Kenelerin bir seferde emdikleri kan miktarı, kenenin türüne ve yaşına göre değişiklik gösteriyor (8005ün üzerinde kene türünün olduğunu, sayının bazı kaynaklarda 850-860 arası verildiğini de hatırlatalım).
En yaygın görülen ve en fazla çalışılmış kene türlerinden biri olarak kabul edilen kış kenelerinin (Dermacentor albipictus) dişileri, bir seferde ortalama 2 mililitre kan emebiliyorlar.
Dünyada 899 adet kene türü bulunuyor. Keneler genel anlamda mesken keneleri ve mera keneleri olarak iki ana grupta inceleniyor. Yuvaya bağımlı mesken keneleri fare delikleri, kuş yuvaları, ahır duvarlarındaki çatlaklar gibi yerlerde bulunurlar ve konaklarını burada beklerler. Mera keneleri ise orman, çalılık, çayır, çöl gibi geniş alanlarda yaşamlarını sürdürürler. Hastalık etkenlerini taşıyan kene türleri daha çok bu tür kenelerdir. Yaşam döngüleri larva, nimf ve erişkin olmak üzere üç evreden ibarettir. Bu sert keneler türlere göre biyolojilerini bir, iki ve üç konaktan kan emerek tamamlarlar. Keneler konaklarında, yani tutundukları hayvanda çiftleşirler.
Keneler sadece kan ile beslenir. Aç bir dişi kene yumurtlamak için kendi ağırlığının yaklaşık 100 ile 200 kat fazlası kadar kan emebilir. Yumurtlama işlemini tamamlayan dişiler ölür. Yumurta miktarı, kenenin beslenme durumu ve türüne göre 2 bin ile 20 bin arasında olabilir. Erkek bir kene ise çok daha az kan emmektedir.
Diğer canlılarla karşılaştırıldıklarında, keneler oldukça uzun yaşar. Kenelerin 6 ay ile 3 yıl arasında yaşayan türleri mevcuttur. Zorunlu kan emici olan keneler, bütün yaşam dönemlerinde konaklarından kan emmek zorundadır. Kan emdikleri konaklarından ayrılıp toprağa düşen keneler, her bir aşamada gömlek değiştirmektedir.
Kenelerde konak özelliği türlere göre değişmektedir. Bazı türler tek bir konaktan bazıları 200 kadar hayvan türünden kan emebilir. Mesken keneleri konak aramak zorunda değildir. Buna karşılık mera keneleri yaşamlarını devam ettirebilmek için kan emebilecekleri uygun bir konak bulmak zorundadır.
Keneler konaklarını yani kan emecekleri hayvanları ve insanları bulmak için aktif, avcı ve pasif, pusucu olarak yaparlar. Hiç bir kene türü uçma yeteneğine sahip değildir. Avcı keneler saklandıkları bölgeden konak sinyallerini aldıklarında hızlı bir şekilde konaklarına yönelirler. Pusucu keneler ise bulundukları yeri terk etmeden konakların gelmesini, çoğunlukla bir otun üzerinde, bekler ve konağına tutunurlar.
