| İsim | Anlamı | Cinsiyet |
| ÖZALTAN | Sabah seher vöaktinde göğün kızıllaşarak aydınlanması. | KIZ/ERKEK |
| ÖZALTAY | Altaylara mensup. Öztürk. | ERKEK |
| ÖZALTIN | Özü altın gibi değerli olan kimse. | KIZ/ERKEK |
| ÖZALTUĞ | Kırmızı tuğ. | ERKEK |
| ÖZAN | Öz an. | KIZ |
| ÖZANT | Içten ant, samimi yemin | KIZ |
| ÖZARI | Arı gibi çalışkan kimse. | KIZ/ERKEK |
| ÖZARKIN | Öz arkın. | ERKEK |
| ÖZASLAN | Aslan gibi güçlü, soylu kimse. | ERKEK |
| ÖZATA | Ata ve Öz kelimelerinden birleşik isim. | ERKEK |
| ÖZATAY | Özü herkesçe tanınan kimse. | ERKEK |
| ÖZAY | Özü ay gibi temiz, parlak, aydınlık kimse. | KIZ/ERKEK |
| ÖZAYDIN | Özü temiz, aydınlık kimse. | KIZ/ERKEK |
| ÖZAYTAN | özden Ay gibi doğan tan | KIZ |
| ÖZBAL | Balın özü. | ERKEK |
| ÖZBALA | Öz çocuk. | ERKEK |
| ÖZBAŞ | Öz baş. | ERKEK |
| ÖZBAŞAK | Öz başak. | KIZ |
| ÖZBATU | Öz batu. | ERKEK |
| ÖZBAY | Yiğit, Türk Alpi. | ERKEK |
| ÖZBEK | 1. Yiğit, cesur, özü güçlü. 2. Orta Asya’da yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan olan kimse. 3. Dere, çay. | KIZ/ERKEK |
| ÖZBEKKAN | Özbek soyundan gelen. | ERKEK |
| ÖZBEN | Soyluluk ve asalette öz, temel. | KIZ/ERKEK |
| ÖZBERK | Özü güçlü kimse. | ERKEK |
| ÖZBEY | Yiğit, Türk Alpi. | ERKEK |
| ÖZBİL | özünü bil; ayrıntıyı değil “öz” olanı bil, özü bil | KIZ |
| ÖZBİLEK | Güçlü bilek | KIZ/ERKEK |
| ÖZBİLEN | Kendisi bilen, kendiliğinden bilen. | KIZ/ERKEK |
| ÖZBİLGE | Bilgelik taşıyan. Doğasında bilgelik bulunan. | KIZ/ERKEK |
| ÖZBİLGİN | Öz bilgin. | KIZ/ERKEK |
| ÖZBİLİR | Asıl bilgiye ulaşan, temel bilgi sahibi. | KIZ/ERKEK |
| ÖZBİR | Soy, temel, asıl birliği. | ERKEK |
| ÖZBOĞA | Öz boğa. | ERKEK |
| ÖZCAN | Candan, samimi, içten. | KIZ/ERKEK |
| ÖZCANAN | Kişiye en yakın, sevgili. | KIZ |
| ÖZCEBE | Zırh, cevşen, silah, mühimmat işleriyle uğraşan. | ERKEK |
| ÖZÇAM | Öz çam. | ERKEK |
| ÖZÇELİK | Özü çelik gibi sert ve güçlü. | ERKEK |
| ÖZÇEVİK | Canlı, çevik, hareketli kimse. | ERKEK |
| ÖZÇIN | Özü doğru, saf, temiz kimse. | ERKEK |
| ÖZÇINAR | Öz çınar. | ERKEK |
| ÖZDAĞ | Öz dağ. | ERKEK |
| ÖZDAL | Öz dal. | KIZ/ERKEK |
| ÖZDAMAR | Öz damar. | ERKEK |
| ÖZDE | Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan | KIZ |
| ÖZDEĞER | Bir şeyin gerçek değeri. | ERKEK |
| ÖZDEK | 1. Temel, esas, kök. 2. İç, öz, çekirdek. 3. Madde. | ERKEK |
| ÖZDEL | Hediye. | KIZ/ERKEK |
| ÖZDEMİR | Özü demir gibi güçlü. | ERKEK |
| ÖZDEN | 1. Soyca temiz, köleliği olmayan, özgür. 2. Özle, özvar-lıkla, gerçekle ilgili. 3. Suların geçtiği yer, su geçidi. 4. Özsu. | KIZ/ERKEK |
| ÖZDENER | Özden er. | ERKEK |
| ÖZDEREN | Öz deren. | KIZ |
| ÖZDEŞ | Her türlü nitelik bakımından eşit olan, benzer olan. | KIZ/ERKEK |
| ÖZDİL | Gönülden, içten. | ERKEK |
| ÖZDİLEK | Candan dilenen dilek. | KIZ/ERKEK |
| ÖZDİLMAÇ | Tercüman, çevirmen. | ERKEK |
| ÖZDİNÇ | Özlü, canlı, dinç olan kimse. | ERKEK |
| ÖZDİNÇER | Özü canlı, dinç olan kimse. | ERKEK |
| ÖZDOĞA | Gerçek, bozulmamış tabiat. | ERKEK |
| ÖZDOĞAL | Öz doğal. | ERKEK |
| ÖZDOĞAN | Öz doğan. | ERKEK |
| ÖZDOĞRU | Özünden temiz, dürüst kimse. | ERKEK |
| ÖZDORU | Öz doru. | ERKEK |
| ÖZDORUK | Zirve. Yüksek şahsiyet. | ERKEK |
| ÖZDURAN | Öz duran. | ERKEK |
| ÖZDURDU | Öz durdu. | ERKEK |
| ÖZDURU | Özü duru, katıksız olan. | ERKEK |
| ÖZDÜRAN | Öz duran. | ERKEK |
| ÖZEK | 1. Güç. 2. Çalışkan. 3. Küçük dere. 4. Ağacın, bitkinin özü, içi. Bitki filizi. 5. Bir şeyin ortası. 6. Sel yarıntısı. | KIZ/ERKEK |
| ÖZEKAN | Öze kan. | ERKEK |
| ÖZEL | Öz el. l. Yalnız bir kişiye, bir şeye ait ya da ilişkin olan. Devlete değil, kişiye ait olan. 2. Her zaman görülenden, olağandan farklı, dikkate değ | KIZ/ERKEK |
| ÖZEN | 1. Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba. 2. İçerlek, tam orta, en içeride olan. 3. İlk söz. 4. Bir birine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara. Dere, ırmak | KIZ/ERKEK |
| ÖZENAY | Özen ay. | KIZ |
| ÖZENÇ | Bir şeyi elden geldiğince iyi yapmaya çalışma işi, özenme işi, özen | KIZ/ERKEK |
| ÖZENDER | Ender bulunan yaratılışta olan, değerli. | ERKEK |
| ÖZENGİN | Özü engin, geniş ve derin. | ERKEK |
| ÖZENGÜL | Özen gül. | KIZ |
| ÖZENİR | Çaba gösteren, en iyisini yapmaya çalışan. | KIZ |
| ÖZENLİ | Özenle çalışan kimse. | ERKEK |
| ÖZER | Yiğit, doğru kimse | KIZ/ERKEK |
| ÖZERCAN | Özer can. | ERKEK |
| ÖZERDAL | Öz er dal. | ERKEK |
| ÖZERDEM | Bütün erdemleri özünde toplayan. | ERKEK |
| ÖZERDİM | Özüne erdim, ulaştım. | ERKEK |
| ÖZERDİNÇ | Özünde canlı, dinç olan erkek. | ERKEK |
| ÖZEREK | Asıl amaç, ulaşılmak istenen şey. | ERKEK |
| ÖZERHAN | Yiğit, cesur han. | ERKEK |
| ÖZERK | Kendi kendini yönetme yetkisi olan. | ERKEK |
| ÖZERKİN | Özgür, güçlü kimse. | ERKEK |
| ÖZERKMEN | Özünde güçlü olan. | ERKEK |
| ÖZERMAN | 1. Bir şeyi çok isteyen. 2. Pişmanlık duyan. | ERKEK |
| ÖZEROL | Gerçek yiğit ol. | ERKEK |
| ÖZERTAN | Öz ertan. | ERKEK |
| ÖZERTEM | Özünde erdemli olan. | ERKEK |
| ÖZGE | 1. Başka, gayrı, diğYabancı, ağyar. 2. İyi, güzel. 3. İki dağ arasındaki dereciklerin birleştiği yer, derenin başlangıcı. 4. Şakacı. 5. Cana yakın, sıcakkanlı. 6. Yürekli, gözü pek. | KIZ |
| ÖZGEBAY | İyi, güzel, yürekli erkek. | ERKEK |
| ÖZGEER | İyi güzel erkek. | ERKEK |
| ÖZGEHAN | Cana yakın, sıcak kanlı han, yürekli han, cesur han | ERKEK |
| ÖZGEN | Özü geniş, rahat, sakin kimse. | KIZ/ERKEK |
| ÖZGENALP | Sakin, ağırbaşlı yiğit. | ERKEK |
BİR SONRA Kİ SAYFA İÇİN AŞAĞIDAKİ NUMARALARI TAKİP EDİNİZ
