Uydu kelimesi 16. yüzyılda, “önem taşıyan bir görevli” anlamına geliyor. Uydular, bulundukları yörüngelerin yüksekliğine bağlı olarak , Dünya yüzeyinde çok geniş alanları görebilme kapasiteleri vardır. Şu anda yörüngede aktif durumda olan yüzlerce iletişim uydusu vardır. İletişim uyduları aslında pasif durumdaki çalışmalar için tasarlanmışlardı. Uydular birçok alanda kullanılmaktadır. Bu kullanım alanına bağlı olarak ağırlıkları, boyutları, fırlatıldıkları yörüngeleri ve içerdikleri bileşenlerinin hepsi değişiklik gösterebilmektedir.
Aktif bir şekilde radyo sinyalleri iletmek yerine, yalnızca verici istasyonlardan gönderilen sinyalleri yeryüzündeki istasyonlara geri yansıtıyorlardı. Sinyaller her yöne doğru yansıtılıyor ve bunlar dünyanın her yerindeki istasyonlardan alınabiliyordu. ABD tarafından 1960’da fırlatılan Echo 1, çapı 30m olan alüminyum bir balondan oluşuyordu. 1964’de fırlatılan Echo 2’nin çapı 4lm genişliğindeydi. Bu tip sistemlerin kapasiteleri, güçlü iletici ve büyük yer anteni ihtiyaçları dolayısıyla sınırlıydı.
Uzaya gönderilen uydu tiplerini şöyle sıralayabiliriz:
1-Haberleşme uyduları
2-Meteoroloji uyduları
3-Anti-uydu silah sistemleri (katil uydular)
4-Astronomi uyduları
5-Biyouydular (Biosatellites)
6-Minyatür uydular
7-Navigasyon uyduları
8-Gözetleme uyduları
9-Gözlem
10-Güneş enerjisi uyduları
11-Uzay istasyonları
