İ harfi ile başlayan isimler nelerdir? Genel olarak hep isim şehir oyununu oynarken alfabetik olarak aradığımız isimler veya adlar olur. Bundan mütevellit her yeni doğan insan yavrusunun ister kız olsun ister oğlan olsun mutlaka bir ismi olur. Eğer sizde i harfi ile başlayan bayan isimleri veya İ Harfi ile Başlayan erkek İsimlerini arıyorsanız burada bulabilirsiniz. Birbirinden farklı ve değişik çoçuk, kız, erkek, kadın isimleri ile özelliklerini derledik.
| İsim | Anlamı | Cinsiyet |
| İBADULLAH | 1. Allah’ın kullan, insanlar. 2. Çok, pek çok. | ERKEK |
| İBER | İbretler, alınan kötü dersler. | ERKEK/KIZ |
| İBHAC | Sevindirme, sevindirilme. | ERKEK/KIZ |
| İBİŞ | l. Ortaoyunu ve kukla tiplerinde gülünç şahıs. 2. Avanak, sersem. Daha çok takma isim olarak kullanılır. | ERKEK |
| İBN | Erkek çocuk demektir. Araplarda birçok şahıs babalarının isimleriyle anılmıştır. İbn Abbâs(Abdullah) Rasulullah ‘m amcası Abbas’ın oğlu. Sahabedendir. | ERKEK |
| İBRA | Beri kılma, beraat etme, temize çıkarılma, aklanma. | ERKEK/KIZ |
| İBRAHİM | İnananların babası – Peygamber | ERKEK |
| İBRET | 1. Bir olaydan, kötü bir durumdan ders alma. 2. İbret alınacak olay, iş, acaip, tuhaf. | KIZ |
| İBRİN | Yüzü parlak, güzel olan sevgili. | KIZ |
| İBRİNŞAK | Ağaçta, çiçek açma, ağacın çiçeğinin tomurcuğunu yanp çıkması. | KIZ |
| İBRİZ | Halis, saf altın. | ERKEK/KIZ |
| İBSAN | İnsanın yüzü veya huyu güzel olma. | ERKEK |
| İBŞAR | Müjde verme, müjdeleme, muştulama. | ERKEK/KIZ |
| İCABET | 1. Kabul etme, kabul edilme. 2. Razı olma, uyma. | KIZ |
| İCABI | (bkz. İcab). | ERKEK |
| İCAZET | 1. İzin, ruhsat. 2. Diploma. | KIZ |
| İCLAL | Ağırlama, ikram. Büyüklük, ululuk. | KIZ |
| İCMA | Dağınık şeyleri toplama, biraraya getirme. | KIZ |
| İCMAL | 1. Özetleme. 2. Özet. 3. Cem, toplama. | ERKEK/KIZ |
| İÇAB | 1. Lazım gelme, gerçek. 2. Bir sözleşme için ilk söylenen söz. 3. Olumlama, olumlu hale gelme. | ERKEK |
| İÇAP | 1. Lazım gelme, gerçek. 2. Bir sözleşme için ilk söylenen söz. 3. Olumlama, olumlu hale gelme. | ERKEK |
| İÇİ | 1. Hükümdar veziri vekili. 2. Atmaca. | ERKEK |
| İÇİL | kıyıdan içerde bulunan il | KIZ |
| İÇİM | bir yudumda içilecek miktar; bir şey içilirken alınan tat Çok güzel çok alımlı, çok çekici demek olan bir içimsu deyimindede geçer | KIZ |
| İÇKİN | Varlığın içinde bulunduğu varlığın yapısına karışmış olan. 2. Yalnızca bilinçte olan. 3. Deney içinde kalan, deneyi aşmayan. 4.Dünya içinde dünyada olan. | KIZ/ERKEK |
| İÇLİ | kolay duygulanıp incinen, içlenme huyu olan, duygulu | KIZ |
| İÇÖZ | İçli, özlü değerli. | ERKEK |
| İÇTEN | Yürekten, candan, samimi. En önemli, can alıcı noktasından. | KIZ/ERKEK |
| İDİCANAN | Sevgilinin bayramı. | KIZ |
| İDİK | Kutsal, mübarek. | ERKEK |
| İDİKUT | 1. Kutlu, saadetli. 2. Yüksek rütbeli. 3. Eski Türklerde bir hükümdar ünvanı. | ERKEK |
| İDİL | Kır yaşamı içinde aşk konusunu işleyen kısa şiir; Volga ırmağına Türkler’in verdiği ad | KIZ |
| İDİLSU | Su için yazılmış şarkı. | KIZ |
| İDLAL | Naz etme, nazlanma, aşın derecede nazlanma. | KIZ |
| İDRİS | Hoş kokulu bir kiraz türü – Bilimde ileri düzeyde olan – Peygamber | ERKEK |
| İFAKAT | 1. Hastalıktan kurtulma, iyileşme. 2. Ayılma. | KIZ |
| İFAZA | 1. Feyizlendirme, feyz ve nur verme. 2. Kabı taşıncaya kadar doldurma. Kadın ve erkek adı olarak kullanılır. | KIZ |
| İFDAL | 1. Lütuf ve bağış. | ERKEK/KIZ |
| İFFET | Temizlik, namuslu olmak | KIZ |
| İFHAR | Onurlandırma, üstün etme. | ERKEK |
| İFTİHAR | 1. Şeref, şan. 2. Övünme. | ERKEK/KIZ |
| İĞDEMİR | Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç. | ERKEK |
| İHLAS | 1. Halis, temiz doğru sevgi. 2. Gönülden gelen dostluk, samimiyet, doğruluk, bağlılık. 3. Kur’anı Kerim’in 112. suresinin adı. | ERKEK |
| İHMİRAR | Kızarma, kızıllık. | KIZ |
| İHSAN | İyilik – Bağış, bağışlama | ERKEK |
| İHTİMAM | Dikkatle çalışma, önemle inceleme. | ERKEK |
| İHTİRAM | Saygı, hürmet | ERKEK |
| İHTİŞAM | Büyüklük, göz alıcılık, gösterişlilik, görkem. | ERKEK/KIZ |
| İHVAN | 1. Sadık, samimi candan dostlar. 2. Aynı tarikata mensup insanlar. | ERKEK/KIZ |
| İHYA | 1. Diriltme, diriltilme, canlandırma. 2. Taze can verircesine iyilik lütfetme. 3. Yeniden kuvvetlendirme. 4. Uyandırma, canlandırma, tazelik verme. 5. Allah’ın sıfatlarından. İsim olarak kullanılmaz. | KIZ |
| İKAN | Sağlam biliş, bilme. | ERKEK/KIZ |
| İKBAL | 1. Birine doğru dönme. 2. Baht, talih. 3. İşlerin yolunda gitmesi, bahtlı, saadetli, mutlu olması. 4. Arzu, istek. | KIZ/ERKEK |
| İKBAR | Büyük, ulu görme, görülme. | ERKEK/KIZ |
| İKDAM | 1. İlerleme. 2. İlerlemeye çalışma. | ERKEK/KIZ |
| İKLİL | Taç esfer | KIZ |
| İKLİM | Hava koşulları | KIZ/ERKEK |
| İKRAM | 1. Hürmet, saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi hediye, armağan olarak verme. 4. Hesap dışı yapılan inceleme. | ERKEK/KIZ |
| İKRAMULLAH | Allah’ın ikramı, nimeti, bağışı. | ERKEK |
| İKSİR | 1. Ortaçağ kimyacılarının olağanüstü etkili güçte varsaydıkları cisim. 2. Etkili, yarar şurup. 3. En etkili neden. | ERKEK/KIZ |
| İKTİDAULLAH | Allah’a tabi olma, uyma. | ERKEK |
| İLAYDA | Su perisi | KIZ |
| İLAYDIN | Aydınlık, mutlu, demokratik ülke. | ERKEK |
| İLBARS | ülkenin parsı, XVI.yüzyılda Harizm ya da Özbek Hanlığı Devleti’ni kuran kişi | ERKEK |
| İLBAŞI | Selçuklular’da köy yöneticisi. | ERKEK |
| İLBAY | Vali | ERKEK |
| İLBEY | Bir müddet “vali” karşılığında resmen kullanılan uydurma kelime. | ERKEK |
| İLBEYİ | Eski Türkler’de ve Osmanlılarda bazı oymak beyleri ve ileri gelenler için kullanılan ünvan. | ERKEK |
| İLBİLGE | Bir ülkenin tanınmış saygın, bilgin kişisi. | ERKEK |
| İLBÜKE | İlbey hanımı, seçkin hanım | KIZ |
| İLCAN | Ülkenin canı, sevdiği kişisi. | KIZ/ERKEK |
| İLÇİ | elçi | ERKEK |
| İLDEMİR | Ülkenin en sağlam, güçlü, kuvvetli kişisi, | ERKEK |
| İLDENİZ | 1. Ülkenin denizi. İldeniz Şemseddin Azerbaycan Atabeyleri diye de anılan İldcnizler Sülalesinin kurucusu. Kapçaklardandır.(Öl. 1175). | KIZ/ERKEK |
| İLDİR | 1. Parıltı, parlayış. 2. Alacakaranlık. | ERKEK |
| İLENÇ | İlenmek amacıyla söylenen söz, ilenme. | ERKEK |
| İLEY | 1. Huzur. 2. Yan, yön, karşı taraf. | ERKEK/KIZ |
| İLGAR | 1. Eski Türklerde at koşularına ve tören olarak yapılan koşulara verilen ad. 2. Atın dört nala koşması. | ERKEK |
| İLGARİ | 1. Artukluların Mardin ve Silvan kolundan iki Atabeyin adı. 2. Komutan, önder. | KIZ/ERKEK |
| İLGAZ | 1. Atın dört nalla koşması. 2. Hücum, akın. 3. Çankırı ilinin ilçe merkezi. 4. Batı Karadeniz bölgesinin en yüksek dağ kitlesi. | ERKEK/KIZ |
| İLGİ | 1. İki nesne arasındaki bağ, ala2. Kimyada bir cismin başka bir cisimle birleşmeye olan meyli. | KIZ/ERKEK |
| İLGİN | Gurbette yaşayan, garip. | ERKEK |
| İLGÜ | Engel, mani | KIZ/ERKEK |
| İLGÜL | 1. Ülkenin gülü. 2. Çok güzel kadın. | KIZ |
| İLGÜN | Halk, ulus, ahali | ERKEK |
| İLHAM | İçe doğma, esin | KIZ/ERKEK |
| İLHAMİ | İçe doğanlarla, esinle ilgili | ERKEK |
| İLHAN | Bir ülkenin başında bulunan hükümdar | ERKEK |
| İLİG | Hükümdar ve hükümdar ailesi mensuplan. | ERKEK |
| İLİGHAN | Karahanlı hükümdar. | ERKEK |
| İLKAN | 1. İlk kan. 2. İran’da İlhanlılar’dan sonra bir devlet kuran Türk hükümdarı. | ERKEK |
| İLKAY | Yeni ay, ayın ilk hali. | KIZ/ERKEK |
| İLKBAHAR | Yılın ilk mevsimi, bahar. | KIZ |
| İLKBAL | İlk doğan kız çocuklarına verilen ad. | KIZ |
| İLKBEN | Ben ilk’im anlamında | KIZ |
| İLKCAN | İlk doğan erkek çocuklarına verilen ad. | ERKEK |
| İLKE | 1. Kendisinden türetilen ilk madde. 2. Temel düşünce, temel kanı, umde, prensip. 3. Temel bilgi. 4. Öncül. 5. Davranış kuralı. | KIZ/ERKEK |
| İLKEHAN | Yeni ilkeler, kanunlar koyan hükümdar, yönetici. | ERKEK |
| İLKER | İlk doğan çocuk. | ERKEK |
| İLKGÜL | (ailede ilk doğan kız çocuğuna konur) güllerin ilki, ilk gelen gül | KIZ |
| İLKGÜN | (ilk çocuk için) birinci gün | ERKEK |
BİR SONRAKİ SAYFA İÇİN AŞAĞAIDA VERDİĞİMİZ NUMARALARI TAKİP EDİNİZ
