Kahramanmaraş farklı lezzetleri ve geniş kültürüyle dikkat çekiyor. Tabi her şehrin kendine özgü meşhur yemekleri, meyveleri, yöresel yemekleri ve tatlıları hatta hediyelik eşyaları dahi vardır. Bu gün sizler için Kahramanmaraş‘da neler meşhur olduğunu Kahramanmaraş‘a özgü ve tarihi yada gezilecek yerleri ile yemeklerini ve tatlılarını derliyeceğiz.
Eğer bir gün yolunuz Kahramanmaraş‘a düşerse ve (Kahramanmaraş’ta ne yenir) diye düşünürseniz. Kahramanmaraş genelinde mutlaka tatmanız ve yemeden/içmeden dönmemeniz gereken lezzetler aşağıda. Umarız önerilerimizi beğenirsiniz! İşte bu konuda bilinmesi gereken Kahramanmaraş‘ın meşhur özgü yemekleri, tatlıları ve meyveleri…
Maraş Sumak Ekşisi Akıtı: Sumak (baharatı) meyvelerinin su ile özümsenmesi suretiyle hazırlanan ekstraktın berraklaştırılıp, güneşte koyulaştırılmasıyla yapılan ve ekşimsi bir tadı olan bir tür sıvı konsantre sos türü.
Maraş Sıkma Parmak Peyniri: İnek, keçi ve koyun sütlerinden veya bunların karışımından, sıcak suda iki parmak (yaklaşık 2-3 cm) genişliğinde el yordamıyla sıkılarak üretilen tam yağlı ve sert bir peynir türü.
Maraş İşi: Kadife elbise, kadife yastık, yatak örtüleri, seccadeler, bohçalar, masa örtüleri vb. üzerine altın veya gümüş renkli parlak ipliklerle desen ve motiflerin nakşedilmesiyle yapılan Anadolu’nun en eski el nakışlarından biri.
Maraş File Nakışı: Teknik açıdan önce kumaşın sökülmesi sonra sökülen kumaşın işlenmesi ile oluşan, tersi ve düzü aynı görünen, ipekli kumaşlara ipek ipliklerle yapılan yöresel bir Türk nakış türü.
Maraş Dondurması: Kahramanmaraş ili sınırları içinde yetişen kekik, keven, sümbül ve çiğdem gibi çiçeklerle beslenen keçilerin sütleri, salep ve şekerden büyük bir ustalıkla yapılan, kendine özgü hoş bir lezzeti ve aroması, biraz çiğnenebilen elastik ve sert yapısı ve homojen parlak beyaz bir rengi olan, erimeden düşük sıcaklıklarda da saklanabilen bir dondurma türü.
Maraş Çöreği: Un, su, margarin, yaş maya, tuz ve çörek otundan oluşan hamurun en fazla 15 cm çapında bezeler haline getirilip yivli gürgen merdane ile desenli bir şekilde açılarak taş fırınlarda pişirilmesiyle yapılan bir çörek türü.
Maraş Burma Bileziği: Genellikle 150 – 250 mikron kalınlığında tel haline getirilmiş 22 ayar altının Maraşlı mücevher ustaları tarafından geliştirilen inşaat çivisi tekniğiyle bükülerek örülmesiyle yapılan bir el işi takı türü.
Maraş Biberi: Toz, pul ve isot biber yapımında kullanılan, meyveleri konik yapılı, ince etli, kurutulmaya elverişli olan ve olgunlaştığında kırmızı bir renk alan bir tür acı biber türü.
Kahramanmaraş Yemenisi: Farklı arazi şartlarında ve değişik iklim koşullarında sağlamlık ve rahatlığıyla yüzyıllardır insanların beğenisini kazanmış olan, halen Kahramanmaraş’ta üretimi ve kullanımı devam eden, tamamen doğal deriler ve boyalar kullanılarak elde dikilen, sağı ve solu bulunmadığından iki yönlü de giyilebilen bir tür hafif ayakkabı türüdür.
Kahramanmaraş Oyma Çeyiz Sandığı: Kurutulmuş ceviz ağacı tahtasından yapılan, el oymacılığı ile üzerine motifler işlenen, boyanmadan kendi doğal rengiyle verniklenen ve genellikle 100-50-60 ebatlarında olan el yapımı bir çeyiz sandığı türüdür.
Kahramanmaraş Hartlap Bıçağı: Kahramanmaraş’ın tarihi kadar eski olan bıçak sanatını halen sürdüren Hartlap’lı ustalar, kendilerine has teknikleriyle çeliği döverek, sap kısmında kullandıkları manda boynuzu, koçboynuzu, keçiboynuzu, şimşir ağacı gibi geleneksel malzemeleri işleyerek, kurban bıçağı, meyve bıçağı, cep bıçağı, kasap bıçağı, döner bıçağı, mutfak bıçağı gibi bir çok kullanım alanı için bıçak üretmektedirler.
Çağlayancerit Cevizi: Dolgun gövdeli, iri, içi açık sarı renkli, yumuşak yapılı ve kolay kırılarak içi tüm olarak çıkarılabilen, antraknoza ve iç kurduna dayanıklı olan verimli bir ceviz türüdür.
Andırın Tirşiği: Tirşik, 10-15 cm uzunluğunda genişçe yapraklardan oluşan, yılan pancarı veya yabani pancar olarak da bilinen, çiğ olarak yendiğinde zehirli etkiler gösteren bir bitkidir. Tirşik aynı zamanda, ince ince kıyılan tirşik bitkisi yaprakları, ılık su, yoğurt ve undan oluşan karışımın fermantasyona tabi tutulması, sonra çorba kıvamına gelinceye kadar kaynatılması, bu aşamada zehirlerinden arınan çorbanın soğumaya bırakılması ve sarımsakta ilave edilmesiyle soğuk olarak servis edilen bir bitki çorbasıdır.
Tarihi Maraş Çarşıları: Kahramanmaraş; Kapalı Çarşı (Suk-i Maraş), Saraçhane, Bakırcılar, Semerciler, Mazmanlar, Kazzazlar ve Demirciler Çarşısı ve bu çarşılar etrafında toplanmış geleneksel el sanatları alanında hizmet veren çok sayıda atölye ve dükkanla Türkiye’de geleneksel el sanatlarının en yoğun şekilde icra edildiği merkezlerden biridir.
Abdülhamithan Camisi: Türkiye’nin en büyük camilerinden biri olan, şehrin her yerinden görülebilen ve 10 bin kişilik cemaat kapasitesi bulunan Abdulhamidhan camisi şehre hakim bir tepe olan Mercimek Tepe üzerinde yer almaktadır.
Maraş Tarhanası: Kazanlarda pişirilen buğday yarmasının (dövme), yoğurt, tuz, kekik ve çörek otu ile yoğrulması ve çığ adı verilen sergiler üzerine ince bir şekilde serilip kurutulmasıyla yapılan kuru ve gevrek bir tarhana türü.
