Tüm dağlar, çoğu milyonlarca yıl önce meydana gelen yer kabuğu değişiklikleri sonucunda oluşmuştur. Dünyanın en yüksek dağları Asya‘da, en geniş dağlar Atlantik okyanusunda bulunur. Dağlar, dünyadaki en dikkat çekici jeolojik yer şekillerinden biri olarak durmakta ve genellikle bulundukları bölgeyi karakterize etmektedir. Kıvrımlı dağlar büyük boşluklardaki şiddetli basınçla sıkışan kaya katmanlarıyla meydana gelir. Kıvrılma, başlıca “kıvrım dağları”nın oluşmasında etkilidir.
Orojenik hareketler sırasında tortul tabakaların esnek olanları kıvrılır. Bu şekilde kıvrım dağları oluşur. Himalayalar, Alpler ve bu dağların Türkiye’deki uzantıları olan Kuzey Anadolu Dağları ile Toroslar bu şekilde oluşmuş kıvrım dağlarına en güzel örnektir. Dik dağlarda, kayalar yerkabuğunun yüzeyinde tepeler oluşturacak şekilde çıkıntılar yapmaya zorlanmıştır. Diğer bir durum da kayaları oluşturan yerkabuğunun merkezindeki lavların katmanlar! çok büyük bir kuvvetle itmesidir.
Volkanik dağlar, yerkabuğunun merkezinden dışarı çıkan lav, kül ve cüruftan oluşur. Volkanik dağların tepelerinde lavların dışarı fışkırabileceği delikler bulunur. Aktif yanardağlarda, yerkabuğundaki hareketli magma tabakası çeşitli kırık ve çatlaklardan aşarak yanardağların bu deliklerinden fışkırır.
Sıradağlar yer kabuğundaki kırılma ve çökmelerin sonucu meydana gelir. Kaya bloklarını da kapsayan büyük yeryüzü bölümleri bir seferde sivrilir ya da çöker. Yani gördüğünüz gibi dağlar birçok farklı şekilde oluşur.
