Bu dünya sultan süleyman’a bile kalmadı; atasözünü anlamı ve cümle içinde kullanmak. Ayrıca Açıklama ve kompozisyon yazmak.
Dünya Sultan Süleyman’a bile kalmamış.
Peygamber Hz. Süleyman, aynı zamanda büyük ve zengin bir hükümdardı. İnsan, cin, hayvan ve rüzgâr bile Allah’ın izniyle onun hükmüne tâbi idi. Ancak o bile bu eşsiz egemenliğine rağmen ölümden kurtulamadı, öbür dünyaya gitti. O hâlde ibret alınmalı, bu dünyaya düşkün olup, aldanmamalıdır.
Kısaca anlamı : İnsan ne kadar zengin, ne kadar güçlü olursa olsun dünyadan göçüp gidecektir. Egemenliği son kerteye ulaşmış olanlar dahi ölüme yenilirler. Bunun için dünyaya bel bağlanmamalıdır.
Cümle İçinde Örnek Kullanımı : Babamın bize nasihatı hep dünya Sultan Süleyman’a bile kalmamış bize mi kalacak diye söylerdi.
Açıklama ve kompozisyon : Dünyada sonsuza kadar yaşamayacağımızı ve her insanın bir gün ölümü tadacağını unutmaması lazımdır. Kişi istediği kadar zengin varlıklı güçlü olsun ki, bir gün mutlaka ölecektir. Belki etrafınızda zengin varlıklı birinin öldüğünü duymuş ve görmüşsünüzdür. Evet bu ifadeler size Sultan Süleyman’ı hatırlattı. Sultan Süleyman hem Peygamber hem de sultandı. Cinler ve hayvanlar onun emrine verilmişti. Kuşların dilini bilirdi. Tahtını rüzgâr taşırdı. Kısacası, ilim-hikmet sahibi idi. Güç, kuvvet ve debdebe sembolü idi. Ama bütün bunlara rağmen o da Azrail’in elinden kurtulamadı. Ziya Paşa’nın ifadesiyle tahtının da tacının da yerinde şimdi yeller esiyor.
Birbiri peşinden gelip giden mevsimler, etrafımızda olup bitenler, her yıl değiştiğini gördüğümüz aynadaki yüzümüz, dökülen ve ağaran saçlarımız bir yere doğru gittiğimizi bize hatırlatır. Fakat gerçekler bizi korkuttuğu için, bu hatırlatmayı görmezden geliriz.
“Ölen kimseyi peşinden üç şey takip eder: Aile çevresi, malı ve yaptığı işler. Bunlardan ikisi geri döner, biri ise kendisiyle birlikte kalır. Aile çevresi ve malı geri döner; yaptığı işler kendisiyle birlikte kalır.”
Biz bizimle olacak olana asıl kıymeti vermeliyiz. Bizimle kabirde kalacak olan ise amellerimizdir. Ne kadar çok sevsek de, bizi ne kadar çok sevseler de aile efradımız, dostumuz, arkadaşlarımız hep geride kalacak. Bu sebeple ölüme hazırlıklı olmak isteyen bizler için öncelikle neye değer verdiğimizi sorgulamamız gerekir. Biz bu dünyada, dünyamızı ve ahretimi kurtaracak ve mutluluğa eriştirecek olanları mı, yoksa dünya ve ahretimiz açısından bize hiçbir faydası olmayan şeylere mi kıymet vermekteyiz? Soru kendimize cevap yine kendimize aittir. Soruya doğru cevabı verdikten sonra halimiz düzeltmekte kendimize aittir.
Not: Bu atasözüyle ile ilgili bir cümle veya bir bilginiz varsa aşağıda yorum kısmına yazarak başkaların okumasına yardımcı olabilirsiniz. Secdem.net