Bakteriler, farklı ortamlarda üreyebilen mikroskobik, tek hücreli canlılardır. Bu organizmalar toprakta, okyanusta ve insan bağırsağında yaşayabilirler. Bazıları hastalık yapıcı, bazıları zararsızdır; bazı bakteriler ise, faydalıdırlar. Bakterilerin kalıtım maddesi, sitoplazmada iki iplikli bir zincir hâlinde uzanan DNA molekülünden ibarettir. Bunun dışında bakterilerin sitoplazmasında halkasal yapıda daha küçük DNA parçaları bulunur. Bunlara plazmit adı verilir.
Bakteriler bölünerek çoğalırlar. Hastalık yapan zararlı bakterilerin yanı sıra yararlı olan bakteri türleri de mevcuttur. Başka canlıların yaşamını sürdüremediği çok sıcak ortamlarda ya da çok yüksek basınç altında bile yaşayabilirler. Ölü organizmaların yapısını bozarak çürütür ve organik maddelerin öteki organizmalarca kullanılır bir duruma gelmelerini sağlarlar. Bunlar bakterilerin yararlı yönleridir. Bakteriyologlar 100’den çok bakteri çeşidinin olduğunu bildirmektedirler ve bunları biçim, yapı, büyüme, kültür ortamı ve boyanma tiplerine göre sınıflandırmaktadırlar.
Bakterilerin insan için önemi, hastalık yapanlarından kaynaklanır. Hastalık, vücuda giren bakterilerin cinsi ve sayısıyla organizmanın bağışıklık yeteneğine bağlıdır. Bakteriler salgıladıkları toksinlerle de hastalık yaparlar. Bu maddeler bakteri tarafından salgılanırsa ekzotoksin adını alırlar. Bakteri hücresinin yapısında bulunursa endotoksin adını alırlar. Bakteriler cinslerine göre vücutta ayrı ayrı yerlere yerleşir. Stafilokoklar deri ve aknelerde yer alırken, streptokoklar boğaza yerleşirler. Tüberküloz ve zatürree ise akciğerlere yerleşen bakterilerin yaptığı hastalıklardır.
