflemektedir. Bu cümleden olarak sûrede yahudilerin Hz. Meryem ve oğlu Hz. Îsâ hakkındaki iftiralarının reddedilmesi, Zekeriyyâ aleyhisselâma –ihtiyar olmasına rağmen– oğlu Yahyâ’nın verilmesi, Hz. Meryem’in –Allah’ın bir mûcizesi olarak– Hz. Îsâ’yı babasız dünyaya getirmesi, Hz. İbrâhim, Hz. Mûsâ, Hz. Hârûn ve diğer bazı peygamberlerin hak dine davet yolunda harcadıkları çaba dile getirilmektedir.
MERYEM SÛRESİ TÜRKÇE OKUNUŞU
Bismillahirrahmanirrahim
1. Kef ha ya ayn sad
2. Zikru rahmeti rabbike abdehu zekeriyya
3. İz nada rabbehu nidaen hafiyya
4. Kale rabbi innî vehenel azmu minnî veştealer ra’su şeybev ve lem ekum bi duaike rabbi şekîyya
5. Ve innî hîftul mevaliye miv veraî ve kanetimraetî akîran feheb lî mil ledunke veliyya
6. Yerisuni ve yerisu min ali ya’kube vec’alhu rabbi radîyya
7. Ya zekeriyya inna nubeşşiruke bi ğulaminismuhu yahya lem nec’al lehu min kablu semiyya
8. Kale rabbi enna yekunu lî ğulamuv ve kanetimraeti akîrav ve kad belağtu minel kiberi îtiyya
9. Kale kezalik kale rabbuke huve aleyye heyyinuv ve kad halaktuke min kablu ve lem teku şey’a
10. Kale rabbic’al lî ayeh kale ayetuke ella tukellimen nase selase leyalin seviyya
11. Fe harace ala kavmihî minel mîhrabi fe evha ileyhim en sebbihu bukratev ve aşiyya
12. Ya yahya huzil kitabe bi kuvveh ve ateynahul hukme abiyya
13. Ve hananem mil ledunna ve zekah ve kane tekîyya
14. Ve berram bi valideyhi ve lem yekun cebbaran asîyya
15. Ve selamun aleyhi yevme vulide ve yevme yemutu ve yevme yub’asu hayya
16. Vezkur fil kitabi meryem izintebezet min ehliha mekanen şerkîyya
17. Fettehazet min dunihim hîcaben fe erselna ileyha ruhana fe temessele leha beşaren seviyya
18. Kalet innî euzu bir rahmani minke in kunte tekîyya
19. Kale innema ene rasulu rabbiki li ehebe leki ğulamen zekiyya
20. Kalet enna yekunu li ğulamuv ve lem yemsesnî beşeruv ve lem eku beğîyya
21. Kale kezalik kale rabbuki huve aleyye heyyin ve li nec’alehu ayetel linnasi ve rahmetem minna ve kane emram makdîyya
22. Fe hamelethu fentebezet bihî mekanen kasîyya
23. Fe ecaehel mehadu ila ciz’în nahleh kaletya leytenî mittu kable haza ve kuntu nesyem mensiyya
24. Fe nadaha min tahtiha ella tahzenî kad ceale rabbuki tahteki seriyya
25. Ve huzzî ileyki bi ciz’în nahleti tusakît aleyki rutaben ceniyya
26. Fe kulî veşrabî ve karrî ayna fe imma terayinne minel beşeri ehaden fe kulî innî nezertu lir rahmani savmen fe len ukellimel yevme insiyya
27. Fe etet bihî kavmeha tahmiluh kalu ya meryemu le kad ci’ti şey’en feryya
28. Ya uhte harune ma kane ebukimrae sev’iv ve ma kanet ummuki beğîyya
29. Fe eşarat ileyhi kalu keyfe nukelimu men kane fil mehdi sabiyya
30. Kale innî abdullahi ataniyel kitabe ve cealenî nebiyya
31. Ve cealenî mubaraken eyne ma kuntu ve evsanî bis salati vez zekati ma dumtu hayya
32. Ve berram bi validetî ve lem yec’alnî cebbaran şekîyya
33. Vesselamu aleyye yevme vulidtu ve yevme emutu ve yevme ub’asu hayya
34. Zalike îysebnu meryem kavlel hakkîllezî fîhi yemterun
35. Ma kane lillahi ey yettehîze miv veledin subhaneh iza kada emran fe innema yekulu lehu kum fe yekun
36. Ve innellahe rabbî ve rabbukum fa’buduh haza sîratum mustekîym
37. Fahtelefel ahzabu mim beynihim fe veylul lillezîne keferu mim meşhedi yevmin azîym
38. Esmî’bihim ve ebsîr yevme ye’tunena lakiniz zalimunel yevme fî dalalim mubîn
39. Ve enzirhum yevmel hasrati iz kudîyel emr ve hum fî ğafletiv ve hum la yu’minun
40. İnna nahnu nerisul erda ve men aleyha ve ileyna yurceun
41. Vezkur fil kitabi ibrahîm innehu kane sîddîkan nebiyya
42. İz kale li ebîhi ya ebeti lime ta’budu ma la yesmeu ve la yubsîru ve la yuğnî anke şey’a
43. Ya ebeti innî kad caenî minel îlmi ma lem ye’tike fettebî’nî ehdike sîratan seviyya
44. Ya ebeti la ta’budiş şeytan inneş şeytane kane lir rahmani asîyya
45. Ya ebeti ninî ehafu ey yemesseke azabum miner rahmani fe tekune liş şeytani veliyya
46. Kale erağîbun ente an alihetî ya ibrahîm leil lem tentehi le ercumenneke vehcurnî meliyya
47. Kale selamun aleyk se estağfiru leke rabbî innehu kane bî hafiyya
48. Ve a’tezilukum ve ma ted’une min dunillahi ve ed’u rabbî asa ella ekune bi duai rabbî şekîyya
49. Felemma’tezelehum ve ma ya’budune min dunillahi vehebna lehu ishaka ve ya’kub ve kullen cealna nebiyya
50. Ve vehebna lehum mir rahmetina ve cealna lehum lisane sîdkîn aliyya
51. Vezkur fil kitabi musa innehu kane muhlesav ve kane rasulen nebiyya
52. Ve nadeynahu min canibit turil eymeni ve karrabnahu neciyya
53. Ve vehebna lehu mir rahmetina ehahu harune nebiyya
54. Vezkur fil kitabi ismaîyle innehu kane sadikal va’di ve kane rasulen nebiyya
55. Ve kane ye’muru ehlehu bis salati vez zekati ve kane înde rabbihî merdîyya
56. Vezkur fil kitabi idrîse innehu kane sîddîkan nebiyya
57. Ve rafa’nahu mekanen aliyya
58. ulaikellezîne en’amellahu aleyhim minen nebiyyîne min zurriyyeti ademe ve mimmen hamelna mea nuhîv ve min zurriyyeti ibrahîme ve israîle ve mimmen hedeyna vectebeyna iza tutla aleyhim ayatur rahmani harru succedev ve bukiyya
59. Fe halefe mim ba’dihim halfun edaus salate yettebeuş şehevati fe sevfe yelkavne ğayya
60. İlla men tabe ve amene ve amile salihan fe ulaike yedhulunel cennete ve la yuzlemune şey’a
61. Cennati adninilletî veader rahmanu îbadehu bil ğayb innehu kane va’duhu me’tiyya
62. La yesmeune fîha bukratev ve aşiyya
63. Tilkel cennetulletî nurisu min îbadina men kane tekîyya
64. Ve ma netezzelu illa bi emri rabbik lehu ma beyne eydîna ve ma halfena ve ma beyne zalik ve ma kane rabbuke nesiyya (58. Ayet secde ayetidir.)
65. Rabbus semavati vel erdî ve ma beynehuma fa’budhu vastabir li îbadetih hel ta’lemu lehu semiyya
66. Ve yekulul insanu e iza ma mittu le sevfe uhracu hayya
67. E ve la yezkurul insanu enna halaknahu min kablu ve lem yeku şey’a
68. Fe ve rabbike le nahşurannehum veş şeyatîyne summe le nuhdîrannehum havle cehenneme cisiyya
69. Summe lenenzianne min kulli şîatin eyyuhum eşeddu aler rahmani îtiyya
70. Summe le nahnu a’lemu billezîne hum evla biha sîliyya
71. Ve im minkum illa variduha kane ala kabbike hatmem makdîyya
72. Summe nuneccillezînet tekav ve nezeruz zalimîne fîha cisiyya
73. Ve iza tutla aleyhim ayatuna beyyinatin kalellezîne keferu lillizîne amenu eyyul ferîkayni hayrum mekamev ve ahsenu nediyya
74. Ve kem ehlekna kablehum min karnin hum ahsenu esasev ve ri’ya
75. Kul men kane fid dalaleti felyemdud lehur rahmanu medda hatta iza raev ma yuadune immel azabe ve immes saah fe seya’lemune men huve şerrum mekanev ve ad’afu cunda
76. Ve yezîdullahullezînehtedev huda vel bakîyatus salihatu hayrun înde rabbike sevabev ve hayrum meradda
77. E fe raeytellezî kefera bi ayatina ve kale leuteyenne malev ve veleda
78. Ettaleal ğaybe emittehaze înder rahmani ahda
79. Kella senektubu ma yekulu ve nemuddu lehu minel azabi medda
80. Ve nerisuhu ma yekulu ve ye’tîna ferda
81. Vettehazu min dunillahi alihetel li yekunu lehum îzza
82. Kella seyekfurune bi îbadetihim ve yekunune aleyhim dîdda
83. E lem tera enna erselneş şeyatîyne alel kafirîne teuzzuhum ezza
84. Fe la ta’cel aleyhim innema neuddulehum adda
85. Yevme nahşurul muttekîyne iler rahmani vefda
86. Ve nesukul mucrimîne ila cehenneme virda
87. La yemlikuneş şefaate illa menttehaze înder rahmani ahda
88. Ve kalittehazer rahmanu veleda
89. Le kad ci’tum şey’en idda
90. Tekadus semavatu yetefettarne minhu ve tenşekkul erdu ve tehîrrul cibalu hedda
91. En deav lirrahmani veleda
92. Ve ma yembeğîy lir rahmani ey yettehîze veleda
93. İn kullu men fis semavate vel erdî illa atir rahmani abda
94. Le kad ahsahum ve addehum adda
95. Ve kulluhum atîhi yevmel kîyameti ferda
96. İnnellezîne amenu ve amilus salihati se yec’alu lehumur rahmanu vudda
97. Fe innema yessernahu bi lisanike li tubeşşira bihil muttekîyne ve tunzira bihî kavmel ludda
98. Ve kem ehlekna kablehum min karn hel tuhussu minhum min ehadin ev temeu lehum rikza
MERYEM SÛRESİ MEALİ VE ANLAMI
Bismillâhirrahmânirrahîm
1. Kâf Hâ Yâ Ayn Sâd.
2.Bu, Rabbinin, Zekeriya kuluna olan merhametinin anılmasıdır.
3. Hani o, Rabbine gizli bir sesle yalvarmıştı.
4.O, şöyle demişti: “Rabbim! Şüphesiz kemiklerim gevşedi. Saçım sakalım ağardı. Sana yaptığım dualarda (cevapsız bırakılarak) hiç mahrum olmadım.”
5,6. “Gerçek şu ki ben, benden sonra gelecek akrabalarım(ın isyankâr olmaların)dan korkuyorum. Karım ise kısırdır. Bana kendi tarafından; bana ve Yakub hanedanına varis olacak bir çocuk bağışla ve onu hoşnutluğuna ulaşmış bir kimse kıl!”
7.(Allah, şöyle dedi:) “Ey Zekeriyya! Haberin olsun ki biz sana Yahya adlı bir oğul müjdeliyoruz. Daha önce onun adını kimseye vermedik.”
8.Zekeriyya, “Rabbim!” “Hanımım kısır ve ben de ihtiyarlığın son noktasına ulaşmış iken, benim nasıl çocuğum olur?” dedi.
9.(Vahiy meleği) dedi ki: Evet, öyle. (Ancak) Rabbin diyor ki: “Bu, bana göre kolaydır. Nitekim daha önce, hiçbir şey değil iken seni de yarattım.”
10.Zekeriyya, “Rabbim, öyleyse bana (çocuğumun olacağına) bir işaret ver”, dedi. Allah da, “Senin işaretin, sapasağlam olduğun hâlde insanlarla (üç gün) üç gece konuşamamandır” dedi.
11.Derken Zekeriya ibadet yerinden halkının karşısına çıktı. (Konuşmak istedi, konuşamadı) ve onlara “Sabah akşam Allah’ı tespih edin” diye işaret etti.
12,13,14. (Yahya, dünyaya gelip büyüyünce onu peygamber yaptık ve kendisine) “Ey Yahya, kitaba sımsıkı sarıl” dedik. Biz, ona daha çocuk iken hikmet ve katımızdan kalp yumuşaklığı ve ruh temizliği vermiştik. O, Allah’tan sakınan, anne babasına iyi davranan bir kimse idi. İsyancı bir zorba değildi.
15.Doğduğu gün, öleceği gün ve diriltileceği gün ona selâm olsun!
16,17. (Ey Muhammed!) Kitap’ta (Kur’an’da) Meryem’i de an. Hani ailesinden ayrılarak doğu tarafında bir yere çekilmiş ve (kendini onlardan uzak tutmak için) onlarla arasında bir perde germişti. Biz, ona Cebrail’i göndermiştik de ona tam bir insan şeklinde görünmüştü.
18. Meryem, “Senden, Rahmân’a sığınırım. Eğer Allah’tan çekinen biri isen (bana kötülük etme)” dedi.
19. Cebrail, “Ben ancak Rabbinin elçisiyim. Sana tertemiz bir çocuk bağışlamak için gönderildim” dedi.
20.Meryem, “Bana hiçbir insan dokunmadığı ve iffetsiz bir kadın olmadığım hâlde, benim nasıl çocuğum olabilir?” dedi.
21.Cebrail, “Evet, öyle. Rabbin diyor ki: O benim için çok kolaydır. Onu insanlara bir mucize, katımızdan bir rahmet kılmak için böyle takdir ettik. Bu, zaten (ezelde) hükme bağlanmış bir iştir” dedi.
22.Böylece Meryem, çocuğa gebe kaldı ve onunla uzak bir yere çekildi.
23.Doğum sancısı onu bir hurma ağacına yöneltti. “Keşke bundan önce ölseydim de unutulup gitmiş olsaydım!” dedi.
24. Bunun üzerine (Cebrail) ağacın altından ona şöyle seslendi: “Üzülme, Rabbin senin alt tarafında bir dere akıttı.”
25.“Hurma ağacını kendine doğru silkele ki sana taze hurma dökülsün.”
26.“Ye, iç, gözün aydın olsun. İnsanlardan birini görecek olursan, “Şüphesiz ben Rahmân’a susmayı adadım. Bugün hiçbir insan ile konuşmayacağım” de.
27.Kucağında çocuğu ile halkının yanına geldi. Onlar şöyle dediler: “Ey Meryem! Çok çirkin bir şey yaptın!”
28.“Ey Hârûn’un kız kardeşi! Senin baban kötü bir kimse değildi. Annen de iffetsiz değildi.”
29.Bunun üzerine (Meryem, çocukla konuşun diye) ona işaret etti. “Beşikteki bir bebekle nasıl konuşuruz?” dediler.
30.Bebek şöyle konuştu: “Şüphesiz ben Allah’ın kuluyum. Bana kitabı (İncil’i) verdi ve beni bir peygamber yaptı.”
31.“Nerede olursam olayım beni kutlu ve erdemli kıldı ve bana yaşadığım sürece namazı ve zekâtı emretti.”
32.“Beni anama saygılı kıldı. Beni azgın bir zorba kılmadı.”
33.“Doğduğum gün, öleceğim gün ve diriltileceğim gün bana selâm (esenlik verilmiştir).”
34.Hakkında şüpheye düştükleri hak söze göre Meryem oğlu İsa işte budur.
35.Allah’ın çocuk edinmesi düşünülemez. O, bundan yücedir, uzaktır. Bir işe hükmettiği zaman ona sadece “ol!” der ve o da oluverir.
36.Şüphesiz, Allah, benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. Öyleyse (yalnız) O’na kulluk edin. Bu, dosdoğru bir yoldur.
37.(Fakat hıristiyan) gruplar, aralarında ayrılığa düştüler. Büyük bir günü görüp yaşayacakları için vay kâfirlerin hâline!
38.Bize gelecekleri gün (gerçekleri) ne iyi işitip ne iyi görecekler! Ama zalimler bugün apaçık bir sapıklık içindedirler.
39. Onları, gaflet içinde bulunup iman etmezlerken işin bitirileceği o pişmanlık günüyle uyar.
40. Şüphesiz yeryüzüne ve onun üzerindekilere biz varis olacağız, biz! Ancak bize döndürülecekler.
41. Kitap’ta İbrahim’i de an. Gerçekten o, son derece dürüst bir kimse, bir peygamber idi.
42. Hani babasına şöyle demişti: “Babacığım! İşitmeyen, görmeyen ve sana bir faydası olmayan şeylere niçin tapıyorsun?”
43. “Babacığım! Doğrusu, sana gelmeyen bir ilim bana geldi. Bana uy ki seni doğru yola ileteyim.”
44.“Babacığım! Şeytana tapma! Çünkü şeytan Rahmân’a isyankâr olmuştur.”
45.“Babacığım! Doğrusu ben, sana, çok esirgeyici Rahmân tarafından bir azabın dokunmasından, böylece şeytana bir dost olmandan korkuyorum.”
46.Babası, “Ey İbrahim! Sen benim ilâhlarımdan yüz mü çeviriyorsun? Eğer vazgeçmezsen, mutlaka seni taşa tutarım. Uzun bir süre benden uzaklaş!” dedi.
47.İbrahim, şöyle dedi: “Esen kal! Senin için Rabbimden af dileyeceğim. Şüphesiz O, beni nimetleriyle kuşatmıştır.”
48.“Sizi ve Allah’tan başka taptıklarınızı terk ediyor ve Rabb’ime ibadet ediyorum. Rabbime ibadet etmekle de mutsuz olmayacağımı umuyorum.”
49.İbrahim, onları da onların taptıklarını da terk edince, ona İshak ile Yakub’u bağışladık ve her birini peygamber yaptık.
50.Onlara rahmetimizden bağışta bulunduk. Onlar için yüce bir doğruluk dili var ettik (güzel bir söz ile anılmalarını temin ettik).
51. Kitap’ta, Mûsâ’yı da an. Şüphesiz o seçkin bir insan idi. Bir resûl, bir nebî idi.
52. Ona, Tûr dağının sağ tarafından seslendik ve kendisi ile gizlice konuşmak için kendimize yaklaştırdık.
53.Rahmetimiz sonucu kardeşi Hârûn’u bir nebî olarak kendisine bahşettik.
54.Kitap’ta İsmail’i de an. Şüphesiz o, sözünde duran bir kimse idi. Bir resûl, bir nebî idi.
55. Ailesine namaz ve zekâtı emrederdi. Rabb’inin katında da hoşnutluğa ulaşmıştı.
56. Kitap’ta İdris’i de an. Şüphesiz o, doğru sözlü bir kimse, bir nebî idi.
57. Onu yüce bir makama yükselttik.
58.İşte bunlar, Âdem’in ve Nûh ile beraber (gemiye) bindirdiklerimizin soyundan, İbrahim’in, Yakub’un ve doğru yola iletip seçtiklerimizin soyundan kendilerine nimet verdiğimiz nebîlerdir. Kendilerine Rahmân’ın âyetleri okunduğu zaman ağlayarak secdeye kapanırlardı.
59.Onlardan sonra, namazı zayi eden, şehvet ve dünyevî tutkularının peşine düşen bir nesil geldi. Onlar bu tutumlarından ötürü büyük bir azaba çarptırılacaklardır.
60,61. Ancak tövbe edip inanan ve salih amel işleyenler başka. Onlar cennete, Rahmân’ın, kullarına gıyaben vaad ettiği “Adn” cennetlerine girecekler ve hiçbir haksızlığa uğratılmayacaklardır. Şüphesiz O’nun va’di kesinlikle gerçekleşir.
62.Orada boş söz işitmezler. Yalnızca (meleklerin) “selâm!” (deyişini) işitirler. Orada sabah akşam rızıkları da vardır.
63.İşte bu, kullarımızdan Allah’a karşı gelmekten sakınanlara miras kılacağımız cennettir.
64. (Cebrail, şöyle dedi:) “Biz ancak Rabbinin emriyle ineriz. Önümüzdekiler, arkamızdakiler ve bunlar arasındakiler hep O’nundur. Rabbin unutkan değildir.”
65.(Allah) göklerin, yerin ve bu ikisi arasındakilerin Rabbidir. Şu hâlde, O’na ibadet et ve O’na ibadet etmede sabırlı ol. Hiç, O’nun adını taşıyan bir başkasını biliyor musun?
66. İnsan, “Öldüğümde gerçekten diri olarak (topraktan) çıkarılacak mıyım?” der.
67.İnsan, daha önce hiçbir şey değil iken kendisini yarattığımızı düşünmez mi?
68.Rabbine andolsun, onları şeytanlarla beraber mutlaka haşredeceğiz. Sonra onları kesinlikle cehennemin çevresinde diz üstü hazır edeceğiz.
69.Sonra her bir topluluktan, Rahman’a karşı en isyankâr olanları mutlaka çekip çıkaracağız.
70. Sonra, oraya girmeye en lâyık olanları muhakkak ki en iyi biz biliriz.
71.(Ey insanlar!) Sizden cehenneme varmayacak hiç kimse yoktur. Rabbin için bu, kesin olarak hükme bağlanmış bir iştir.
72.Sonra Allah’a karşı gelmekten sakınanları kurtarırız da zalimleri orada diz üstü çökmüş hâlde bırakırız.
73.Âyetlerimiz kendilerine apaçık bir şekilde okunduğu zaman, inkâr edenler, inananlara, “İki topluluktan hangisinin bulunduğu yer daha hayırlı meclis ve mahfili daha güzeldir?” dediler.
74. Biz onlardan önce, mal-mülk ve görünümü daha güzel olan nice nesilleri helâk ettik.
75. (Ey Muhammed!) De ki: “Kim sapıklık içinde ise Rahmân onlara, istenildiği kadar süre versin! Nihayet kendilerine vaad olunan azabı, ya da kıyameti gördüklerinde kimin yeri daha kötüymüş, kimin taraftarları daha zayıfmış bilecekler.
76. Allah, doğruya erenlerin hidayetini artırır. Kalıcı salih ameller, Rabbinin katında sevap bakımından da daha hayırlıdır, sonuç itibari ile de.
77.Âyetlerimizi inkâr edip “Bana elbette mal ve evlat verilecek!” diyen kimseyi gördün mü?
78.Gaybı mı görüp bilmiş, yoksa Rahmân’dan bir söz mü almış?
79.Hayır! (İş onun dediği gibi değil). Biz, onun söylediklerini yazacağız ve azabını arttırdıkça arttıracağız!
80. Onun (ahirette sahip olacağını) söylediği şeylere biz varis olacağız ve o bize tek başına gelecek.
81.Onlar, kendileri için kuvvet ve şeref (kaynağı) olsunlar diye, Allah’tan başka ilâhlar edindiler.
82. Hayır! İlâhları, onların ibadetlerini inkâr edecekler ve kendilerine düşman olacaklar.
83.Kâfirlerin başına, onları durmadan (günaha ve azgınlığa) tahrik eden şeytanları gönderdiğimizi görmedin mi?
84.Ey Muhammed! Şu hâlde, onların azaba uğramalarını istemekte acele etme. Biz onlar için ancak (takdir ettiğimiz günleri) sayıp durmaktayız.
85,86. Allah’a karşı gelmekten sakınanları Rahmân’ın huzurunda bir elçiler heyeti gibi toplayacağımız, suçluları da suya koşan susuz develer gibi cehenneme sevk edeceğimiz günü düşün!
87.Rahmân’ın katında söz almış olanlardan başkaları şefaat hakkına sahip olmayacaklardır.
88.Onlar, “Rahmân, bir çocuk edindi” dediler.
89.Andolsun, siz çok çirkin bir şey ortaya attınız.
90,91. Rahman’a çocuk isnat etmelerinden dolayı neredeyse gökler parçalanacak, yer yarılacak, dağlar yıkılıp çökecektir!
92.Hâlbuki Rahmân’a bir çocuk edinmek yakışmaz.
93.Göklerdeki ve yerdeki herkes Rahman’a kul olarak gelecektir.
94.Andolsun, Allah onları ilmiyle kuşatmış ve tek tek saymıştır.
95. Onlar(ın her biri) kıyamet günü O’na tek başına gelecektir.
96.İnanıp salih ameller işleyenler için Rahmân, (gönüllere) bir sevgi koyacaktır.
97.Ey Muhammed! Biz, Allah’a karşı gelmekten sakınanları Kur’an ile müjdeleyesin, inat eden bir topluluğu da uyarasın diye, onu senin dilin ile (indirip) kolaylaştırdık.
98.Biz onlardan önce nice nesilleri helâk ettik. Onlardan hiçbirini hissediyor yahut onların bir fısıltısını olsun işitiyor musun?
