Şimdi sizler için hazırladığımız Kur’anı Kerim surelerden olan Nisa süresi arapça yazılışı ile latince harflerle Türkçe okunuşunu derledik. Ayrıca Diyanet İşleri tarafından düzenlenen mealine’de yer verdik. Bu sebeple hem Arapça yazısı hem de latince okunuşunu öğrenerek okuyabilirsiniz.
Kur’ân-ı kerîmin dördüncü sûresi. Mümtehine sûresinden sonra, Zil âl’den önce inmiştir. Bakara, Enfâl, Âl-i İmrân, Ahzâb ve Mümtehine sûreleri Medine’de Nisâ’dan önce nâzil olmuştur. Yüz yetmiş altı âyet-i kerîmedir. Nisâ, kadınlar demektir. Sûrede; toplum içinde kadınların hukûkî ve ictimâî yer ve değerlerinden bahsedildiği için, Sûret-ün-Nisâ denilmiştir. Sûrede; İslâmiyet’te âile, kadı n ve kadın hakları, müşrikler ve ehl-i kitâbın sapık inançları, savaş yüzünden babalarını kaybeden yetimlerle dulların hukûku ve mîrâs hükümleri bildirilmektedir. (İbn-i Abbâs, Râzî, Kurtubî)
NİSA SÛRESİ TÜRKÇE OKUNUŞU
Bismillahirrahmanirrahim
1. Ya eyyuhen nasutteku rabbekumullezî halekakum min nefsiv vahîdetiv ve haleka minha zevcelna ve besse minhuma ricalen kesîrav ve nisaa* vettekullahellezî tesaelune bihî vel erham innellahe kane aleykum rakîyba
2. Ve atul yetama emvalehum ve la tetebeddelul habise bit tayyibi ve la te’kulu emvalehum ila emvalikum innehu kane huben kebîra
3. Ve in hîftum illa tuksitu fil yetama fenkihu ma tabe lekum minen nisai mesna ve sulase ve ruba’ fe in hîftum ella ta’dilu fe vahîdeten ev ma leleket eymanukum zalike edna ella teulu
4. Ve antun nisae sadukatihinne nîhleh fe in tîbne lekum an şey’im minhu nefsen fe kuluhu henîem merîa
5. Ve la tu’tus sufehae emvalekumulletî cealellahu lekum kîyamev verzukuhum fîha veksuhum ve kulu lehum kavlem ma’rufa
6. Vebtelul yetama hatta iza beleğun nikah fe in anestum minhum ruşden fedfeu ileyhim emvalehum ve la te’kuluha israfev ve bidaran ey yekberu ve men kane ğaniyyen felyesta’fif ve men kane fekîyran felye’kul bil ma’ruf fe iza defa’tum ileyhim emvalehum fe eşhidu aleyhim ve kefa billahi hasîba
7. Lir ricali nasîybum mimma terakel validani vel akrabune ve lin nisai nasîybum mimma terakel validani vel akrabune mimma kalle minhu evkesur nasîybem mefruda
8. Ve iza hadaral kîsmete ulul kurba vel yetama vel mesakînu ferzukuhum minhu ve kulu lehum kavlem ma’rufa
9. Velyahşellezîne lev teraku min halfihim zurriyyeten dîafen hafu aleyhim felyettekullahe velyekulu kavlen sedîda
10. İnnellezîne ye’kulune emvalel yetama zulmen innema ye’kulune fî butunihim nara ve seyaslevne seîyra
11. Yusîykumullahu fî evladikum lizzekeri mislu hazzîl unseyeyn fe in kunne nisaen fevkasneteyni fe lehunne sulusa ma terakv ve in kanet vahîdeten fe lene nîsf ve li ebeveyhi li kulli vahîdum minhumes sudusu mimma terake in kane lehu veled fe il lem yekul lehu veleduv ve verisehu ebevahu fe li ummihis sulus fe in kane lehu îhvetun fe li ummihis sudus mim ba’di vesîyyetiy yusîy biha ev deyn abaukum ve ebnaukum la tedrune eyyuhum akrabu lekum nef’a ferîdatem minellah innellahe kane alîmen hakîma
12. Ve lekum nîsfu ma terake ezvacukum il lem yekul lehunne veled fe in kane lehunne veledun fe lekumur rubuu mimma terakne mim ba’di vesîyyetiy yusîyne biha ev deyn ve lehunner rubuu mimma teraktum il lem yekul lekum veled fe in kane lekum veledun fe lehunnes sumunu mimma teraktum mim ba7di vesîyyetin tusune biha ev deyn ve in kane raculuy yurasu kelaleten evimraetuv ve lehu ehun ev uhtun fe li kulli vahîdim minhumes sudus fe in kanu eksera min zalike fe hum şurakau fis sulusi mim ba’di vesîyyetiy yusa biha ev deynin ğayra mudarr vesîyyetem minellah vellahu alîmun halîm
13. Tilke hududullah ve mey yutîîllahe ve rasulehu yudhîlhu cennatin tecrî min tahtihel enharu halidîne fîhav ve zalikel fevzul azîym
14. Ve mey ya’sîllahe ve rasulehu ve yeteadde hududehu yudhîlhu naran haledn fîha ve lehu azabum muhîn
15. Vellatî ye’tînel fahîşete min nisaikum festeşhidu aleyhinne erbeatem minkum fe in şehidu fe emsikuhunne fil buyuti hatta yeteveffahunnel mevtu ev yec’alellahu lehunne sebîla
16. Vellezani ye’tiyaniha minkum fe azuhuma fe in taba ve asleha fe a’ridu anhuma innellahe kane tevvaber rahîyma
17. İnnemet tevbetu alellahi lillezîne ya’melunes sue bi cehaletin summe yetubune min karîbin fe ulaike yetubullahu aleyhim ve kanellahu alîmen hakîma
18. Ve leysetit tevbetu lillezîne ya’melunes seyyiat hatta iza hadara ehadehumul mevtu kale innî tubtul ane ve lellezîne yemutune ve hum kuffar ulaike a’tedna lehum azaben elîma
19. Ya eyyuhellezîne amenu la yehîllu lekum en terisun nisae kerha ve la ta’duluhunne li tezhebu bi ba’dî ma ateytumuhunne illa ey ye’tîne bi fahîşetim mubeyyineh ve aşiruhunne bil ma’ruf fe in kerihtumuhunne fe asa en tekrahu şey7ev ve yec’alellahu fîhi hayran kesîra
20. Ve in eradtumustibdale zevcim mekane zevciv ve ateytum îhdalunne kîntaran fe la te’huzu minhu şey’a e te’huzunehu buhtanev ve ismem mubîna
21. Ve keyfe te’huzunehu ve kad efda ba7dukum ila ba’dîv ve ehazne minkum mîsakan ğalîza
22. Ve la tenkihu ma nekeha abaukum minen nisai illa ma kad selefv innehu kane fahîşetev ve makta ve sae sebîla
23. Hurrimet aleykum ummehatukum ve benatukum ve ehavatukum ve ammatukum ve halatukum ve benatul ehî ve benatul uhti ve ummehatukumullatî erda’nekum ve ehavatukum miner radaati ve ummehatu nisaikum ve rabaibukumullatî fî hucurikum min nisaikumullatî dehatum bihînne fe il lem tekunu dehaltum bihinne fe la cunaha aleykum ve halailu ebnaikumul lezîne min aslabikum ve ne tecmeu beynel uhteyni illa ma kad selef innellahe kane ğafurar rahîyma
24. Vel muhsanatu minen nisai illa ma meleket eymanukum kitabellahi aleykum ve uhîlle lekum ma verae zalikum en tebteğu bi emvalikum muhsîniyne ğayra musafihîyn femestemta’tum bihî minhunne fe atuhunne ucurahunne ferîdah ve la cunaha aleykum fîma teradaytum bihî mim ba’dil ferîdah innellahe kane alîmen hakîma
25. Ve mel lem yestetî’ minkum tavlen ey yenkihal muhsanatil mu’minati fe mim ma meleket eymaukum min feteyatikumul mu’minat vellahu a’lemu bi îmanikum ba’dukum mim ba’d fenkihuhunne bi izni ehlihinne ve atuhunne ucurahunne bil ma’rufi muhsanatin ğayra musafihativ ve la muttehîzati ahdan fe iza uhsînne fe in eteyne bi fahîşetin fe aleyhinne nîsfu ma alel muhsanati minel azab zalike li men haşiyel anete minkum ve en tasbiru harul lekum vellahu ğafurur rahîym
26. Yurîdullahu li yubeyyine lekum ve yehdiyekum sunenellezîne min kablikum ve yetube aleykum vellahu alîmun hakîm
27. Vallahu yurîdu ey yetube aleykum ve yurîdullezîne yettebiuneş şehevati en temîlu meylen azîyma
28. Yurîdullahu ey yuhaffife ankum ve hulikal insanu daîyfa
29. Ya eyyuhellezîne amenu la te’kulu emvalekum beynekum bil batîli illa en tekune ticaraten an teradîm minkum ve la taktulu enfusekum innellahe kane bikum rahîyma
30. Ve mey yef’al zalike udvanev ve zulmen fe sevfe nuslîhi nara ve kane zalike alellahi yesîra
31. İn tectenibu kebaira ma tunhevne anhu nukeffir ankum seyyiatikum ve nudhîlkum mudhalen kerîma
32. Ve la tetemennev ma faddalelelahu bihî ba’dakum ala ba’d lir ricali nasîybum mimmektesebu ve lin nisai nasîybum mimmektesebn ves’elullahe min fadlih innellahe kane bi kulli şey’in alîma
33. Ve li kullin cealna mevaliye mimma terakel validani vel akrabun vellezîne akadet eymanukum fe atuhum nasîybehum innellahe kane ala kulli şey’in şehîda
34. Er ricalu kavvamune alen nisai bi ma faddalellahu ba’dahum ala ba’dîv ve bi ma enfeku min emvalihim fes salihatu kanitatun hafizatul lil ğaybi bi ma hafîzallah vellatî tehafune nuşuzehunne fe îzuhunne vehcuruhunne fil medaciî vadribuhunn fe in eta’nekum fe la tebğu aleyhinne sebîla innellahe kane aliyyen kebîra
35. Ve in hîftum şikaka beynihima feb’asu hakemem min ehlihî ve hakemem min ehliha iy yurîda îslahay yuveffikîllahu beynehuma innellahe kane alîmen habîra
36. Va’budullahe ve la tuşriku bihî şey’ev ve bil valideyni îhsanev ve bizil kurba vel yetama vel mesakîni vel cari zil kurba vel caril cunubi ves sahîbi vil cembi vebnis sebîli ve ma meleket eymanukum innellahe la yuhîbbu men kane muhtalen fehura
37. Ellezîne yebhalune ve ye’murunen nase bil buhli ve yektumune ma atahumullahu min fadlih ve a’tedna lil kafirîne azabem muhîna
38. Vellezîne yunfikune emvalehum riaen nasi ve la yu’minune billahi ve la bil yevmil ahîr ve mey yekuniş şeytanu lehu karînen fe sae karîna
39. Ve maza aleyhim lev amenu billahi vel yevmil ahîri ve enfeku mimma razekahumullah ve kanellahu bihim alîma
40. İnnellahe la yazlimu miskale zerrah ve in teku hasenetey yudaîfha ve yu’ti mil ledunhu ecran azîyma
41. Fe keyfe iza ci’na min kulli ummetim bi şehîdiv ve ci’nabike ala haulai şehîda
42. Yevmeiziy yeveddullezîne keferu ve asavur rasule lev tusevva bihimul ard ve la yuktumunellahe hadîsa
43. Ya eyyuhellezîne amenu la takrabus salate ve entum sukara hatta ta’lemu ma tekulune ve la cunuben illa abirî sebîlin hatta tağtesiluv ve in kuntum merda ev ala seferin ev cae ehadum minkum minel ğaitî ev lamestumun nisae fe lem tecidu maen fe teyemmemu saîyden tayyiben femsehu bi vucuhikum ve eydîkum innellahe kane afuvven ğafura
44. E lem tera ilellezîne utu nasîybem minel kitabi yeşteruned dalalete ve yurîdune en tedîllus sebîl
45. Vallahu a7lemu bi a’daikum ve kefa billahi veliyyev ve kefa billahi nasîyra
46. Minellezîne hadu yuharrifunel kelime am mevadîîhî ve yekulune semî’na ve asayna vesma’ ğayra musmeîv ve raîna leyyem bi elinetihim ve ta’nen fid dîn ve lev ennehum kalu semî’na ve eta’na vesma’ venzurna leane hayral lehum ve akveme ve lakil leanehumullahu bi kufrihim fe la yu’minune illa kalîla
47. Ya eyyuhellezîne utul kitabe aminu bi ma nezzelna musaddikal li ma meakum min kabli en natmise vucuhen fe neruddeha ala edbariha ev nel’anehum ke ma leanna ashabes sebt ve kane emrullahi mef’ula
48. İnnellahe la yağfiru eyyuşrake bihî ve yağfiru ma dune zalike li mey yeşa’ ve mey yuşrik billahi fe kadiftera ismen azîyma
49. E lem tera ilellezîne yuzekkune enfusehum belillahu yuzekkî mey yeşau ve la yuzlemune fetîla
50. unzur keyfe yefterune alellahul kezib ve kefa bihî ismem mubîna
51. E lem tera ilellezîne utu nasîybem minel kitabi yu’minune bil cibti vet tağuti ve yekulune lillizîne keferu haulai ehda minellezîne amenu sebîla
52. ulaikellezîne leanehumullah ve mey yel’anillahu fe len tecide lehu nesîyra
53. Em lehum nesîybum minel mulki fe izel la yu’tunen nase nekîyra
54. Em yahsudunen nase ala ma atahumullahu min fadlih fe kad ateyna ale ibrahîmel kitabe vel hîkmete ve ateynahum mulken azîyma
55. Fe minhum men amene bihî ve minhum men saddeanh ve kefa bi cehenneme seîyra
56. İnnellezîne keferu bi ayatina sevfe nuslîhim nara kullema nedîcet culuduhum beddelnahum culuden ğayraha li yezukul azab innellahe kane azîzen hakîma
57. Vellezine amenu ve amilus salihati senudhîluhum cennatin tecri min tahtihel enharu halidîne fîha ebeda lehum fîha ezvacum mutuhheratuv ve nudhîluhum zîllen zalîla
58. İnnellahe ye’murukum en tueddul emanati ila ehliha ve iza hakemtum beynen nasi en tahkumu bil adlv innellahe niîmma yeîzukum bih innellahe kane semîam basîyra
59. Ya eyyuhellezîne amenu etîy’ullahe ve etîy’ur rasule ve ulil emri minkum fe in tenaze’tum fî şey’in fe rudduhu ilellahi ves rasuli in kuntum tu’minune billahi vel yevmil ahîrv zalike hayruv ve ahsenu te’vîla
60. Elem tera ilellezîne yez’umune ennehum amenu bi ma unzile ileyke ve ma unzile min kablike yurîdune ey yetehakemu ilet tağuti ve kad umiru ey yekfuru bih ve yurîduş şeytanu ey yudîllehum dalalem beîyda
61. Ve iza kîyle lehum tealev ila ma enzelellahu ve iler rasuli raeytel munafikîyne yesuddune anke sududa
62. Fe keyfe iza esabethum musîybetum bi ma kaddemet eydîhim summe cauke yahlifune billahi in eradna illa îhsanev ve etvfîka
63. ulaikellezîne ya’lemullahu ma fî kulubihim fe a’rîd anhum veîzhum ve kul lehum fî enfusihim kavlem belîğa
64. Ve ma erselna mir rasulin illa li yutaa bi iznillah ve lev ennehum iz zalemu enfusehum cauke festağferullahe vestağfera lehumur rasulu le vecedullahe tevvaber rahîyma
65. Fe la ve rabbike la yu’minune hatta yuhakkimuke fîma şecera beynehum summe la yecidu fî enfusihim haracem mimma kadayte ve yusellimu teslîma
66. Ve lev enna ketebna aleyhim enîktulu enfusekum evîhrucu min diyarikum ma fealuhu illa kalîlum minhumv ve lev ennehum fealu ma yuazune bihî lekane hayran lehum ve eşedde tesbita
67. Ve izel le ateynahum mil ledunna ecran azîyma
68. Ve le hedeynahum sîratam mustekîyma
69. Ve mey yutîîlahe ver rasule fe ulaike meallezîne en’amellahu alehim minen nebiyyîne ves sîddîkîyne veş şuhedai ves salihîyn ve hasune ulaike rafîka
70. Zalikel fadlu minellah ve kefa billahi alîma
71. Ya eyyuhellezîne amenu huzu hîzrakum fenfiru subatin evinfiru cemîa
72. Ve inne minkum le mel leyubettîenn fe in esabetkum musîybetun kale kad en’amellahu aleyye iz lem ekum meahum şehîda
73. Ve lein esabekum fadlum minellahi le yekulenne ke el lem tekum beynekum ve beynehu meveddetuy ya leytenî kuntu meahum fe efuze fevzen azîyma
74. Fel yukatil fî sebîlillahillezîne yeşrunel hayated dunya bil ahîrah ve mey yukatil fî sebîlillahi fe yuktel ev yağlib fe sevfe nu’tîhi ecran azîyma
75. Ve ma lekum la tukatilune fî sebîlillahi vel mustad’afîne miner ricali ven nisai vel vildanillezîne yekulune rabbena ahricna min hazihil rayetiz zalimi ehluha vec’al lena mil ledunke veliyya vec’al lena mil ledunke nesîyra
76. Ellezîne amenu yukatilune fî sebîlillah vellezîne keferu yukatilune fî sebîlit tağuti fe katilu evliyaeş şeytan inne keydeş şeytani kane daîyfa
77. E lem tera ilellezîne kîyle lehum kuffu eydiyekum ve ekîymus salet ve atuz zekah fe lemma kutibe aleyhimul kîtalu iza ferîkum minhum yahşevnen nase ke haşyetillahi ev eşedde haşyeh ve kalu rabbena lime ketebte aleynel kîtal lev la ehhartena ila ecelin karîb kul metaud dunya kalîl vel ahîratu hayrul li menitteka ve la tuzlemune fetîla
78. Eyne ma tekunu yudrikumul mevtu ve lev kuntum fî burucim muşeyyedeh ve in tusîbhum hasenetuy yekulu hazihî min îndillah ve in tusîbhum seyyetuy yekulu hazihî min îndik kul kullum min îndillah fe mali haulail kavmi la yekadune yefkahune hadîsa
79. Ma esabeke min hasenetin fe minellah ve ma esabeke min seyyietin fe min nefsik ve erselnake lin nasi rasula ve kefa billahi şehîda
80. Mey yutîîr rasule fe kad etaallah ve men tevella fe ma erselnake aleyhim hafîyza
81. Ve yekulune taatun fe iza berazu min îndike beyyete taifetum minhum ğayrallezî tekul vallahu yektubu ma yubeyyitun fe a’rîd anhum ve tevekkel alellah ve kefa billahi vekîla
82. E fe la yetedebberunel kur’an ve lev kane min îndi ğayrullahi le vcedu fîhîhtilafen kesîra
83. Ve iza caehum emrum minel emni evil havfi ezau bih ve lev radduhu iler rasuli ve ila ulil emri minhum lealimehullezîne yesmebitunehu minhum ve lev la fadlullahi aleykum ve rahmetuhu letteba’tumuş şeytane illa kalîla
84. Fe katil fî sebîlillah la tukellefu illa nefseke ve harridîl mu’minînv asellahu ey yekuffe be’sellezîne keferu vallahu eşddu be’sev ve eşeddu tenkîla
85. Mey yeşfa’şefaaten hasenetey yekul lehu nesiybum minha ve mey yeşfa’şefaaten seyyietey yekul lehu kiflum minha ve kanellahu ala kulli şey’im mukîyta
86. Ve iza huyyîtum bi tehîyyetin fe hayyu bi ahsene minha ev rudduha innellahe kane ala kulli şey’in hasîba
87. Allahu la ilahe illa hu le yecmeannekum ila yevmil kîyameti la raybe fîh ve men asdeku minellahi hadîsa
88. Fe ma lekum fil munafikîyne fieteyni vallahu erkesehum bi ma kesebu e turîdune en tehdu men edallellah ve mey yudlilillahu fe len tecide lehu sebîla
89. Veddu lev tekfurune kema keferu fe tekunune sevaen fe la tettehîzu minhum evliyae hatta yuhaciru fî sebîlillah fe in tevellev fe huzuhum vaktuluhum haysu vecedtumuhum ve la tettehîzu minhum veliyyev ve la nesîyra
90. İlillezîne yesîlune ila kavmim beynekum ve beynehum mîsakun ev caukum hasîrat suduruhum ey yukatilukum ev yukatilu kavmehum ve lev şaellahu le selletahum aleykum fe le katelukum fe inî’tezelukum fe lem yukatilukum ve elkav ileykumus selem fe ma cealelahu lekum aleyhim sebîla
91. Setecidune aharîne yurîdune ey ye’menukum ev ye’menu kavmehum kullema ruddu ilel fitneti urkisu fîha fe il lem ya’tezilukum ve yulku ileykumus selem ve yekuffu eydiyehum fe huzuhum vaktuluhum haysu sekftumuhum ve ulaikum cealna lekum aleyhim sultanem mubîna
92. Ve ma kane li mu’minin ey yaktule mu’minen illa hataa ve men katele mu’mine hataen fe tahrîru rakabetim mu’minetiv ve diyetum musellemetun ila ehlihî illa ey yessaddeku fe in kane min kavmin aduvvil lekum ve huve mu’minun fe tahrîru rakabetim mu’mineh ve in kane mni kavmim beynekum ve beynehum mîsakun fediyetum musellemetun ila ehlihî ve tahrîru rakabetim mu’mineh fe mel lem yecid fe sîyamu şehrayni mutetabiayni tevbetem minellah ve kanellahu alîmen hakîma
93. Ve mey yaktul mu’minem muteammiden fe cezauhu cehnnemu haliden fîha ve ğadîbellahu aleyhi ve leanehu ve eadde lehu azaben azîyma
94. Ya eyyuhellezîne amenu iza darabtum fî sebîlillahi fe tebeyyenu ve la tekulu li men elka ileykumus selame leste mu’mina tebteğune aradal hayatid dunya fe îndellahi meğanimu kesîrah kezalike kuntum min kablu fe mennellahu aleykum fe tebeyyenu innellahe kane bi ma ta’melune habîra
95. La yestevil kaîdune minel mu’minîne ğayru ulid darari vel mucahidune fî sebîlillahi bi emvalihim ve enfusihim feddalellahul mucahidîne bi emvalihim ve enfusihim alel kaîdîne deraceh ve kullev veadellahul husna ve feddalellahul mucahidîne alel kaîdîne ecran azîyma
96. Deracatim minhu ve mağfiratev ve rahmehv ve kanellahu ğafurar rahîyma
97. İnnellezîne teveffahumul melaiketu zalimî enfusihim kalu fîme kuntum kalu kunna mustad’afîne fil ard kalu e lem tekun erdullahi vasiaten fe tuhaciru fîha fe ulaike me’vahum cehennem ve saet mesîyra
98. İllel mustad’afîne miner ricali ven nisai vel vildani la yestetîy’une hîyletev ve la yehtedune sebîla
99. Fe ulaike asellahu ey ya’fuve anhum ve kanellahu afuvven ğafura
100. Ve mey yuhacir fî sebîlillahi yecid fil erdî murağamen kesîrav veseah ve mey yahruc mim beytihî muhaciran ilellahi ve rasulihî summe yudrikhul mevtu fe ad vekaa ercuhu alellah ve kanellahu ğafurar rahîyma
101. Ve iza darabtum fil erdî fe leyse aleykum cunahun en taksuru mines salah in hîftum ey yeftinekumullezîne keferu innel kafirune kanu lekum aduvvem mubîna
102. Ve iza kunte fîhim fe ekamte lehumus salate feltekum taifetum minhum meake vel ye’huzu eslihatehumv fe iza secedu felyekunu miv veraikumv velte’ti taifetun uhra lem yusallu fel yusallu meake vel ye’huzu hîzrahum ve eslihatehum veddellezîne keferu lev tağfulune an eslihatikum ve emtiatikum fe yemîlune aleykum meyletev vahîdehv ve la cunuha aleykum in kane bi kum ezem mim metarin ev kuntum merda en tedau eslihatekum ve huzu hîzrakumv innellahe eadde lil kafirîne azabem muhîna
103. Fe iza kadaytumus salate fezkurullahe kîyamev ve kuudev ve ala cunubikum fe izatme’nentum fe ekîymus salah innes salate kanet alel mu’minîne kitabem mevkuta
104. Ve la tahinu fibtiğail kavm in tekunu te’lemune fe innehum ye’lemune kema te’lemune ve tercune minellahi mala yercun ve kanellahi alîmen hakîma
105. İnna enzelna ileykel kitabe bil hakkî li tahkume beynen nasi bima erakellah ve la tekul lil hainîne hasîyma
106. Vestağfirillah innellahe kane ğafurar rahîyma
107. Ve la tucadil anillezîne yahtanune enfusehumv innellahe la yuhîbbu men kane havvanen esîma
108. Yestahfune minen nasi ve la yestahfune minellahi ve huve meahum iz yubeyyitune ma la yerda minel kavl ve kanellahu bi ma ya’melune muhîyta
109. Ha entum haulai cadeltum anhum fil hayatid dunya fe mey yucadilullahe anhum yevmel kîyameti em mey yekunu aleyhim vekîla
110. Ve mey ya’mel suen ev yazlim nefsehu summe yestağfirillahe yecidillahe ğafurar rahîyma
111. Ve mey yeksib ismen fe innema yeksibuhu ala nefsih ve kanellahu alîmen hakîma
112. Ve mey yeksib hatîy’eten ev ismen summe yermi bihî berîen fe kadîhtemele buhtanev ve ismem mubîna
113. Ve lev la fadlullahi aleyke ve rahmetuhu lehemmet taifetum minhum ey yudîlluk ve ma yudîllune illa enfusehum ve ma yedurruneke min şey’ ve enzellellahu aleykel kitabe vel hîkmete ve allemeke ma lem tekun ta’lemv ve kane fadlullahi aleyke azîyma
114. La hayra fî kesîrim min necvahum illa men emera bi sadekatin ev ma’rufin ev îslahîm beynen nas ve mey yef’al zalikebtiğae merdatillahi fe sevfe nu’tîhi ecran azîyma
115. Ve mey yuşakîkîr rasule mim ba’di ma tebeyyene lehul huda ve yettebî’ ğayra sebîlil mu’minîne nuvellihî ma tevella ve nuslihî cehennem ve saet mesîyra
116. İnnellahe la yağfiru ey yuşrake bihî ve yağfiru ma dune zalike li mey yeşa’ ve mey yuşrik billahi fe kad dalle dalalem beîyda
117. İy yed’une min dunihî illa inasa ve iy yad’une illa şeytanem merîda
118. leanehullah ve kale le ettehîzenne min îbadike nasîybem mefruda
119. Ve le udîllennehum ve le umenniyennehum ve le amurrannehum fe le yubettikunne azanel en’ami ve le amurannehum fe le yuğayyirunne halkallah ve mey yettehîziş şeytane veliyyem min dunillahi fe kad hasira husranem mubîna
120. Yeîduhum ve yumennîhim ve ma yeîduhumuş şeytanu illa ğurura
121. ulaike me’vahum cehennemu ve la yecidune
122. Vellezîne amenu ve amilus salihati senudhîluhum cennatin tecrî min tahtihel enharu halidîne fîha ebeda va’dellahi hakka ve men asdeku minellahi kîyla
123. Leyse bi emaniyyikum ve la emaniyyi ehlil kitab mey ya’mel suey yucze bihî ve la yecid lehu min dunillahi veliyyev ve la nesîyra
124. Ve mey ya’mel mines salihati min zekerin ev unsa ve huve mu’minun fe ulaike yedhulunel cennete ve la yuzlemune nekîyra
125. Ve men ahsenu dînem mimmen esleme vechehu lillahi ve huve muhsinuv vettebea millete ibrahîme hanîfa vetetehazellahu ibrahîme halila
126. Ve lillahi ma fis semavati ve ma fil ard ve kanellahu bi kulli şey’im muhîyta
127. Ve yesteftuneke fin nisa’ kulillahu yuftîkum fîhinne ve ma yutla aleykum fil kitabi fî yetamen nisaillatî la tu’tunehunne ma kutibe lehunne ve terğabune en tenkihuhunne vel mustad’afîne minel vildani ve en tekumu lil yetama bil kîst ve ma tef’alu min hayrin fe inellahe kane bihî alîma
128. Ve inimraetun hafet mim ba’liha nuşuzen ev î’radan fe la cunaha aleyhima ey yusliha beynehuma sulha ves sulhu hayr ve uhdîratil enfusuş şuhh ve in tuhsinu ve tetteku fe innellahe kane bi ma ta’melune habîra
129. Ve len testetîy’u en ta’dilu beynen nisai ve lev harastum fe la temîlu kullel meyli fe tezeruha kel mualekah ve in tuslihu ve tetteku fe innellahe kane ğafurar rahîyma
130. Ve iy yeteferraka yuğnillahu kullem min seatih ve kanellahu vasian hakîma
131. Ve lillahi ma fis semavati ve ma fil ard ve le kad vessaynellezîne utul kitabe min kablikum ve iyyakum enittekullah ve in tekfuru fe inne lillahi ma fis semavati ve ma fil ard ve kanellahu ğaniyyen hamîda
132. Ve lillahi ma fis semavati ve ma fil ard ve kefa billahi vekîla
133. İy yeşe’ yuzhibkum eyyuhen nasu ve ye7ti bi aharîn ve kanellahu ala zalike kadîra
134. Men kane yurîdu sevabed dunya fe înellahi sevabud dunya vel ahîrah ve kanellahu semîam besîyra
135. Ya eyyuhellezîne amenu kunu kavvamîne bil kîstî şuhedae lillahi ve lev ala enfusikum evil valideyni vel akrabîn iy yekun ğaniyyen ev fekîyran fellahu evla bihima fe la tettebiul heva en ta’dilu ve in telvu ev tu’ridu fe innellahe kane bi ma ta’melune habîra
136. Ya eyyuhellezîne amenu aminu billahi ve rasulihî vel kitabillezî nezzele ala rasulihî vel kitabillezî enzele min kabl ve me yekfur billahi ve melaiketihî ve kutubihî ve rusulihî vel yevmil ahîri fe kad dalle dalalem beîyda
137. İnnellezîne amenu summe keferu summe amenu summe keferu summezdadu kufral lem yekunillahu li yağfira lehum ve la li yehdiyehum sebîla
138. Beşşiril munafikîyne bi enne lehum azaben elîma
139. Ellezîne yettehîzunel kafirîne evliyae min dunil mu’minîn e yebteğune îndehumul îzzete fe innel îzzete lillahi cemîa
140. Ve kad nezzele aleykum fil kitabi en iza semî’tum ayatillahi yukferu biha ve yustehzeu biha fe la tak’udu meahum hatta yehudu fî hadîsin ğayrihî innekum izem musluhum innellahe camiul munafikîyne vel kafirîne fî cehenneme cemîa
141. Ellezîne yeterabbesune bikum fe in kane lekum fethum minellahi kalu e lem nekum meakum ve in kane lil kafirîne nasîybun kalu elem nestahviz aleykum ve nemna’kum minel mu’minîn fellahu yahkumu beynekum yevmel kîyameh ve ley yec’alellahu lil kafirîne alel mu’minîne sebîla
142. İnnel munafikîyne yuhadiunellahe ve huve hadîuhum ve iza kamu iles salati kamu kusala yuraunen nase ve la yezkurunellahe illa kalîla
143. Muzebzebîne beyne zalike la ila haulai ve la ila haula’ ve mey yudlilillahu fe len tecide lehu sebîla
144. Ya eyyuhellezîne amenu la tettehîzul kafirîne evliyae min dunil mu’minîn e turîdune en tec’alu lillahi aleykum sultanem mubîna
145. İnnel munafikîyne fid derkil esfeli minen nar ve len tecide lehum nesîyra
146. İllellezîne tabu ve aslehu va’tesamu billahi va ahlesu dînehum lillahi fe ulaike meal mu’minîn ve sevfe yu’tillahul mu’minîne ecran azîyma
147. Ma yef’alullahu bi azabikum in şekartum ve amentum ve kanellahu şakian alîma
148. La yuhîbbullahul cehra bis sui minel kavli illa men zulim v kanellahu semîan alîma
149. İn tubdu hayran ev tuhfuhu ev ta’fu an suin fe innellahe kane afuvven kadîra
150. İnnellezîne yekfurune billah ive rusulihî ve yurîdune ey yuferriku beynellahi ve rusulihî ve yekulune nu’minu bi ba’dîv ve nekfuru bi ba’dîv ve yurîdune ey yettehîzu beyne zalike sebîla
151. ulaike humul kafirune hakka ve a’tedna lil kafirîne azabem muhiyna
152. Vellezîne amenu billahi ve rusulihî ve lem yuferriku beyne ehadim minhum ulaike sevfe yu’tîhim ucurahum ve kanellahu ğafurar rahîyam
153. Yes’eluke ehlul ehlul kitabi en tunezzile aleyhim kitabem mines semai fe kad seelu musa ekbera min zalike fe kalu erinellah cehratem fe ehazethumus saîkatu bi sulmihim summettehazul îcle mim ba’di ma caethumul beyyinatu fe afevna an zalik ve ateyna musa sultanem mubîna
154. Ve rafa’na fevkahumut tura bi mîsakîhim ve kulna lehumudhulul babe sucedev ve kulna lehum la ta’du fis sebti ve ehazna minhum mîsakan ğalîza
155. Fe bima nakdîhim mîsakahum ve kufrihim bi ayatillahi ve katlihimul embiyae bi ğayri hakkîv ve kavlihim kulubuna ğulf bel tabeallahu aleyha bi kufrihim fe la yu’minune illa kalîla
156. Ve bi kufrihim ve kavlihim ala meryeme buhtanen azîyam
157. Ve kavlihim inna katelnel mesîha îysebne meryeme raulellah ve ma kateluhu ve ma salebuhu ve lakin şubbihe lehum ve innellezînahtelefu fîhi le fî şekkim minh ma lehum bihî min îlmin illettibaaz zann ve ma kateluhu yekîyna
158. Ber rafeahullahu ileyh ve kanellahu azîzen hakîma
159. Ve im min ehlil kitabi illa le yu’minenne bihî kable mevtih ve yevmel kîyameti yekunu aleyhim şehîda
160. Fe bi zulmim minellezîne hadu harramna aleyhim tayyibatin uhîllet lehum ve bi saddihim an sebîlillahi kesîra
161. Ve ahzihimur riba ve kad nuhu anhu ve eklihim emvalen nasi bil ba’tîl ve a’tedna lil kafirîne minhum azaben elîma
162. Lakinir rasihune fil îlmi minhum vel mu’minune yu’minune bi ma unzile ileyke ve ma unzile min kabileke vel mukîymînes salate vel mu’tunez zekate vel mu’minune billahi vel yevmil ahîr ulaike se nu’tîhim ecran azîyma
163. İnna evhayna ileyke kema evhayna ila nuhîv ven nebiyyîne mim ba’dih ve evhayna ila ibrahîme ve ismaîyle ve ishaka ve ya’kube vel esbatî ve îysa ve eyyube ve yunuse ve harune ve suleyman ve ateyna davude zebura
164. Ve rusulen kad kasasnahum aleyke min kablu ve rusulel lem naksushum aleyk ve kellemellahu musa teklîma
165. Rusulem mubeşşirîne ve munzirîne li ella yekune lin nasi alellahi huccetum ba’der rusul ve kanellahu azîzen hakîma
166. Lakinillahu yeşhedu bi ma enzele ileyke enzelehu bi îlmih vel melaiketu yeşhedun ve kefa billahi şehîda
167. İnnellezîne keferu ve saddu an sebîlillahi kad dallu dalalem beîyda
168. İnnellezîne keferu ve zalemu lem yekunillahu li yağfira lehum ve la li yehdiyehum tarîka
169. İlla tarika cehenneme halidîne fîha ebeda ve kane zalike alellahi yesîra
170. Ya eyyuhen nasu kad caekumur rasulu bil hakkî mir rabbikum fe aminu hayral lekum ve in tekfuru fe inne lillahi ma fis semavati vel ard ve kanellahu alîmen hakîma
171. Ya ehlel kitabi la tağlu fî dînikum ve la tekulu alellahi illel hakk innemel mesîhu îysebnu meryeme rasulullahi ve kelimetuh elkaha ila meryeme ve ruhum minhu fe aminu billahi ve rusulih ve la tekulu selaseh intehu hayral lekum innemellahu ilahuv vahîd subhanehu ey yekune lehu veled lehu ma fis semavati ve ma fil ard ve kefa billahi vekîla
172. Ley yestenkifel mesîhu ey yekune abdel lillahi ve lel melaiketul mukarrabun ve mey yestenkif an îbadetihî ve yestekbir fe seyahşuruhum ileyhi cemîa
173. Fe emmellezîne amenu ve amilus salihati fe yuveffîhim ucurahum ve yezîduhum min fadlih ve emmellezînestenkefu vestekberu fe yuazzibuhum azaben elîmev ve la yecidune lehum min dunillahi veliyyev ve la nesîyra
174. Ya eyyuhen nasu kad caekum burhanum mir rabbikum ve enzelna ileykum nuram mubîna
175. Fe emmellezîne amenu billahi va’tesamu bihî fe seyudhîluhum fî rahmetim minhu ve fadliv ve yehdîhim ileyhi sîratam mustekîyma
176. Yesteftunek kulillahu yuftikum fil kelaleh inimruun heleke leyse lehu veleduv ve lehu uhtun fe leha nîsfu ma terak ve huve yerisuha il lem yekul leha veled fe in kanetesneteyni fe lehumes sulusani mimma terak ve in kanu îhveter ricalev ve nisaen fe lizzekeri mislu hazzîl unseyeyen yubeyyinullahu lekum en tedîllu vallahu bi kulli şey’in alîm
NİSA SÛRESİ MEALİ VE ANLAMI
Bismillâhirrahmânirrahîm
1.Ey insanlar! Sizi bir tek nefisten yaratan ve ondan da eşini yaratan; ikisinden birçok erkek ve kadın (meydana getirip) yayan Rabbinize karşı gelmekten sakının. Kendisi adına birbirinizden dilekte bulunduğunuz Allah’a karşı gelmekten ve akrabalık bağlarını koparmaktan sakının. Şüphesiz Allah, üzerinizde bir gözetleyicidir.
2.Yetimlere mallarını verin. Temizi pis olanla (helâli haramla) değişmeyin. Onların mallarını kendi mallarınıza katıp yemeyin. Çünkü bu, büyük bir günahtır.
3.Eğer, (velisi olduğunuz) yetim kızlar (ile evlenip onlar) hakkında adaletsizlik etmekten korkarsanız, (onları değil), size helâl olan (başka) kadınlardan ikişer, üçer, dörder olmak üzere nikâhlayın. Eğer (o kadınlar arasında da) adaletli davranmayacağınızdan korkarsanız, o taktirde bir tane alın veya sahip olduğunuz (cariyeler) ile yetinin. Bu, adaletten ayrılmamanız için daha uygundur.
4.Kadınlara mehirlerini (bir görev olarak) gönül hoşluğuyla verin. Eğer kendi istekleriyle o mehrin bir kısmını size bağışlarlarsa, onu da afiyetle yiyin.
5.Allah’ın, sizin için geçim kaynağı yaptığı mallarınızı aklı ermezlere vermeyin. O mallarla onları besleyin, giydirin ve onlara güzel söz söyleyin.
6.Yetimleri deneyin. Evlenme çağına (buluğa) erdiklerinde, eğer reşid olduklarını görürseniz, mallarını kendilerine verin. Büyüyecekler (ve mallarını geri alacaklar) diye israf ederek ve aceleye getirerek mallarını yemeyin. (Velilerden) kim zengin ise (yetim malından yemeğe) tenezzül etmesin. Kim de fakir ise, aklın ve dinin gereklerine uygun bir biçimde (hizmetinin karşılığı kadar) yesin. Mallarını kendilerine geri verdiğiniz zaman da yanlarında şahit bulundurun. Hesap görücü olarak Allah yeter.
7. Ana, baba ve akrabaların (miras olarak) bıraktıklarından erkeklere bir pay vardır. Ana, baba ve akrabaların bıraktıklarından kadınlara da bir pay vardır. Allah, bırakılanın azından da çoğundan da bunları farz kılınmış birer hisse olarak belirlemiştir.
8. Miras taksiminde (kendilerine pay düşmeyen) akrabalar, yetimler ve fakirler hazır bulunurlarsa, onlara da maldan bir şeyler verin ve onlara (gönüllerini alacak) güzel sözler söyleyin.
9.Kendileri, geriye zayıf çocuklar bıraktıkları takdirde, onlar hakkında endişeye kapılanlar, (yetimler hakkında da) ürperip korksunlar. Allah’a karşı gelmekten sakınsınlar ve doğru söz söylesinler.
10.Yetimlerin mallarını haksız yere yiyenler, ancak ve ancak karınlarını doldurasıya ateş yemiş olurlar ve zaten onlar çılgın bir ateşe (cehenneme) gireceklerdir.
11.Allah, size, çocuklarınız(ın alacağı miras) hakkında, erkeğe iki dişinin payı kadarını emreder. (Çocuklar sadece) ikiden fazla kız iseler, (ölenin geriye) bıraktığının üçte ikisi onlarındır. Eğer kız bir ise (mirasın) yarısı onundur. Ölenin çocuğu varsa, geriye bıraktığı maldan, ana babasından her birinin altıda bir hissesi vardır. Eğer çocuğu yok da (yalnız) ana babası ona varis oluyorsa, anasına üçte bir düşer. Eğer kardeşleri varsa, anasının hissesi altıda birdir. (Bu paylaştırma, ölenin) yapacağı vasiyetten ya da borcundan sonradır. Babalarınız ve oğullarınızdan, hangisinin size daha faydalı olduğunu bilemezsiniz. Bunlar, Allah tarafından farz kılınmıştır. Şüphesiz Allah, hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
12.Eğer çocukları yoksa, karılarınızın geriye bıraktıklarının yarısı sizindir. Eğer çocukları varsa, bıraktıklarının dörtte biri sizindir. (Bu paylaştırma, ölen karılarınızın) yaptıkları vasiyetlerin yerine getirilmesi, yahut borçlarının ödenmesinden sonradır. Eğer sizin çocuğunuz yoksa, bıraktığınızın dörtte biri onlarındır. Eğer çocuğunuz varsa, bıraktığınızın sekizde biri onlarındır. (Yine bu paylaştırma) yaptığınız vasiyetin yerine getirilmesinden, yahut borçlarınızın ödenmesinden sonradır. Eğer kendisine varis olunan bir erkek veya bir kadının evladı ve babası olmaz ve bir erkek veya bir kız kardeşi bulunursa, ona altıda bir düşer. Eğer (kardeşler) birden fazla olurlarsa, üçte birde ortaktırlar. (Bu paylaştırma varislere) zarar vermeksizin yapılan vasiyetin yerine getirilmesinden, yahut borcun ödenmesinden sonra yapılır. (Bütün bunlar) Allah’ın emridir. Allah, hakkıyla bilendir, halîmdir (hemen cezalandırmaz, mühlet verir.)
13.İşte bu (hükümler) Allah’ın koyduğu sınırlarıdır. Kim Allah’a ve Peygamberine itaat ederse, Allah onu, içinden ırmaklar akan, içinde ebedî kalacakları cennetlere sokar. İşte bu büyük başarıdır.
14.Kim de Allah’a ve Peygamberine isyan eder ve O’nun koyduğu sınırları aşarsa, Allah onu ebedî kalacağı cehennem ateşine sokar. Onun için alçaltıcı bir azap vardır.
15.Kadınlarınızdan fuhuş (zina) yapanlara karşı içinizden dört şahit getirin. Eğer onlar şahitlik ederlerse, o kadınları ölüm alıp götürünceye veya Allah onlar hakkında bir yol açıncaya kadar kendilerini evlerde tutun (dışarı çıkarmayın).
16.Sizlerden fuhuş (zina) yapanların her ikisini de incitip kınayın. Eğer onlar tövbe edip ıslah olurlarsa, onları incitip kınamaktan vazgeçin. Çünkü Allah, tövbeleri çok kabul edendir, çok merhamet edendir.
17.Allah katında (makbul) tövbe, ancak bilmeyerek günah işleyip sonra çok geçmeden tövbe edenlerin tövbesidir. İşte Allah, bunların tövbelerini kabul buyurur. Allah, hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
18.Yoksa (makbul) tövbe, kötülükleri (günahları) yapıp yapıp da kendisine ölüm gelip çatınca, “İşte ben şimdi tövbe ettim” diyen kimseler ile kâfir olarak ölenlerinki değildir. Bunlar için ahirette elem dolu bir azap hazırlamışızdır.
19.Ey iman edenler! Kadınlara zorla mirasçı olmanız size helâl değildir. Açık bir hayâsızlık yapmış olmaları dışında, kendilerine verdiklerinizin bir kısmını onlardan geri almak için onları sıkıştırmayın. Onlarla iyi geçinin. Eğer onlardan hoşlanmadıysanız, olabilir ki, siz bir şeyden hoşlanmazsınız da Allah onda pek çok hayır yaratmış olur.
20.Eğer bir eşin yerine başka bir eş almak isterseniz, öbürüne (mehir olarak) yüklerle mal vermiş olsanız dahi ondan hiçbir şeyi geri almayın. İftira ederek ve açık günaha girerek mi verdiğinizi geri alacaksınız?
21.Hem, siz eşlerinizle birleşmiş ve onlar da sizden sağlam bir söz almış iken, onu nasıl (geri) alırsınız?
22.Geçmişte olanlar hariç, artık babalarınızın evlendiği kadınlarla evlenmeyin. Çünkü bu bir hayâsızlık, öfke ve nefret gerektiren bir iştir. Bu, ne kötü bir yoldur.
23.Size şunlarla evlenmek haram kılındı: Analarınız, kızlarınız, kız kardeşleriniz, halalarınız, teyzeleriniz, erkek kardeş kızları, kız kardeş kızları, sizi emziren sütanneleriniz, süt kız kardeşleriniz, karılarınızın anneleri, kendileriyle zifafa girdiğiniz karılarınızdan olup evlerinizde bulunan üvey kızlarınız, -eğer anneleri ile zifafa girmemişseniz onlarla evlenmenizde size bir günah yoktur- öz oğullarınızın karıları, iki kız kardeşi (nikâh altında) bir araya getirmeniz. Ancak geçenler (önceden yapılan bu tür evlilikler) başka. Şüphesiz Allah çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir.
24.(Savaş esiri olarak) sahip olduklarınız hariç, evli kadınlar (da size) haram kılındı. (Bunlar) üzerinize Allah’ın emri olarak yazılmıştır. Bunların dışında kalanlar ise, iffetli yaşamak ve zina etmemek şartıyla mallarınızla (mehirlerini verip) istemeniz size helâl kılındı. Onlardan (nikâhlanıp) faydalanmanıza karşılık sabit bir hak olarak kendilerine mehirlerini verin. Mehir belirlendikten sonra, onunla ilgili olarak uzlaştığınız şeyler konusunda size günah yoktur. Şüphesiz ki Allah (her şeyi) hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
25.Sizden kimin, hür mü’min kadınlarla evlenmeye gücü yetmezse sahip olduğunuz mü’min genç kızlarınızdan (cariyelerinizden) alsın. Allah, sizin imanınızı daha iyi bilir. Hepiniz birbirinizdensiniz. Öyle ise iffetli yaşamaları, zina etmemeleri ve gizli dost tutmamaları hâlinde, sahiplerinin izniyle onlarla evlenin, mehirlerini de güzelce verin. Evlendikten sonra bir fuhuş yaparlarsa, onlara hür kadınların cezasının yarısı uygulanır. Bu (cariye ile evlenme izni), içinizden günaha düşmekten korkanlar içindir. Sabretmeniz ise sizin için daha hayırlıdır. Allah, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.
26.Allah, size (hükümlerini) açıklamak, size, sizden öncekilerin yollarını göstermek ve tövbelerinizi kabul etmek istiyor. Allah, hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
27.Allah, sizin tövbenizi kabul etmek istiyor. Şehvetlerine uyanlar ise sizin büyük bir sapıklığa düşmenizi istiyorlar.
28. Allah, sizden (yükümlülükleri) hafifletmek istiyor. Çünkü insan zayıf yaratılmıştır.
29.Ey iman edenler! Mallarınızı aranızda batıl yollarla yemeyin. Ancak karşılıklı rıza ile yapılan ticaretle olursa başka. Kendinizi helâk etmeyin. Şüphesiz Allah, size karşı çok merhametlidir.
30. Kim haddi aşarak ve zulmederek bunu yaparsa, onu cehennem ateşine atacağız. Bu, Allah’a pek kolaydır.
31.Eğer size yasaklanan (günah)ların büyüklerinden kaçınırsanız, sizin küçük günahlarınızı örteriz ve sizi güzel bir yere koyarız.
32.Allah’ın, kiminizi kiminize üstün kılmaya vesile yaptığı şeyleri (haset ederek) arzu edip durmayın. Erkeklere kazandıklarından bir pay vardır. Kadınlara da kazandıklarından bir pay vardır. Allah’tan, O’nun lütfunu isteyin. Şüphesiz Allah, her şeyi hakkıyla bilendir.
33.(Erkek ve kadından) her biri için ana-babanın ve akrabanın bıraktıklarından (pay alan) varisler kıldık. Yeminlerinizin bağladığı (ahitleştiğiniz) kimselere de kendi hisselerini verin. Şüphesiz Allah her şeye şahittir.
34.Erkekler, kadınların koruyup kollayıcılarıdırlar. Çünkü Allah, insanların kimini kiminden üstün kılmıştır. Bir de erkekler kendi mallarından harcamakta (ve ailenin geçimini sağlamakta)dırlar. İyi kadınlar, itaatkârdırlar. Allah’ın (kendilerini) koruması sayesinde onlar da “gayb”ı korurlar. (Evlilik yükümlülüklerini reddederek) başkaldırdıklarını gördüğünüz kadınlara öğüt verin, onları yataklarında yalnız bırakın. (Bunlar fayda vermez de mecbur kalırsanız) onları (hafifçe) dövün. Eğer itaat ederlerse, artık onların aleyhine başka bir yol aramayın. Şüphesiz Allah, çok yücedir, çok büyüktür.
35.Eğer karı-kocanın arasının açılmasından endişe ederseniz, erkeğin ailesinden bir hakem, kadının ailesinden bir hakem gönderin. İki taraf (arayı) düzeltmek isterlerse, Allah da onları uzlaştırır. Şüphesiz Allah, hakkıyla bilendir, hakkıyla haberdardır.
36.Allah’a ibadet edin ve ona hiçbir şeyi ortak koşmayın. Ana babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yanınızdaki arkadaşa, yolcuya, elinizin altındakilere iyilik edin. Şüphesiz Allah, kibirlenen ve övünen kimseleri sevmez.
37. Bunlar cimrilik eden, insanlara da cimriliği emreden ve Allah’ın, lütfundan kendilerine verdiği nimeti gizleyen kimselerdir. Biz de o nankörlere alçaltıcı bir azap hazırlamışızdır.
38.Bunlar, mallarını insanlara gösteriş için harcayan, Allah’a ve ahiret gününe de inanmayan kimselerdir. Şeytan kimin arkadaşı olursa, o ne kötü arkadaştır.
39.Bunlar, Allah’a ve ahiret gününe iman etselerdi ve Allah’ın verdiği rızıktan (gösterişsiz olarak) harcasalardı, kendilerine ne zarar gelirdi? Allah, onları en iyi bilendir.
40.Şüphesiz Allah (hiç kimseye) zerre kadar zulüm etmez. (Yapılan) çok küçük bir iyilik de olsa onun sevabını kat kat arttırır ve kendi katından büyük bir mükâfat verir.
41.Her ümmetten bir şahit getirdiğimiz ve seni de onların üzerine bir şahit yaptığımız zaman, bakalım onların hâli nice olacak!.
42.O kıyamet günü, Allah’ı inkâr edip Peygamber’e isyan edenler, yer yarılıp içine girmiş olmayı isterler ve Allah’tan hiçbir söz gizleyemezler.
43.Ey iman edenler! Sarhoş iken ne söylediğinizi bilinceye kadar, bir de -yolcu olmanız durumu müstesna- cünüp iken yıkanıncaya kadar namaza yaklaşmayın. Eğer hasta olur veya yolculukta bulunursanız, veyahut biriniz abdest bozmaktan gelince ya da eşlerinizle cinsel ilişkide bulunup, su da bulamazsanız o zaman temiz bir toprağa yönelip, (niyet ederek onunla) yüzlerinizi ve ellerinizi meshedin. Şüphesiz Allah, çok affedicidir, çok bağışlayıcıdır.
44.Kendilerine Kitap’tan bir nasip verilmiş olanları görmüyor musun? Onlar sapıklığı satın alıyorlar ve sizin de yoldan sapmanızı istiyorlar.
45.Allah, sizin düşmanlarınızı çok daha iyi bilir. Allah, dost olarak yeter. Allah, yardımcı olarak da yeter.
46.Yahudilerden öyleleri var ki, (kelimeleri yerlerinden kaydırıp) tahrif ederek onları anlamlarından uzaklaştırırlar. Dillerini eğip bükerek ve dine saldırarak “İşittik, karşı geldik”, “İşit, işitmez olası!” “Râ’inâ” derler. Hâlbuki onlar, “İşittik ve itaat ettik; dinle ve bize bak” deselerdi, bu kendileri için daha hayırlı olurdu. Fakat Allah, küfürleri yüzünden kendilerini lânetlemiştir. Bu yüzden pek az iman ederler.
47. Ey kendilerine kitap verilenler! Birtakım yüzleri silip de tersine çevirmeden, yahut cumartesi halkını lânetlediğimiz gibi onları lânetlemeden, yanınızda bulunanı (Tevrat’ı) doğrulayıcı olarak indirdiğimiz bu kitaba (Kur’an’a) iman edin. Allah’ın emri mutlaka yerine gelecektir.
48.Şüphesiz Allah, kendisine ortak koşulmasını asla bağışlamaz. Bunun dışında kalan (günah)ları ise dilediği kimseler için bağışlar. Allah’a şirk koşan kimse, şüphesiz büyük bir günah işleyerek iftira etmiş olur.
49.Kendilerini temize çıkaranları görmedin mi? Hayır! Allah, dilediğini temize çıkarır ve kendilerine kıl kadar zulmedilmez.
50. Bak, Allah’a karşı nasıl yalan uyduruyorlar. Apaçık bir günah olarak bu yeter.
51. Kendilerine Kitap’tan bir nasip verilmiş olanları görmüyor musun? Onlar “cibt”e ve “tâğût”a inanıyorlar. İnkâr edenler için de, “Bunlar, iman edenlerden daha doğru yoldadır” diyorlar.
52. Onlar, Allah’ın lânet ettiği kimselerdir. Allah, kime lânet ederse, artık ona asla bir yardımcı bulamazsın.
53. Yoksa onların hükümranlıkta bir payı mı var? Öyle olsa, insanlara bir zerre bile vermezler.
54.Yoksa, insanları; Allah’ın lütfundan kendilerine verdiği şey dolayısıyla kıskanıyorlar mı? Şüphesiz biz, İbrahim ailesine de kitap ve hikmet vermişizdir. Onlara büyük bir hükümranlık da vermiştik.
55.Böylece onlardan kimi ona iman etti, kimi de sırt çevirdi. (O iman etmeyenlere) çılgın ateş olarak cehennem yeter.
56.Şüphesiz âyetlerimizi inkâr edenleri biz ateşe atacağız. Derileri yanıp döküldükçe, azabı tatmaları için onların derilerini yenileyeceğiz. Şüphesiz Allah, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir.
57.İman edip salih ameller işleyenleri ise, içinden ırmaklar akan, içlerinde ebedî kalacakları cennetlere koyacağız. Onlara orada tertemiz eşler vardır. Onları, koyu gölgeler altında bulunduracağız.
58.Allah, size, emanetleri mutlaka ehline vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emrediyor. Doğrusu Allah, bununla size ne güzel öğüt veriyor! Şüphesiz ki Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla görendir.
59.Ey iman edenler! Allah’a itaat edin. Peygamber’e itaat edin ve sizden olan ulu’l-emre (idarecilere) de. Herhangi bir hususta anlaşmazlığa düştüğünüz takdirde, Allah’a ve ahiret gününe gerçekten inanıyorsanız, onu Allah ve Resûlüne arz edin. Bu, daha iyidir, sonuç bakımından da daha güzeldir.
60.(Ey Muhammed!) Sana indirilen Kur’an’a ve senden önce indirilene inandıklarını iddia edenleri görmüyor musun? Tâğût’u tanımamaları kendilerine emrolunduğu hâlde, onun önünde muhakeme olmak istiyorlar. Şeytan da onları derin bir sapıklığa düşürmek istiyor.
61.Münafıklara, “Allah’ın indirdiğine (Kur’an’a) ve Peygambere gelin” dendiği zaman, onların senden büsbütün uzaklaştıklarını görürsün.
62.Kendi işledikleri yüzünden başlarına bir musibet geldiği, sonra da “Biz iyilik etmek ve uzlaştırmaktan başka bir şey istememiştik” diye Allah’a yemin ederek sana geldikleri zaman hâlleri nasıl olur?
63.Onlar, Allah’ın kalplerindekini bildiği kimselerdir. Öyleyse onlara aldırma. Onlara öğüt ver ve onlara, kendileri hakkında etkili ve güzel söz söyle.
64.Biz her peygamberi sırf, Allah’ın izni ile itaat edilmek üzere gönderdik. Eğer onlar kendilerine zulmettikleri zaman sana gelseler de Allah’tan günahlarının bağışlamasını dileseler ve Peygamber de onlara bağışlama dileseydi, elbette Allah’ı tövbeleri çok kabul edici ve çok merhametli bulacaklardı.
65.Hayır! Rabbine andolsun ki onlar, aralarında çıkan çekişmeli işlerde seni hakem yapıp, sonra da verdiğin hükme, içlerinde hiçbir sıkıntı duymaksızın, tam bir teslimiyetle boyun eğmedikçe iman etmiş olmazlar.
66.Eğer biz onlara, “Hayatlarınızı feda edin veya yurtlarınızdan çıkın” diye yazmış olsaydık, içlerinden pek azı hariç, bunu yapmazlardı. Eğer kendilerine verilen öğütleri tutsalardı, elbette haklarında hem daha hayırlı, hem de (imanlarını) daha çok pekiştirici olurdu.
67.O zaman kendilerine elbette katımızdan büyük bir mükâfat verirdik.
68.Onları elbette doğru yola iletirdik.
69.Kim Allah’a ve Peygambere itaat ederse, işte onlar, Allah’ın kendilerine nimet verdiği peygamberlerle, sıddîklarla, şehidlerle ve iyi kimselerle birliktedirler. Bunlar ne güzel arkadaştır.
70.Bu lütuf Allah’tandır. Hakkıyla bilen olarak Allah yeter.
71.Ey iman edenler! (Düşmana karşı) tedbirinizi alıp, küçük birlikler hâlinde, yahut topluca savaşa gidin.
72.Şüphesiz, aranızda öyle kimseler var ki, (onların her biri savaşa gitme konusunda) hakikaten pek ağır davranır. Eğer başınıza bir musibet gelirse, “Allah, bana lütfetti de onlarla beraber bulunmadım” der.
73.Eğer Allah’tan size bir lütuf (zafer) erişse, bu sefer de; sizinle kendisi arasında hiç tanışıklık yokmuş gibi şöyle der: “Keşke ben de onlarla beraber olsaydım da büyük bir başarıya (ganimete) ulaşsaydım.”
74.O hâlde, dünya hayatını ahiret hayatı karşılığında satanlar, Allah yolunda savaşsınlar. Kim Allah yolunda savaşır da öldürülür veya galip gelirse, biz ona büyük bir mükâfat vereceğiz.
75.Size ne oluyor da, Allah yolunda ve, “Ey Rabbimiz! Bizleri halkı zalim olan şu memleketten çıkar, katından bize bir dost ver, bize katından bir yardımcı ver” diye yalvarıp duran zayıf ve zavallı erkekler, kadınlar ve çocukların uğrunda savaşa çıkmıyorsunuz?
76.İman edenler, Allah yolunda savaşırlar. İnkâr edenler de tâğût yolunda savaşırlar. O hâlde, siz şeytanın dostlarına karşı savaşın. Şüphesiz şeytanın hilesi zayıftır.
77.Daha önce kendilerine, “(savaşmaktan) ellerinizi çekin, namazı kılın, zekâtı verin” denilenleri görmedin mi? Üzerlerine savaş yazılınca, hemen içlerinden bir kısmı; insanlardan, Allah’tan korkar gibi, hatta daha çok korkarlar ve “Rabbimiz! Niçin bize savaş yazdın? Bizi yakın bir zamana kadar erteleseydin ya!” derler. De ki: “Dünya geçimliği azdır. Ahiret, Allah’a karşı gelmekten sakınan kimse için daha hayırlıdır. Size kıl kadar haksızlık edilmez.”
78.Nerede olursanız olun, sağlam ve tahkim edilmiş kaleler içinde bulunsanız bile ölüm size ulaşacaktır. Onlara bir iyilik gelirse, “Bu, Allah’tandır” derler. Onlara bir kötülük gelirse, “Bu, senin yüzündendir” derler. (Ey Muhammed!) De ki: “Hepsi Allah’tandır.” Bu topluma ne oluyor ki, neredeyse hiçbir sözü anlamıyorlar!
79.Sana ne iyilik gelirse Allah’tandır. Sana ne kötülük gelirse kendindendir. (Ey Muhammed!) Seni insanlara bir peygamber olarak gönderdik. Şahit olarak Allah yeter.
80.Kim peygambere itaat ederse, Allah’a itaat etmiş olur. Kim yüz çevirirse, (bilsin ki) biz seni onlara bekçi göndermedik.
81.Sana “baş üstüne” derler. Fakat senin yanından çıktıklarında, içlerinden birtakımı, geceleyin; (senin gündüz) söylediklerinin aksini kurarlar. Allah, onların geceleyin kurduklarını yazmaktadır. Sen onlara aldırma. Allah’a tevekkül et. Vekil olarak Allah yeter.
82.Hâlâ Kur’an’ı düşünüp anlamaya çalışmıyorlar mı? Eğer o, Allah’tan başkası tarafından (indirilmiş) olsaydı, mutlaka onda birçok çelişki bulurlardı.
83.Kendilerine güvenlik (barış) veya korku (savaş) ile ilgili bir haber geldiğinde onu yayarlar. Hâlbuki onu peygambere ve içlerinden yetki sahibi kimselere götürselerdi, elbette bunlardan, onu değerlendirip sonuç (hüküm) çıkarabilecek nitelikte olanları onu anlayıp bilirlerdi. Allah’ın size lütfu ve merhameti olmasaydı, pek azınız hariç, muhakkak şeytana uyardınız.
84.(Ey Muhammed!) Artık Allah yolunda savaş! Sen ancak kendinden sorumlusun! Mü’minleri de savaşa teşvik et. Umulur ki Allah inkâr edenlerin gücünü kırar. Allah’ın gücü daha üstündür, cezası daha şiddetlidir.
85.Kim güzel bir (işte) aracılık ederse, ona o işin sevabından bir pay vardır. Kim de kötü bir (işte) aracılık ederse, ona da o kötülükten bir pay vardır. Allah’ın her şeye gücü yeter.
86.Size bir selâm verildiği zaman, ondan daha güzeliyle veya aynı selâmla karşılık verin. Şüphesiz Allah, her şeyin hesabını gereği gibi yapandır.
87.Allah, kendisinden başka hiçbir ilâh olmayandır. Andolsun, sizi kıyamet gününde mutlaka bir araya toplayacaktır. Bunda asla şüphe yoktur. Kimdir sözü Allah’ınkinden daha doğru olan?
88.Size ne oluyor da münafıklar hakkında iki gruba ayrıldınız? Allah, onları yaptıkları işlerden dolayı baş aşağı ederek eski konumlarına (küfre) döndürmüştür. Allah’ın saptırdığını yola getirmek mi istiyorsunuz? Allah kimi saptırırsa, sen onun için asla bir çıkış yolu bulamazsın.
89.Arzu ettiler ki kendilerinin küfre saptıkları gibi siz de sapasınız da beraber olasınız. Bu sebeple, onlar Allah yolunda hicret edinceye kadar içlerinden dost edinmeyin. Eğer bundan yüz çevirirlerse, onları yakalayın ve bulduğunuz yerde öldürün. Onlardan ne bir dost edinin, ne de bir yardımcı.
90.Ancak sizinle aralarında anlaşma olan bir topluma sığınmış bulunanlar, yahut ne sizinle ne de kendi kavimleriyle savaşmayı içlerine sığdıramayıp (tarafsız olarak) size gelenler başka. Eğer Allah dileseydi, onları size musallat kılardı da sizinle savaşırlardı. Eğer onlar sizden uzak durur, sizinle savaşmayıp size barış teklif ederlerse; Allah, onlara saldırmak için size bir yol (yetki) vermemiştir.
91.Diğer birtakım kimselerin de hem sizden emin olmak, hem de kavimlerinden emin olmak istediklerini göreceksin. Bunlar küfre her döndürüldüklerinde ona atılırlar. Eğer bunlar sizden uzak durmazlar, sizinle barış içinde yaşamak istemezler, ellerini savaştan çekmezlerse, onları yakalayın ve onları nerede bulursanız öldürün. İşte bunlara karşı size apaçık bir yetki verdik.
92. Bir mü’minin bir mü’mini öldürmesi olacak şey değildir. Ancak yanlışlıkla olması başka. Kim bir mü’mini yanlışlıkla öldürürse, bir mü’min köleyi azad etmesi ve bağışlamadıkları sürece ailesine diyet ödemesi gerekir. (Öldürülen kimse) mü’min olur ve düşmanınız olan bir topluluktan bulunursa, mü’min bir köle azad etmek gerekir. Eğer sizinle kendileri arasında antlaşma bulunan bir topluluktan ise ailesine verilecek bir diyet ve mü’min bir köle azad etmek gerekir. Bunlara imkân bulamayanın, Allah tarafından tövbesinin kabulü için iki ay ard arda oruç tutması gerekir. Allah, hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
93.Kim bir mü’mini kasten öldürürse, cezası, içinde ebedî kalacağı cehennemdir. Allah, ona gazap etmiş, lânet etmiş ve onun için büyük bir azap hazırlamıştır.
94.Ey iman edenler! Allah yolunda sefere çıktığınız zaman, gerekli araştırmayı yapın. Size selâm veren kimseye, dünya hayatının geçici menfaatine (ganimete) göz dikerek, “Sen mü’min değilsin” demeyin. Allah katında pek çok ganimetler vardır. Daha önce siz de öyle idiniz de Allah size lütufta bulundu (müslüman oldunuz). Onun için iyice araştırın. Çünkü Allah, yaptıklarınızdan hakkıyla haberdardır.
95,96.Mü’minlerden özür sahibi olmaksızın (cihattan geri kalıp) oturanlarla, Allah yolunda mallarıyla, canlarıyla cihad edenler eşit olamazlar. Allah, mallarıyla, canlarıyla cihad edenleri, derece itibariyle, cihattan geri kalanlardan üstün kılmıştır. Gerçi Allah (mü’minlerin) hepsine de en güzel olanı (cenneti) va’detmiştir. Ama mücahitleri büyük bir mükâfat ile kendi katından dereceler, bağışlanma ve rahmet ile cihattan geri kalanlara üstün kılmıştır. Allah, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.
97.Kendilerine zulmetmekteler iken meleklerin canlarını aldığı kimseler var ya; melekler onlara şöyle derler: “Ne durumdaydınız? (Niçin hicret etmediniz?)” Onlar da, “Biz yeryüzünde zayıf ve güçsüz kimselerdik” derler. Melekler, “Allah’ın arzı geniş değil miydi, orada hicret etseydiniz ya!” derler. İşte bunların gidecekleri yer cehennemdir. O ne kötü varış yeridir.
98.Ancak gerçekten zayıf ve güçsüz olan, çaresiz kalan ve hicret etmeye yol bulamayan erkekler, kadınlar ve çocuklar başkadır.
99.Umulur ki, Allah bu kimseleri affeder. Çünkü Allah çok affedicidir, çok bağışlayıcıdır.
100.Kim Allah yolunda hicret ederse, yeryüzünde gidecek çok yer de bulur, genişlik de. Kim Allah’a ve Peygamberine hicret etmek amacıyla evinden çıkar da sonra kendisine ölüm yetişirse, şüphesiz onun mükâfatı Allah’a düşer. Allah, çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir.
101.Yeryüzünde sefere çıktığınız vakit kâfirlerin size saldırmasından korkarsanız, namazı kısaltmanızdan ötürü size bir günah yoktur. Şüphesiz kâfirler sizin apaçık düşmanınızdır.
102.(Ey Muhammed!) Cephede sen de onların (mü’minlerin) arasında bulunup da onlara namaz kıldırdığın vakit, içlerinden bir kısmı seninle beraber namaza dursun. Silâhlarını da yanlarına alsınlar. Bunlar secdeye vardıklarında (bir rekât kıldıklarında) arkanıza (düşman karşısına) geçsinler. Sonra o namaz kılmamış olan diğer kısım gelsin, seninle beraber kılsınlar ve ihtiyatlı bulunsunlar, silâhlarını yanlarına alsınlar. İnkâr edenler arzu ederler ki, silâhlarınızdan ve eşyanızdan bir gafil olsanız da size ani bir baskın yapsalar. Yağmurdan zahmet çekerseniz, ya da hasta olursanız, silâhlarınızı bırakmanızda size bir beis yoktur. Bununla birlikte ihtiyatlı olun (tedbirinizi alın). Şüphesiz Allah, inkârcılara alçaltıcı bir azap hazırlamıştır.
103.Namazı kıldınız mı, gerek ayakta, gerek otururken ve gerek yan yatarak hep Allah’ı anın. Güvene kavuştunuz mu namazı tam olarak kılın. Çünkü namaz, mü’minlere belirli vakitlere bağlı olarak farz kılınmıştır.
104.Düşman topluluğunu izlemekte gevşeklik göstermeyin. Eğer siz acı duyuyorsanız, kuşkusuz onlar da sizin acı duyduğunuz gibi acı duyuyorlar. Üstelik siz Allah’tan onların ümit edemeyecekleri şeyleri umuyorsunuz. Allah, hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
105.(Ey Muhammed!) Biz sana Kitab’ı (Kur’an’ı) hak olarak indirdik ki, insanlar arasında Allah’ın sana öğrettikleri ile hüküm veresin. Sakın hainlerin savunucusu olma.
106.Allah’tan bağışlama dile. Şüphesiz Allah, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.
107.Kendilerine hainlik edenleri savunma. Zira Allah, hiçbir haini, hiçbir günahkârı sevmez.
108.Bunlar, insanlardan gizlenmeye çalışırlar da Allah’tan gizlenmezler. Hâlbuki Allah, geceleyin, razı olmayacağı sözleri kurarlarken onlarla beraberdir. Allah, onların yaptıklarını (ilmiyle) kuşatmıştır.
109.İşte siz öyle kimselersiniz (ki, diyelim) dünya hayatında onları savundunuz. Ya kıyamet günü onları Allah’a karşı kim savunacak, yahut kim onlara vekil olacak?
110.Kim bir kötülük yapar, yahut kendine zulmeder, sonra da Allah’tan bağışlama dilerse, Allah’ı çok bağışlayıcı ve çok merhamet edici bulur.
111.Kim bir günah kazanırsa, onu ancak kendi aleyhine kazanmış olur. Allah, her şeyi hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
112.Kim bir hata işler veya bir günah kazanır da sonra onu bir suçsuzun üzerine atarsa, şüphesiz iftira etmiş, apaçık bir günah yüklenmiş olur.
113.(Ey Muhammed!) Eğer Allah’ın sana lütuf ve merhameti olmasaydı, onlardan bir grup seni saptırmaya çalışırdı. Hâlbuki onlar, ancak kendilerini saptırırlar, sana hiçbir zarar veremezler. Allah, sana kitabı (Kur’an’ı) ve hikmeti indirmiş ve sana bilmediğin şeyleri öğretmiştir. Allah’ın sana lütfu çok büyüktür.
114.Bir sadaka vermeyi, yahut iyilik yapmayı, yahut da insanların arasını düzeltmeyi emredenleri hariç, onların aralarındaki gizli konuşmaların çoğunda hiçbir hayır yoktur. Kim bunları sırf Allah’ın rızasını kazanmak için yaparsa, biz ona büyük bir mükâfat vereceğiz.
115.Kim, kendisine hidayet (doğru yol) besbelli olduktan sonra peygambere karşı çıkar, mü’minlerin yolundan başkasına uyarsa, onu yöneldiği yolda bırakırız ve cehenneme sokarız. Orası ne kötü bir varış yeridir.
116.Şüphesiz Allah, kendisine ortak koşulmasını bağışlamaz. Bunun dışındaki günahları, dilediği kimseler için bağışlar. Allah’a ortak koşan, kuşkusuz, derin bir sapıklığa düşmüştür.
117.Onlar, Allah’ı bırakıp ancak dişilere tapıyorlar. Hâlbuki (aslında) azgın bir şeytana tapmaktadırlar.
118.Allah, o şeytana lânet etti ve o da, “Andolsun ki senin kullarından elbette belirli bir pay alacağım” dedi.
119.“Onları mutlaka saptıracağım, mutlaka onları kuruntulara sokacağım ve onlara emredeceğim de (putlara adak için) hayvanların kulaklarını yaracaklar. Yine onlara emredeceğim de Allah’ın yarattığını değiştirecekler.” Kim Allah’ı bırakıp da şeytanı dost edinirse, şüphesiz o apaçık bir hüsrana düşmüştür.
120.Şeytan onlara (birçok) vaadde bulunur ve onları kuruntulara sürükler. Oysa şeytan, ancak aldatmak için onlara vaadde bulunuyor.
121.İşte onların barınağı cehennemdir. Ondan bir kaçış yolu bulamazlar.
122.İman edip salih ameller işleyenleri de ebedî olarak kalacakları, içlerinden ırmaklar akan cennetlere koyacağız. Allah, gerçek bir vaadde bulunmuştur. Kimdir sözü Allah’ınkinden daha doğru olan?
123.İş, ne sizin kuruntunuza, ne de kitap ehlinin kuruntusuna göredir. Kim kötü bir iş yaparsa, onunla cezalandırılır. O, kendisine Allah’tan başka ne bir dost, ne de bir yardımcı bulabilir.
124.Mü’min olarak, erkek veya kadın, her kim salih ameller işlerse, işte onlar cennete girerler ve zerre kadar haksızlığa uğratılmazlar.
125.Kimin dini, iyilik yaparak kendini Allah’a teslim eden ve hakka yönelen İbrahim’in dinine tabi olan kimsenin dininden daha güzeldir? Allah, İbrahim’i dost edindi.
126.Göklerdeki her şey, yerdeki her şey Allah’ındır. Allah, her şeyi kuşatıcıdır.
127.Kadınlar hakkında senden fetva istiyorlar. De ki: “Onlar hakkında size fetvayı Allah veriyor.” Kitapta, kendilerine (verilmesi) farz kılınan (miras)ı vermediğiniz ve evlenmek istediğiniz yetim kızlara, zavallı çocuklara ve yetimlere âdil davranmanıza dair, size okunmakta olan âyetler de bunu açıklıyor. Ne hayır yaparsanız, şüphesiz Allah onu bilir.
128.Eğer bir kadın kocasının, kendisine kötü davranmasından, yahut yüz çevirmesinden endişe ederse, uzlaşarak aralarını düzeltmelerinde ikisine de bir günah yoktur. Uzlaşmak daha hayırlıdır. Nefisler ise kıskançlığa ve bencil tutkulara hazır (elverişli) kılınmıştır. Eğer iyilik eder ve Allah’a karşı gelmekten sakınırsanız, şüphesiz Allah, yaptıklarınızdan haberdardır.
129.Ne kadar uğraşırsanız uğraşın, kadınlar arasında adaleti yerine getiremezsiniz. Öyle ise (birine) büsbütün gönül verip ötekini (kocası hem var, hem yok) askıda kalmış kadın gibi bırakmayın. Eğer arayı düzeltir ve Allah’a karşı gelmekten sakınırsanız, şüphesiz Allah çok bağışlayıcı ve çok merhamet edicidir.
130.Eğer ayrılırlarsa, Allah bol lütuf ve nimetiyle onların her birini zengin kılar (başkalarına muhtaç bırakmaz). Allah, lütfu geniş olandır. O, hüküm ve hikmet sahibidir.
131.Göklerdeki her şey, yerdeki her şey Allah’ındır. Sizden önce kendilerine kitap verilenlere de, size de “Allah’a karşı gelmekten sakının” diye tavsiye ettik. Eğer inkâr ederseniz, (bilin ki) göklerdeki her şey, yerdeki her şey Allah’ındır. Allah, zengindir, övülmeye lâyıktır.
132.Göklerdeki her şey, yerdeki her şey Allah’ındır. Vekil olarak Allah yeter.
133.Ey insanlar! Allah dilerse sizi yok eder ve başkalarını getirir. Allah, buna hakkıyla gücü yetendir.
134.Kim dünya sevabı (nimeti) istiyorsa (bilsin ki), dünya sevabı da, ahiret sevabı da Allah katındadır. Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla görendir.
135.Ey iman edenler! Kendiniz, ana babanız ve en yakınlarınızın aleyhine de olsa, Allah için şahitlik yaparak adaleti titizlikle ayakta tutan kimseler olun. (Şahitlik ettikleriniz) zengin veya fakir de olsalar (adaletten ayrılmayın). Çünkü Allah ikisine de daha yakındır. (Onları sizden çok kayırır.) Öyle ise adaleti yerine getirmede nefsinize uymayın. Eğer (şahitlik ederken gerçeği) çarpıtırsanız veya (şahitlikten) çekinirseniz (bilin ki) şüphesiz Allah, yaptıklarınızdan hakkıyla haberdardır.
136.Ey iman edenler! Allah’a, Peygamberine, Peygamberine indirdiği kitaba ve daha önce indirdiği kitaba iman edin. Kim Allah’ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve ahiret gününü inkâr ederse, derin bir sapıklığa düşmüş olur.
137.İman edip sonra inkâr eden, sonra inanıp tekrar inkâr eden, sonra da inkârlarında ileri gidenler var ya; Allah, onları bağışlayacak da değildir, doğru yola iletecek de değildir.
138.Münafıklara, kendileri için elem dolu bir azap olduğunu müjdele.
139.Onlar, mü’minleri bırakıp kâfirleri dost edinen kimselerdir. Onların yanında izzet ve şeref mi arıyorlar? Hâlbuki bütün izzet ve şeref Allah’a aittir.
140.Oysa Allah size Kitap’ta (Kur’an’da) “Allah’ın âyetlerinin inkâr edildiğini ve onlarla alay edildiğini işittiğiniz zaman, başka bir söze geçmedikleri müddetçe, onlarla oturmayın, aksi hâlde siz de onlar gibi olursunuz” diye hüküm indirmiştir. Şüphesiz Allah, münafıkların ve kâfirlerin hepsini cehennemde toplayacaktır.
141.Onlar sizi gözetleyip duran kimselerdir. Eğer Allah tarafından size bir fetih (zafer) nasip olursa, “Biz sizinle beraber değil miydik?” derler. Şayet kâfirlerin (zaferden) bir payı olursa, “Size üstünlük sağlayıp sizi mü’minlerden korumadık mı?” derler. Allah, kıyamet günü aranızda hükmünü verecektir. Allah, mü’minlerin aleyhine kâfirlere hiçbir yol vermeyecektir.
142.Münafıklar, Allah’ı aldatmaya çalışırlar. Allah da onların bu çabalarını başlarına geçirir. Onlar, namaza kalktıkları zaman tembel tembel kalkarlar, insanlara gösteriş yaparlar ve Allah’ı pek az anarlar.
143.Onlar küfür ile iman arasında bocalayıp dururlar. Ne bunlara (mü’minlere) ne de şunlara (kâfirlere) bağlanırlar. Allah, kimi saptırırsa ona asla bir çıkar yol bulamazsın.
144.Ey iman edenler! Mü’minleri bırakıp da kâfirleri dost edinmeyin. Kendi aleyhinize Allah’a apaçık bir delil mi vermek istiyorsunuz?
145.Şüphesiz ki münafıklar, cehennem ateşinin en aşağı tabakasındadırlar. Onlara hiçbir yardımcı da bulamazsın.
146.Ancak tövbe edenler, durumlarını düzeltenler, Allah’ın kitabına sarılanlar ve dinlerini Allah’a has kılanlar müstesnadır. Bunlar mü’minlerle beraberdirler. Allah, mü’minlere büyük bir mükâfat verecektir.
147.Eğer şükreder ve iman ederseniz, Allah size niye azab etsin ki? Allah, şükrün karşılığını verendir, hakkıyla bilendir.
148.Allah, zulme uğrayanın dile getirmesi dışında, çirkin sözün açıklanmasını sevmez. Şüphesiz Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.
149.Bir hayrı açıklar veya gizlerseniz, yahut bir kötülüğü affederseniz (bilin ki), Allah da çok affedicidir, her şeye hakkıyla gücü yetendir.
150,151.Şüphesiz, Allah’ı ve peygamberlerini inkâr edenler, Allah’a inanıp peygamberlerine inanmayarak ayrım yapmak isteyenler, “(Peygamberlerin) kimine inanırız, kimini inkâr ederiz” diyenler ve böylece bu ikisinin (imanla küfrün) arasında bir yol tutmak isteyenler var ya; işte onlar gerçekten kâfirlerdir. Biz de kâfirlere alçaltıcı bir azap hazırlamışızdır.
152.Allah’a ve peygamberlerine iman edenler ve onlardan hiçbirini diğerlerinden ayırmayanlara gelince, işte onlara Allah mükâfatlarını verecektir. Allah, çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir.
153.Kitap ehli, senden kendilerine gökten bir kitap indirmeni istiyorlar. (Buna şaşma!) Mûsâ’dan, bundan daha büyüğünü istemişler ve “Allah’ı bize açıkça göster” demişlerdi. Böylece zulümleri sebebiyle onları yıldırım çarptı. Sonra kendilerine apaçık deliller gelmesinin ardından (tuttular) buzağıyı tanrı edindiler. Biz bunu da affettik ve Mûsâ’ya apaçık bir güç ve yetki verdik.
154.Verdikleri sağlam söz(ü yerine getirmemeleri) sebebiyle “Tûr”u üzerlerine kaldırdık ve onlara, “Tevazu ile kapıdan girin” dedik. Yine onlara, “Cumartesi (yasakları) konusunda haddi aşmayın” dedik ve onlardan sağlam bir söz aldık.
155.Verdikleri sağlam sözü bozmalarından, Allah’ın âyetlerini inkâr etmelerinden, peygamberleri haksız yere öldürmelerinden ve “kalplerimiz muhafazalıdır” demelerinden dolayı (başlarına türlü belâlar verdik. Onların kalpleri muhafazalı değildir), tam aksine inkârları sebebiyle Allah onların kalplerini mühürlemiştir. Artık onlar inanmazlar.
156,157.Bir de inkârlarından ve Meryem’e büyük bir iftira atmalarından ve “Biz Allah’ın peygamberi Meryem oğlu İsa Mesih’i öldürdük” demelerinden dolayı kalplerini mühürledik. Oysa onu öldürmediler ve asmadılar. Fakat onlara öyle gibi gösterildi. Onun hakkında anlaşmazlığa düşenler, bu konuda kesin bir şüphe içindedirler. O hususta hiçbir bilgileri yoktur. Sadece zanna uyuyorlar. Onu kesin olarak öldürmediler.
158.Fakat Allah onu kendisine yükseltmiştir. Allah, üstün ve güçlüdür, hüküm ve hikmet sahibidir.
159.Kitab ehlinden hiç kimse yoktur ki ölümünden önce, ona (İsa’ya) iman edecek olmasın. Kıyamet günü, o (İsa) onların aleyhine şahit olacaktır.
160,161.Yahudilerin yaptıkları zulüm ve birçok kimseyi Allah yolundan alıkoymaları, kendilerine yasaklanmış olduğu hâlde faiz almaları, insanların mallarını haksız yere yemeleri sebebiyle önceden kendilerine helâl kılınmış temiz ve hoş şeyleri onlara haram kıldık. İçlerinden inkâr edenlere de acı bir azap hazırladık.
162.Fakat onlardan ilimde derinleşmiş olanlar ve mü’minler, sana indirilene ve senden önce indirilene iman ederler. O namazı kılanlar, zekâtı verenler, Allah’a ve ahiret gününe inananlar var ya, işte onlara büyük bir mükâfat vereceğiz.
163.Biz, Nûh’a ve ondan sonra gelen peygamberlere vahyettiğimiz gibi, sana da vahyettik. İbrahim’e, İsmail’e, İshak’a, Yakub’a, torunlarına, İsa’ya, Eyyüb’e, Yûnus’a, Hârûn’a ve Süleyman’a da vahyetmiştik. Davûd’a da Zebûr vermiştik.
164.Daha önce kıssalarını sana anlattığımız peygamberler gönderdik. Anlatmadığımız (nice) peygamberler de gönderdik. Allah, Mûsa ile de doğrudan konuştu.
165.Müjdeleyiciler ve uyarıcılar olarak peygamberler gönderdik ki, peygamberlerden sonra insanların Allah’a karşı bir bahaneleri olmasın. Allah, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir.
166.Fakat Allah, sana indirdiğini kendi ilmiyle indirmiş olduğuna şahitlik eder. Melekler de buna şahitlik eder. Şahit olarak Allah yeter.
167.Şüphesiz inkâr edenler, insanları Allah yolundan alıkoyanlar derin bir sapıklığa düşmüşlerdir.
168.Şüphesiz inkâr edenler ve zulmedenler (var ya), Allah onları asla bağışlayacak ve doğru yola iletecek değildir.
169.(Allah onları) ancak içinde ebedî kalacakları cehennemin yoluna iletir. Bu ise Allah’a çok kolaydır.
170. Ey insanlar! Peygamber size Rabbinizden hakkı (gerçeği) getirdi. O hâlde, kendi iyiliğiniz için iman edin. Eğer inkâr ederseniz bilin ki, göklerdeki her şey, yerdeki her şey Allah’ındır. Allah, hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
171.Ey Kitab ehli! Dininizde sınırları aşmayın ve Allah hakkında ancak hakkı söyleyin. Meryem oğlu İsa Mesih, ancak Allah’ın peygamberi, Meryem’e ulaştırdığı (emriyle onda var ettiği) kelimesi ve kendisinden bir ruhtur. Öyleyse Allah’a ve peygamberlerine iman edin, “(Allah) üçtür” demeyin. Kendi iyiliğiniz için buna son verin. Allah, ancak bir tek ilâhtır. O, çocuk sahibi olmaktan uzaktır. Göklerdeki her şey, yerdeki her şey O’nundur. Vekil olarak Allah yeter.
172.Mesih de, Allah’a yakın melekler de, Allah’a kul olmaktan asla çekinmezler. Kim Allah’a kulluk etmekten çekinir ve büyüklük taslarsa, bilsin ki, O, onların hepsini huzuruna toplayacaktır.
173.İman edip salih ameller işleyenlere gelince, (Allah) onların mükâfatlarını eksiksiz ödeyecek ve lütfundan onlara daha da fazlasını verecektir. Allah’a kulluk etmekten çekinenlere ve büyüklük taslayanlara gelince; (Allah) onları elem dolu bir azaba uğratacaktır ve onlar kendilerine Allah’tan başka bir dost ve yardımcı da bulamayacaklardır.
174.Ey insanlar! Size Rabbinizden kesin bir delil (Hz. Muhammed) geldi ve size apaçık bir nur (Kur’an) indirdik.
175.Allah’a iman edip ona sımsıkı sarılanları ise (Allah), kendisinden bir rahmet ve lütfa kavuşturacak ve onları kendisine varan doğru bir yola iletecektir.
176.Senden fetva istiyorlar. De ki: “Allah, size “kelâle” (babasız ve çocuksuz kimse)nin mirası hakkında hükmünü açıklıyor: Çocuğu olmayan bir kişi ölür de kız kardeşi bulunursa, bıraktığı malın yarısı onundur. Eğer kız kardeşi ölür ve çocuğu da bulunmazsa, erkek kardeş ona varis olur. Eğer kız kardeşler iki iseler, (erkek kardeşin) bıraktığının üçte ikisi onlarındır. Eğer kardeşler erkekli kızlı iseler, o zaman (bir) erkeğe, iki kızın hissesi kadar (pay) vardır. Sapmayasınız diye Allah size (hükmünü) açıklıyor. Allah, her şeyi hakkıyla bilendir.
