Ahmakla ile ilgili Başlayan Atasözleri ve Anlamları

Ahmak kelimesi ile ilgili atasözleri hangileridir? veya Ahmak cümlesi olan atasözleri nelerdir? Açıklaması ve anlamlarıyla beraber atasözlerini derledik.

Atasözleri Türkçe’de “sav” ve “irsal-i mesel” olarak da adlanılır. Türk Dil Kurumu’nun Tanımı: Uzun deneme ve gözlemlere dayanılarak söylenmiş ve halka mal olmuş, öğüt verici nitelikte söz, darbımesel. İslamiyet öncesinde sav, divan edebiyatında irsal-i mesel ya da darb-ı mesel denirdi. Atalardan günümüze kadar ulaşan, belirli bir yargı içeren, söyleyeni belli olmayan (anonim) düz konuşma içinde kullanılan sözlerdir. Atasözleri, halkın yalnızca ortak duygu ve düşüncelerini değil ortak dil zevkini de yansıtır.  Öykü, roman, şiir, deneme gibi yazı türleri pek çok cümlenin bir araya gelmesi ve anlam yönünden bütünleşmesiyle oluşur. Buna karşın atasözleri genellikle bir, en fazla iki cümleden oluşur. Bütün duygu ve düşünceler bu tek cümleye sığdırılır. Bu cümleler kişiden kişiye değişmez. Halkın ortak malıdır ve halk tarafından aynı biçimde söylenir.

AHMAK İLE İLGİLİ ATASÖZLERİ VE ANLAMLARI

Ahmağa yüz, abdala söz vermeye gelmez.
Ahmağa yüz versinler, bunu fırsat bilerek sizi durmadan meşgul eder, rahatsız eder. Dilenciye söz verirseniz, ikide bir karşınıza dikilip size bunu hatırlatır, dolayısıyla sürekli başınızı ağrıtır.

Ahmak (şaşkın) misafir ev sahibini ağırlar.
Misafiri ağırlamak ev sahibine düşer. Ama şaşkın misafir bunun tersini yapar. Vazifesi olmadığı halde başkasının görev ve sorumluluk alanına giren şeylerle uğraşan nice ahmaklar vardır ki, bu gayretkeşlikleri yüzünden hem başkalarına rezil olur, hemde ellerine birşey geçmez.

Ahmak gelin yengeyi halayığı sanır.
Ahmak olan kimseler, kendisini korumakta ve kollamakta olan kişi yada kişilere, hizmetine verilmiş bir hizmetçi gözüyle bakar ve saygısızca davranışlarıyla onların gönlünü kırarak bu iyilik hizmetinden yoksun kalır.

Ahmak iti yol kocatır.
Akılsız it, nereye gideceğini bilmediğinden nasıl yollarda dolaşarak yorulursa, belli bir amacı olmadan çalışan kimsede hayatını, hiçbir başarı göstermeden tüketir.