| İsim | Anlamı | Cinsiyet |
| ERANIL | Yiğitliğinle anıl, tanın. | ERKEK |
| ERASLAN | Aslan gibi, güçlü kuvvetli erkek. | ERKEK |
| ERAVEND | 1. Şevk, arzu, istek. 2. Şan, şeref. | ERKEK |
| ERAY | Erken ay, ilk ay, ayın ilk günlerinde doğan. | ERKEK |
| ERBAŞAT | Yiğit erkek. | ERKEK |
| ERBATUR | Cesur, yiğit. | ERKEK |
| ERBAY | Soylu, ünlü aileye mensup erkek. | ERKEK |
| ERBELGİN | Açık yürekli erkek. | ERKEK |
| ERBEN | Yiğit erkek. | ERKEK |
| ERBERK | Şimşek gibi yiğit. | ERKEK |
| ERBOĞA | Boğa gibi güçlü erkek. | ERKEK |
| ERBOY | Yiğit soydan gelen. | ERKEK |
| ERCAN | Canlı, diri, sıhhatli erkek. | ERKEK |
| ERCE | Erkekçe, askerce. | ERKEK |
| ERCİHAN | Cihanın tanıdığı erkek. | ERKEK |
| ERCİN | Merdiven, basamak. | ERKEK/KIZ |
| ERCİVAN | Genç erkek. | ERKEK |
| ERCÜMENT | İtibarlı, haysiyetli, değerli | ERKEK |
| ERÇELİK | Çelik gibi güçlü erkek. | ERKEK |
| ERÇETİN | Sert, güçlü erkek. | ERKEK |
| ERÇEVİK | Çevik, hızlı erkek. | ERKEK |
| ERÇİL | Doğru, inanılır, güvenilir kişi. | KIZ |
| ERÇİN | Erken doğan, En erken davranan | ERKEK |
| ERDA | Beyaz karınca. | KIZ |
| ERDAL | Tek erkek, dal gibi uzun erkek. | ERKEK |
| ERDEM | 1. Fazilet. 2. Maharet, hüner 3. Liyakat. 4. Usta gemici. 5. İnsanın ruhsal yetkinliği. | ERKEK |
| ERDEMALP | Erdemli yiğit. | ERKEK |
| ERDEMAY | 1. Fazilet. 2. Maharet, hüner 3. Liyakat. 4. Usta gemici. 5. İnsanın ruhsal yetkinliği. | KIZ |
| ERDEMER | Erdemli kimse. | ERKEK |
| ERDEMİR | Demir gibi güçlü erkek. | ERKEK |
| ERDEMLİ | Erdemli, faziletli. | ERKEK |
| ERDEN | El değmemiş | ERKEK |
| ERDENAY | yeni Ay, el değmemiş Ay | KIZ |
| ERDENİZ | Denizler hakimi, denizi seven kişi | ERKEK |
| ERDEŞİR | Cesur, kahraman, aslan yürekli. | ERKEK |
| ERDİ | 1. Amacına ulaşan, erişen. 2. Olgunlaşmış erkek. 3. Ermiş veli. | ERKEK |
| ERDİBİKE | Olgunluğa erişmiş, deneyimli kadın. | KIZ |
| ERDİM | 1. Fazilet. 2. Maharet, hün3. Liyakat. 4. Usta gemici. 5. İnsanın ruhsal yetkinliği. | ERKEK |
| ERDİN | 1. Amacına ulaşan, erişen. 2. Olgunlaşmış erkek. 3. Ermiş veli. | ERKEK |
| ERDİNÇ | Duru, güçlü kuvvetli erkek. | ERKEK |
| ERDOĞAN | Yiğit doğan. | ERKEK |
| ERDÖNMEZ | Sözünden dönmeyen, doğru sözlü. | ERKEK |
| ERDURAN | Sözünden dönmeyen, doğru sözlü. | ERKEK |
| ERDURMUŞ | Sözünden dönmeyen, doğru sözlü. | ERKEK |
| ERDURSUN | Sözünden dönmeyen, doğru sözlü. | ERKEK |
| EREK | Gerçekleştirilmek için tasarlanan ve erişmek istenilen şey, amaç, gaye, hedef. | ERKEK |
| EREKEN | Gerçekleştirilmek için tasarlanan ve erişmek istenilen şey, amaç, gaye, hedef. | ERKEK |
| EREL | Erkek eli, güçlü el. | ERKEK |
| EREM | Ulaşmak, kavuşmak için çaba gösteren, Cennet | Kız/Erkek |
| EREN | 1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. | ERKEK |
| ERENALP | 1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. | ERKEK |
| ERENAY | 1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. | ERKEK |
| ERENCAN | 1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. | ERKEK |
| ERENDİZ | Gezegenlerin en büyüğü ve güneşe yakınlık bakımından beşincisi Jüpiter. | ERKEK |
| ERENGÜÇ | 1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. | ERKEK |
| ERENGÜL | 1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. ve gül isimlerinden birleşik. | KIZ |
| ERENGÜN | ulaşıp gelen gün | KIZ |
| ERENÖZ | 1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. | ERKEK |
| ERENSOY | 1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. | ERKEK |
| ERENSU | 1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. | ERKEK |
| ERENTÜRK | Eren-türk. | ERKEK |
| ERER | Ulaşır, kavuşur. | ERKEK |
| ERETNA | XIV. yy. Orta Anadolu’da Sivas ve Kayseri’de beylik kuran bir zat. Aslen Uygur Türkleri’nden olup Küçük Asya’da Anadolu Selçuklularına ait yerleri idarelerine almış olan İlhanlıların emirlerinden biri. Adil yönelimi sayesinde halkın övgüsünü | ERKEK |
| EREZ | Acıbadem ağacı. | ERKEK |
| ERG İNER | Olgun erkek. | ERKEK |
| ERGALİP | Üstün, yenen kimse. | ERKEK |
| ERGAZİ | Üstün, yenen kimse. | ERKEK |
| ERGE | Şımarık, nazlı. | KIZ |
| ERGENÇ | Genç erkek. | ERKEK |
| ERGENER | Genç erkek. | ERKEK |
| ERGİ | İyi, güzel bir şeye erişme. | ERKEK |
| ERGİN | 1. Olmuş, yetişmiş, kemale ermiş. 2. Haklarını kendi kullanmak için yasanın gösterdiği yaşa gelmiş olan kimse | ERKEK |
| ERGİNALP | 1. Olmuş, yetişmiş, kemale ermiş. 2. Haklarını kendi kullanmak için yasanın gösterdiği yaşa gelmiş olan kimse | ERKEK |
| ERGİNAY | 1. Olmuş, yetişmiş, kemale ermiş. 2. Haklarını kendi kullanmak için yasanın gösterdiği yaşa gelmiş olan kimse | ERKEK |
| ERGİNCAN | Olgun ruhlu kimse. | ERKEK |
| ERGİNER | Olgun erkek. | ERKEK |
| ERGİNSOY | Olgun kişilerin soyundan gelen. | ERKEK |
| ERGİNTUĞ | 1. Olmuş, yetişmiş, kemale ermiş. 2. Haklarını kendi kullanmak için yasanın gösterdiği yaşa gelmiş olan kimse | ERKEK |
| ERGÖK | 1. Olmuş, yetişmiş, kemale ermiş. 2. Haklarını kendi kullanmak için yasanın gösterdiği yaşa gelmiş olan kimse | ERKEK |
| ERGÖKMEN | Mavi gözlü, sanşın kimse. | ERKEK |
| ERGÖNÜL | Gönül eri, iyi insan. | ERKEK |
| ERGUN | Oynak, hızlı giden at | ERKEK |
| ERGUNALP | Hızlı, çevik, yiğit. | ERKEK |
| ERGUNER | Hızlı, çevik erkek. | ERKEK |
| ERGUVAN | 1. Erguvan çiçeği. 2. Kızıl şey. 3. Kırmızı kadife. | ERKEK/KIZ |
| ERGÜÇ | Erkek gücü. | ERKEK |
| ERGÜDEN | 1. Yiğitlik eden erkek. 2. Sevk ve idare kabiliyeti olan, lider. | ERKEK |
| ERGÜDER | 1. Yiğitlik eden erkek. 2. Sevk ve idare kabiliyeti olan, lider. | ERKEK |
| ERGÜL | Nadide gül, tek gül. | KIZ/ERKEK |
| ERGÜLEÇ | Güleryüzlü erkek. | ERKEK |
| ERGÜMEN | Amacına, isteğine kavuşan. | ERKEK |
| ERGÜN | 1. Yumuşak uysal kimse. 2. Sulu kar, sulu saf kar. | ERKEK |
| ERGÜNAY | 1. Yumuşak uysal kimse. 2. Sulu kar, sulu saf kar. | ERKEK |
| ERGÜNER | Yumuşak huylu, uysal erkek. | ERKEK |
| ERGÜVEN | Kendine güvenen. | ERKEK |
| ERGÜVENÇ | Güven duyulan kimse. | ERKEK |
| ERHAN | İyi, adaletli hükümdar. | ERKEK |
| ERHUN | Hunlu yiğit | ERKEK |
| ERİB | Akıllı, zeki kimse. | ERKEK |
| ERİBE | Akıllı, zeki kimse. | KIZ |
BİR SONRAKİ SAYFAYI GÖRMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ NUMARALARI TIKLAYINIZ
