Bir öğretmen için meslekten ayrılış ”dünyanın bütün çiçeklerinden kopmuş, bütün güzelliklerini görememek demektir. bu nedenle bizde bu gün sayın öğretmenlerimiz için Emekli olan öğretmenin veda konuşması yani Emekli öğretmenler adına konuşma metni hazırladık. Hepimizin bildiği gibi her güzel şeyin bir sonu kesinlikle vardır. Bitişler hüzünlüdür çoğu kez. hele birde Öğretmenler günü emekli öğretmen konuşması derin bir hüzün bırakır yüreklerimizde. Şuanda bu yazıyı hazırlamakta erken veya yeni sayılabiliriz. Ama ihtiyacı olan değerli öğretmenlerimiz, hocalarımız emekli yani hepimizin öğretmenleri için bir kolaylık olsun diye emekli öğretmenlerin veda konuşması derledik. Uzun yıllar emek verdiği eğitim camiasından emekli olmaya az kalmış öğretmenlerimiz Emekli öğretmen konuşma metni secdem.net ailesi olarak sizler için hazırladık. Öğretmenlerin bir ülke için en önemli yere sahip olduğunu hepimiz biliyoruz ve buna görede davranmalıyız. Ne Diyor Mustafa Kemal Atatürk Dünyanın her tarafında öğretmenler insan topluluğunun en özverili ve saygıdeğer unsurlarıdır. İşte Değerli öğretmenlerimiz için hazırladığımız Emekli öğretmenler veda konuşması….
Sevgili Çocuklarım! Benim İyi Öğrencilerim, Bu gün sizler yeni bir ders yılına başlıyor, bense öğretmenliğimin 50. yılını yaşıyorum. Büyük zaman dilimlerinden bir yüzyılın yarısı. Cumhuriyetimizin kurulduğu acı günler içinden geldim. Mustafa Kemal Gazi’nin, Atatürk’ün yolundan, izinden geldim. Bu yapıya öğretmen yönümle, yönetici yönümle, sanatçı yönümle küçük taşlar koydum. Bunlar arasında bilgi, düşünce duygu ve en önemlisi inanç yapılarına harç kattığım sizler de varsınız. Üç yıldan beri aranızdayım. Şu anda okuttuğum öğrencilerimle; kendilerine sınıf dışı hocalık ettiğim sizlerin karşısında nasıl bir heyecanı taşımakta bulunduğumu takdir edersiniz.
Sevgili çocuklarım, Burası benim son okulum, sizler son öğrencilerim, değerli hocalarınız da son öretmen arkadaşlarımdır. Demek istiyorum ki, 50 yılın özü, sonu hiç unutulmayacak olanı sizlersiniz… Anılarınız, hayalleriniz gözlerimden ve yüreğimden hiç silinmeyecek! Bilimde, sanatta, memleket kaderinde söz sahibi, büyük hizmetler sahibi binlerce öğrencimin heykelleşen son görüntüleri, son kıymetli emanetleri sizlersiniz. Sizleri son durağıma kadar gönlümde taşıyacağım… Benim yiğit, Benim güzel, Benim iyi öğrencilerim. Bu, benim size son dersimdir.
Müsade ederseniz son dersimi de boş geçirmeyeyim. Dersimizi boş geçirmeyelim… Sizlerden 50 yıl boyunca istediklerimi, her şeyin üzerinde istediklerimi bir kere daha tekrarlayalım, özetleyelim: Bu vatanın, bu milletin çocuklarısınız. Vatan, bu millet sizin oldukça siz de varsınız, o yoksa sizler de yoksunuz, Ona karşı mert, çalışkan ve doğru olunuz…
Çağımız bilgi çağı, teknik çağı, yüksek kültürler çağıdır. Öğrenimde amacınız sadece bir yukarı sınıfa geçme değil, sadece bir diplomaya sahip olma değildir. Asıl amacınız geçerli, etkili, faydalı ve sizi her toplumda, her işte ön planda tutacak üstün bir kültür ve yeteneğe sahip bulunma olmalıdır. Ülkelerin nüfusu arttıkça, ülkemizin nüfusu arttıkça buna daha da çok ihtiyaç duyulacaktır. Bunu da akıldan çıkarmayınız.., Okulunuzu, öğretmenlerinizi seviniz. Büyük başarılarınız ancak bu el ve gönül birliğinden doğar. Ailenizi seviniz. Ailesiz mutlu olmak mümkün değildir, Onların emeğini, sevgisini, dileklerini iyi değerlendiriniz, içinde doğup büyüdüğünüz yuvayı hep sıcak bulunuz, hep sıcak tutunuz, Sıcak tutunuz ki, yakın gelecekteki sizlerin yuvaları da sıcak ve mutlu olsun.
Aileler sağlam, yuvalar mutlu olmazsa vatan zayıf düşer, millet sevgi gücünü kaybeder. Allah’ın size ve güzel yurdumuza bağışladığı nimetlere şükürler olsun deyiniz, Az bulursanız, bu toprakları daha verimli, daha sevimli yapmak için biraz da sizler gayret gösteriniz, eksiğini tamamlayınız. Yani sizlere de iş düştüğünü biliniz. Yurdumuz buna her yönden elverişli ye lâyıktır. Böylece yaşamayı, tabiatı ve dünyayı daha güzel ve daha sevimli bulursunuz. insanları, insanlığı seviniz. Dünya artık çok küçülmüştür.
En uzak ülkeler bile birbirleriyle kapı komşu gibi mesafeleri kısaltmışlar, yakınlaşmışlar, Komşular dost geçinmelidir. Birbirlerinin zararına davranış içine girmedikçe birbirlerinden sevgilerini esirgememelidirler… Sevgili öğrencilerim, Sevgili arkadaşlarım.
Sevgili anne, baba ve kardeşler, Sanıyorum ki, bana ayrılan beş dakikalık son dersin, son dersimin mânevi zili çalmak üzeredir. Başarılarınız ve mutluluğunuz için yüreğimin bütün cömertliğiyle Allah’tan dileklerde bulunacağım. Bu bir veda konuşmasıdır. Yollarımız ayrılıyor demeye dilim varmıyor.
Yollarımız hiçbir zaman ayrılmayacaktır. Çünkü hepimiz; büyüğümüz, küçüğümüz Atatürk’ümüzün, Ata’mızın yolundayız. Bıraktığımız iz ve eserlerle bundan sonra da hep beraber olacağız. Bizden sonrakilerle de beraber olacağız. Bir evin başka başka odalarında gibi… Hepinizi bu duygu ve düşünceler içinde sevgiyle kucaklarım.
ZOR AYRILIK
“Ölüm ile ayrılığı tartmışlar,
İki dirhem ağır gelmiş ayrılık”.
Geçtiğimiz Ağustos ayında emekliğe ayrılan, emekli öğretmenlerimizden Ömer Zor’un Öğretmenler Gününde yaptığı konuşmanın ilk cümlesiydi ayrılık… Dile kolay 27 yıl.. Her gün sabah erken evden çıkıp minik çocuklara karışıp onların cıvıltıları ile güne başlamak ve sonrasında yüzlerce çocuğun yüz siluetleri zihninde eve dönmek. Eve dönerken çocuklara verilen derslerden duyulan memnuniyetleri yol boyu yüzünde taşımak, gülümsemek; eve gülümseyerek girmek.
Bu duyguları bir tiyatro yapanlar bilir ki onlar sadece seyircinin alkışları ile beslenirler; bu duyguları ikinci ve en yoğun yaşayanlar ise öğretmenlerdir. Çocuğun bir bilgiyi öğrenebilmiş olmasıdır bizleri gülümseten. Ayrılık vaktinde sözcükleri boğazımıza düğüm düğüm; boğum boğum sıralayan da aynı heyecandır. Ömrü boyunca gülümsemesini yüzünden hiç eksiltmeyen öğretmenin veda konuşmasında gözyaşlarını gözlükleri ile saklamaya çalışması ve sesinin titremesinin sebebi de bu sevgidir.Ve bu yazılanlar hamaset nutukları değil, gerçeğin yalnızca kelimelerle ifade edilebilen küçük bir kısmıdır.
İşte zor ayrılığı anlatan veda konuşması. Birlikte kulak verelim:
…..……………………………………………………………….
27 yıllık meslek hayatımın en zor görevi belkide bu olsa gerek;24 Kasım öğretmenler gününde emekli bir öğretmen olarak konuşma yapmak.
……………………………………………………………….
Bir öğretmen için meslekten ayrılış ”dünyanın bütün çiçeklerinden kopmuş, bütün güzelliklerini görememek demektir. Şimdi daha iyi anlıyorum ki;
” Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum.
Bütün çiçeklerini getirin buraya
Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer
Bütün çocukları getirin buraya’
Diyen son nefesini veren bir öğretmen, dünyanın en güzel şiirini yazmış olsa gerek.
Her doğan güneşin bir batışı vardır, tıpkı insan hayatı gibi. Hiç silinmeyecek anılar, hayaller bırakarak, sevdalar taşıyarak. Bu kutsal mesleği bizden sonraki öğretmenlere devretmenin mutluluğunu yaşıyorum. İnanıyorum ki bu meslekten bir (Ahmet burda kendi isminiz olacak) ZOR ayrılır, binlerce (Ahmet) ZOR’a bayrağı devrederek. Bunu ölümsüzlerştireceğiz.
Öğretmenin en büyük tutkusu çocuk sevgisidir. Bu makam önce çocuk sevgisiyle filizlenir. Onların en büyük mutluluğu öğrencilerini hayata atılmış, ülkesine yararlı bir insan olarak görmelidir. Onlar öğrencilerinin gözünde çağlayan bir pınar gibidir. Bazen kızgın, bazen berrak bazen serin, ama hep sevgi doludur.
Ne mutlu bana ki böyle kutsal bir mesleğe yıllarımı verdim. Öğrencilerimin umutları umudum, sevinçleri sevincim oldu
Sevgili Meslektaşlarım
Yollarımız hiçbir zaman ayrılmayacak, yüreğimde hep öğrencilerim, okulum ve siz değerli arkadaşlarım olacaksınız.
Başta ebediyete göç etmiş Baş Öğretmen Atatürk olmak üzere Aziz öğretmenlerimi rahmet, minnet ve şükranla anarken, emekli olan meslektaşlarıma, mesleğe yeni atanan genç arkadaşlarıma ve tüm eğitim camiasına sonsuz başarı ve mutluluklar diliyorum.
Hepinizi bu duygu ve düşünceler içinde sevgiyle selamlar, saygılar sunarım.
