Konuşma ile ilgili atasözleri ve anlamları. Konuşmak kelimesi ile ilgili atasözleri hangileridir? Konuşmakla ilgili olan cümle atasözleri nelerdir?
Atasözlerinin kim tarafından ne zaman söylendiği bilinmez. Atalardan günümüze kadar ulaşan, belirli bir yargı içeren, söyleyeni belli olmayan (anonim) düz konuşma içinde kullanılan sözlerdir. Atasözleri, geçmiş kuşaklardan süzüle süzüle günümüze kadar gelmiş özellikleri sözün içerdiği anlama göre değişir. Atasözü pek çok dalda eğitici yol gösteren, öğüt veren kalıplaşmış sözlerdir.
KONUŞMA İLE İLGİLİ ATASÖZLERİ VE ANLAMLAR
Sırrını açma dostuna, o da söyler dostuna:
Bir sır en yakın dosta bile söylenmemelidir.
Söyleyenden dinleyen arif gerek:
Kapalı konuşan bir kişinin ne demek istediğini ancak o konudan haberdar olan kişi anlar.
Kötü söyleme eşine, ağı katar aşına
İlişkide bulunduğun kimseleri sözlerinle incitme, kötüleme ki onlar da sana daha büyük kötülük yapmasınlar.
Kendi söyler kendi dinler:
Ne söylediği anlaşılmaz, söylediği şeylere önem verilmez.
İnsan gönlünün artığını söyler:
İnsanlar şaka yaparken içlerinden geçeni yansıtırlar.
Hocanın dediğini yap (söylediğini dinle), yaptığını yapma:
Öğreten kimseler doğruyu bilirler ama çoğu zaman bunu kendileri yapmazlar.
Gün doğmadan kimliği söylenmez:
Bir iş iyice belli olmadan sonucu hakkında yargı yürütülemez, yarın ne gibi durumlar veya olaylar çıkacağını kimse bilmez.
Doğru söyleyenin tepesi delik olur:
Sözüm bir kimseye dokunur mu diye düşünmeyerek doğruyu söyleyen kişi çok düşman kazanır.
Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar:
Doğru olmakla birlikte başkalarının işine gelmeyen sözleri söyleyenlerin sevilmediğini anlatan bir söz.
Derdini söylemeyen (saklayan) derman bulamaz:
insan sıkıntısını başkasına açıklayarak giderebilir.
Çok bilen (söyleyen) çok yanılır:
Çok bildiği için kendine güvenen kişi, bilmediği şeylere de karışır ve bunlarda yanılır.
Açma sırrını dostuna, dostunun dostu vardır o da söyler dostuna:
Bir sır en yakın dosta bile söylenmemelidir.
Akil isen açma sırrın dostuna, çünkü dostun dostu vardır, o da söyler dostuna:
Bir sır en yakın dosta bile söylenmemelidir.
Arife günü yalan söyleyenin (oruç yiyenin) bayram günü yüzü kara çıkar (olur):
Bir sözün yalan olduğu çabuk anlaşılır ve söyleyen toplum içinde utanılacak bir duruma düşer.
Arkadaşını söyle, kim olduğunu söyleyeyim:
Kişi kendisine uygun kimselerle arkadaşlık kuracağı için arkadaşını tanıdığımızda o kişinin de kimliğini öğrenmiş oluruz.
İnsan konuşa konuşa, hayvan koklaşa koklaşa:
İnsanlar konuşarak birbirlerini daha iyi anlarlar.
Eğri oturup doğru konuşalım:
Birisine karşı tutumumuz ne olursa olsun doğruyu söylemeliyiz.
Sözü söyle alana, kulağında kalana:
Söylediklerin bir kulağından girip öbür kulağından çıkan kimseye nefes tüketme.
Var varlatır, yok söyletir:
Varlık, kişiye yüksekten atma ve varlığını artırma gücü verir; yokluk ise ancak sızlanmaya, yakınmaya yol açar.
İki dinle bir söyle:
Çok konuşmak doğru değildir.
Dost dostun ayıbını yüzüne söyler:
Gerçek dost uyarmak, kusurun düzeltilmesini sağlamak amacıyla ayıbı yüze karşı söyler.
Dili olsa da söylese (anlatsa):
Cansız nesneler konuşabilseler bazı olaylara tanıklık da edebilirler.
Dert ağlatır, aşk söyletir:
Derdi olan acı çeker, ağlar; âşık olan kimse de içindeki duyguları dışa vurup ferahlamak için durmadan söylenir.
Açtırma kutuyu, söyletme kötüyü:
Kendin hakkındaki kötü düşüncelerimi veya bildiklerimi bana söyletme.
Akıllı, sözünü akılsıza söyletir:
Başkası adına konuşmak, insanın başını derde sokar.
Aşk ağlatır, dert söyletir:
Aşığın yüreği yaralıdır ve daima ağlar, bir derdi olan da herkese derdini anlatır.
Hayvan koklaşa koklaşa, insan konuşa konuşa:
İnsanlar konuşarak birbirlerini daha iyi anlarlar.
Berberin solumazı, tellağın terlemezi, kahvecinin söylemezi:
Çalışan kişinin kötü özellikleriyle müşterilerine rahatsızlık vermeyeni makbuldür.
Ağzından hayır çıkmazsa bari şer söyleme:
Lehte konuşmuyorsun, hiç olmazsa aleyhte de konuşma.
Acıkan ne olsa yer, acıyan ne olsa söyler:
Geçim sıkıntısı içinde bulunan kişi geçinebilmek için her yolu dener, her işi yapar, canı yanan kişi de sonunu düşünmeden ağzına geleni söyler.
Çok söyleme arsız edersin, aç bırakma hırsız edersin:
Yönetimi altında bulunan kimselere sık sık müdahale edenler bekledikleri verimi alamadıkları gibi onları da arsız ederler; yiyecek ve para bakımından da sıkıntıya düşürenler onları hırsızlığa itmiş olurlar.
Dost acı söyler:
Yakınlarımız, eksikliklerimizi çekinmeden söylerler.
Hayvan koklaşa koklaşa, insan söyleşe söyleşe:
İnsanlar konuşarak birbirlerini daha iyi anlarlar.
İstediğini söyleyen istemediğini işitir:
Bir kimseye hakaret etmek, ağır sözler söylemek doğru değildir, o da ağır sözlerle karşılık verir.
Kızım sana söylüyorum (dedim) gelinim sen anla (işit):
1) doğrudan doğruya kendisine söylenemeyen düşünce ve uyarıların, o kimsenin çok yakınına söylendiğinde kullanılan bir söz; 2) herhangi birine dolaylı olarak söylenecek uyarı söz konusu olduğunda kullanılan bir söz.
Söyleyene bakma, söyletene bak:
İçinden geleni söyleyen bir kişinin sözlerine inanmak istediğimiz için bu sözleri ona Tanrı söyletiyor diye düşünürüz.
Doğru söyleyenin bir ayağı üzengide gerek:
Doğru sözlü olan kişi sevilmeyen, istenmeyen kişi olacağı için bulunduğu yerden ayrılmaya hazır olmalıdır.
Derdin yoksa söylen, borcun yoksa evlen:
Derdi olmayan kimse önemsiz şeyleri kendisine dert edinerek söylenir, borcu olmayan kimse de evlenirken birçok şey satın almak zorunda kaldığı için borçlanır.
Aç ile eceli gelen söyleşir:
Açın gözü hiçbir şeyi görmez, karnını doyurabilmek için kendisine güçlük çıkaran bir kimseyi öldürebilir.
Az söyle çok dinle:
Kişinin gereksiz konuşmaktansa az konuşması ve konuşulanları dinlemesi daha iyidir.
Deveci ile konuşan kapısını büyük açar:
Yüksek makam sahibi kimselerle ilgisi olanlar durumlarının gerektirdiği özveriyi göze almalıdırlar.
