Kulluk kelimesi ile ilgili atasözleri hangileridir? veya kul cümlesi olan atasözleri nelerdir? Açıklaması ve anlamlarıyla beraber atasözünü derledik.
KULLUK İLE İLGİLİ ATASÖZLERİ VE ANLAMLAR
Allah bilir ama kul da sezer.
Bir işin iç yüzünü veya nasıl bir sonuç vereceğini ancak Allah bilir. Ancak insan da kafasını, aklını ve zekasını kullanarak aşağı yukarı bir tahminde bulunabilir. Nede olsa hepimiz bir insanız, karşımızdakinin neyi nasıl düşündüğü hakkında az çok fikir yürütebiliriz.
Allah isterse bir kulun işini, mermere geçirir dişini; istemezse işini, muhallebi yerken kırar dişini.
Allah şans ve talih verdiği kullarının başarılı olmasını sağlar, bu gibi kişiler neye ellerini atsalar becerirler, en zorları bile kolaylıkla yaparlar. Talihsiz ve şansız insan ise en basit işleri bile yapamaz, her işten zarar ve ziyanla ayrılır.
Allah kulundan geçmez.
İşleri bozuk giden kimseler hiçbir zaman isyan etmemeli, asi olmamalıdır. Kendisini Allah’a vererek dualarını etmeli, ondan yardım istemelidir. Allah her zaman dar günlerinde sevdiği kullarına yardım eder, onları ödüllendirir. Bizde bu şekilde sevdiklerimizden ödün vermemeli, onlardan vazgeçmemeli, dar günlerinde Allah niyetiyle yanlarında olmalıyız.
Allah kulunu kısmeti ile yaratır.
Dünyaya gelen her canlı için potansiyel olarak rızık yaratılmıştır. Varlık sahnesine çıkan her canlı, kendisi için takdir edilen rızkı yer.
Allah sabırlı kulunu sever.
Acele etmek insanın zaafını gösterir. Zaaf ise eksik ve kusurlu birşeydir. Sabır ise olgunluk ve mükemmellik göstergesidir. Allah güzel olanı sevdiği için, sabır gösteren ve acele etmekten kaçınan kulunu da doğal olarak sever.
Allah’ın bildiği kuldan saklanmaz.
İnsanları dürüst davranmaya sevk eden ahlaktır. Ahlakın temel dayanaklarıdan biri Allah korkusudur. İnsan, Allah’ın herşeyi bildiğini ve bundan dolayı sorguya çekileceğini bilmeli ve sadece kendinin tanık yada fail olduğu bir hususu açıklamaktan kaçınmamalıdır.
Dertsiz baş (kul) olmaz.
Hayat, düz bir çizgi üzerinde gitmez. Hayat yolunun inişide, çıkışıda vardır. Durum bu olunca, bu yola adım atan herkes mutlaka yokuş(lar)la karşılaşacaktır. Aşılması zorunlu olan bu yokuşlardan dolayı da, herkesin az, çok derdi, sıkıntısı olacaktır. Derdi olmayan kimse yoktur.
Hatasız kul olmaz.
Yanılmak insana özgü bir durumdur. Allah tarafından elçi olarak seçilen peygamberler hariç, yanılmayan, kusur işlemeyen insan yoktur.
İnsan beşer, kuldur şaşar.
İnsan, yaratılış gereği hata yapabilir, yanılır ve bazende şaşırır. Allah insanları kusursuz yaratmamıştır. Kusursuzluk Allah’a özgü bir sıfattır. Dünyada yanılmayan kimse yoktur. Bundan dolayı insanların bazen şaşırmasını, yanılmasını hoşgörmek gerekir.
Kul azmayınca Hak yazmaz (kula bela gelmez Hak yazmadıkça, Hak bela yazmaz kul azmadıkça).
İnsanın başına gelen şeyler, kendi tercih ve yönelişinin sonucudur. İnsana durduk yerde musibet gelmez. Önce insan azar, haddi aşar, sonra Allah o yönde takdir eder. Kişi, kendi azgınlığı yüzünden kötü durumlara düşer.
Kul sıkışmayınca Hızır yetişmez.
İnsan, başı gerçekten dara düşmedikçe bütün gücüyle çalışıp sıkıntısına çare bulmaya kalkmaz. İster ki, sıkıntı az bir gayretle yada kendiliğinden geçsin, insan vargücüyle zorluğunu aşmaya kalkışında, kendi kendisinin kurtarıcısı (Hızır’ı) olur. Öte yandan, insan gerçekten bunalınca, umulmadık yerden yardım görmeside mümkündür.
Sevenin kuluyum, sevmeyenin sultanı.
Bizi sevenlerin her isteğini yerine getirmeye çalışırız. Sevmeyenlere ise o nasıl istiyorsa öyle davranırız. Kimseye gereğinden fazla kulluk etmek iyi değildir. Bu atasözümüzle beraber şuda söylenebilir: Kapım çalana açık, çalmayana kapalı.
Sonradan görme kuldan, buluttan çıkma günden korkulur.
Dünya halinde bazı kendini bilmez kişiler etrafındaki maddi, manevi çıkar güdecekleri durumu daha önce hiç görmemiş yada yaşamamış gibi düşünerek hareket ederler. Bu durum çevresindeki insanları rahatsız eder. Görmemiş davranan insanlara karşı tedbirli olmalı, bizleri sürükleyeceği kötü durumları unutmamalıyız.
Varsa (var mı) pulun, herkes kulun; yoksa (yok mu) pulun, dardır yolun.
Zengin ve varlıklı olana herkes yaklaşır, ona kul, köle olur, hizmetine koşar. Yoksula kimse yüz vermez, onu insan yerine bile koymazlar. Dahası, böyle kimselerin adı deliye çıkar.
