Cinsine göre dış görünümünde büyük farklılıklar görülür. Özellikle normal arılara nazaran büyük olmaları bu arılara eşek arısı denmesindeki en önemli paydır. Eşek arıları bal yapmazlar. Bazı eşek arıları saldırgandırlar ve tehlikede olduklarını düşündüklerinde sokarlar. Bal arılarından farklı olarak, eşek arıları birden fazla kere sokabilir.
Eşek arıları, yuvalarını yazın çok Şiddetli bir biçimde korur ve bu yuvalara çok fazla yaklaşılmamalıdır. Eşek arısı yuvası; kuş yuvası kutularından, çatı katı alanlarından ve oyuk duvarlardan, kulübelerin ve garajların tenha köşelerine kadar çeşitli yerlerde bulunabilir. Çoğu eşek ansı yuvasını kâğıttan yapar. Yuvaların içi, çiğnenmiş bitkisel maddelerin tükürükle karışmasından oluşmuş, kağıda benzer peteklerle döşelidir. Dişi eşek arısı, sapları veya eski ağaçlan çiğneyerek kâğıt yapar.
Dişi, yumurtalarını içine bırakabilmek için kâğıdı yayarak ince katmanlar hâline getirir. Polistes adı verilen grup da dâhil olmak üzere bazı eşek ansı türleri, tek kovan hücreli açık yuvalar yapar. Büyük eşek arıları ve sarı eşek arıları gibi diğer türler, birçok hücreli, tek giriş kâğıtla kaplanmış yuvalar inşa eder.
Yuvalar ağaçlarda asılı hâlde veya terk edilmiş oyuklarda, yer altında olabilir. Eşek ansı yuvalan çok akıllıca yapılmıştır. Çoğu eşek ansı, yer altında yuva yapmak için oyuklar kazar. Bazı eşek anları, toprak üzerinde oyuk dallara veya terk edilmiş böcek yuvalanna yuva yapar. Her hücreyi ot parçalanyla, taşlarla veya çamurla ayırırlar. Diğer eşek anlan, tamamen çamurdan yuva yapar.
Yazın sonlarına doğru, bazı eşek arılarının kraliçe arıları, döllenmemiş yumurtalar üretirler. Erkek arılar da bir sonraki yıl kraliçe olacak olan eşek arılarını döllerler. Bu döllenmiş dişi arılar, kış boyunca korunaklı bir yerde kalırlar. Genellikle koloninin geri kalanı kış geldiğinde ölür. Bir sonraki ilkbahar, kraliçe arı yumurtlamaya başlar. Döllenmiş olan yumurtalar, kovanı inşa edecek ve kraliçenin yaptığı larvaları besleyecek, işçi arılar olurlar.
