Ağaç kelimesi ile ilgili atasözleri hangileridir? veya Ağaç cümlesi olan atasözleri nelerdir? Açıklaması ve anlamlarıyla beraber atasözlerini derledik.
Atasözleri Türkçe’de “sav” ve “irsal-i mesel” olarak da adlanılır. Türk Dil Kurumu’nun Tanımı: Uzun deneme ve gözlemlere dayanılarak söylenmiş ve halka mal olmuş, öğüt verici nitelikte söz, darbımesel. İslamiyet öncesinde sav, divan edebiyatında irsal-i mesel ya da darb-ı mesel denirdi. Atalardan günümüze kadar ulaşan, belirli bir yargı içeren, söyleyeni belli olmayan (anonim) düz konuşma içinde kullanılan sözlerdir. Atasözleri, halkın yalnızca ortak duygu ve düşüncelerini değil ortak dil zevkini de yansıtır. Öykü, roman, şiir, deneme gibi yazı türleri pek çok cümlenin bir araya gelmesi ve anlam yönünden bütünleşmesiyle oluşur. Buna karşın atasözleri genellikle bir, en fazla iki cümleden oluşur. Bütün duygu ve düşünceler bu tek cümleye sığdırılır. Bu cümleler kişiden kişiye değişmez. Halkın ortak malıdır ve halk tarafından aynı biçimde söylenir.
AĞAÇ İLE İLGİLİ ATASÖZLERİ VE ANLAMLARI
Ağaç düşse de yakınına yaslanır.
Bu güzel dünyada etrafı ve ahbapları çok olan insanlar düşsede, düşecek duruma gelsede yakınları tarafından desteklenir. Her zaman yakınlarında bir sevdikleri, bir güvendikleri bulunur. Bu yüzden yıkılmazlar, kimsenin eline düşmezler.
Ağaç kökünden yıkılır.
Ufak tefek değişikliklerle bir ailenin yada toplumun düzeni bozulmaz. İnsanın yada toplumların düzenini, değişmemesi gereken prensiplerin yıpranması, adalet ve benzeri kavramların işlerliğini yitirmesi bozar. Bir yapıyı dayanıklı kılan nasıl onun temeli ise, bir toplumu yada işletmeyi ayakta tutanda onların dayandığı prensiplerdir.
Ağaç ne kadar uzasa göğe ermez.
İnsan ne denli herhangi bir konuda yükselirse yükselsin, her zaman bir yerde durur. Erişilmesi doğa yasalarına aykırı olan yüksekliğe çıkamaz ve bunun sınırlarını aşamaz. Allah doğayı ve içindeki tüm canlıları bir sınırı, bir haddesi olacak şekilde yaratmıştır.
Ağaç yaprağı ile güzeldir (gürler).
İnsan tek başına mutlu olmaz. İnsanın çevresi mutsuz ise, bunun doğal sonucu olarak, oda mutsuz olur. İnsanın dostları, akrabaları ve sevenleri var ise bunlarla güç bulur, varlığını gösterir. Kişinin verimli olabilmesi ve önemli işler yapabilmesi ona yakın olanların yardım ve desteğiyle yakından ilgilidir. Bu yardım ve desteği çevresinden görmeyen insan güçsüz ve cılız olur.
Ağaç yaş iken eğilir.
İnsanın eğitimi küçük yaşlarda mümkündür. Çocuklar küçük yaşta kolayca eğitilirler; çünkü hafızaları ve kavrama yetenekleri henüz yıpranmamıştır. Büyümüş ve dünya meşgaleleri ile belleği yıpranmış, dikkati dağılmış insanın kolay kolay eğitilemeyeceği unutulmamalıdır.
Ağaca çıkan keçinin dala bakan ağlağı (oğlağı) olur.
Çocuklar büyüklerinden son derece etkilenirler. Bir insanın alışkanlıkları ve eğilimleri ne ise evladlarıda kendisine benzer.
Ağacı kurt, insanı dert yer.
Kurt, ağacı nasıl içinden yiyerek çürütürse, dert ve üzüntüde insanı öyle yıpratır. Nice sağlam görünüşlü ağaç vardır ki, ansınız kuruduğunu yada hafif bir esintiyle yıkıldığını görürüz. Ağacı görünmeyen kısmından kemiren kurt gibi, insanıda gam ve keder için için bitirir. Bunun gibi, sağlıklı bir insanın birden çöküşüne, basit bir hastalıkla başedemeyip ölmesine tanık oluruz.
Ağaçtan maşa olmaz.
Yeteneksiz, beceriksiz kimseler, önemli işlerde kulanılamaz. Tıpkı sobalarımızda kullandığımız maşaların demir olması gibi; eğer tahta bir maşa kullanırsak onu yakarız, hem işimizi görmez hemde maşamızı kaybetmiş oluruz.
Balta değmedik (girmedik) ağaç (orman) olmaz.
İnsan olupta sıkıntı çekmeyen, zarar ve ziyana uğramayan, dert ve tasa görmeyen hiçbir kimse yoktur.
Her ağaçtan kaşık olmaz.
Bazı işler vardır ki, bunları ancak nitelikli, donanımlı insanlar yapabilir. Özelliği bulunan bir iş için herhangi bir kimse ve herhangi birşey kullanılamaz.
Mevye veren ağaç taşlanır.
İşe yaramaz, niteliksiz, silik insanlarla kimse ilgilenmez. Daha ziyade bilgili, becerikli kimselerle uğraşılır, onlara sataşılır.
Allah Hepinize mutluluklar versin belanızı
vermesin