| İsim | Anlamı | Cinsiyet |
| MECDİ | (bkz. Mecid). | ERKEK |
| MECDİDE | Rızkı bol, nasibi açık, bahtiyar. | KIZ |
| MECERRE | 1. Samanyolu. 2. Harekete müsait yol, cadde veya yer. | ERKEK/KIZ |
| MECİD | Çok ulu, yüce, şan ve şeref sahibi. Allah’ın sıfatlarından. Türk dil kuralı açısından “d/t” olarak kullanılır. Abdülmecid, Allah’ın(Mecid’in) kulu.. | ERKEK |
| MECİDDİN | Dinin ululuğu, büyüklüğü. Türk dil kuralı açısından “dA” olarak kullanılır. | ERKEK |
| MECİDE | Büyük ulu. Şan ve şeref sahibi. | KIZ |
| MECİT | Çok ulu, yüce | ERKEK |
| MECNUN | 1. Cin tutmuş, cinlenmiş. 2. Delice seven, tutkun. Leyla ile Mecnun hikayesinin erkek kahramanı. | ERKEK |
| MECRA | Suyun aktığı yatak, su yolu. Bir işin gidiş yolu. Bedendeki ahlatın alıştığı yol. | ERKEK/KIZ |
| MECUT | Talihi açık, mutlu, şanslı kimse. | ERKEK |
| MEDA | Mesafe. Son. | ERKEK/KIZ |
| MEDAR | 1. Dayanak. 2. Dönence. | ERKEK/KIZ |
| MEDENİ | 1. Medine’ye mensup, şehirli, şehir halkından olan. 2. Bir memleketle ilgili olan. 3. Terbiyeli, görgülü, nazik. Daha çok lakab olarak kullanılır. | ERKEK |
| MEDET | Yardım eden | ERKEK |
| MEDİD | Uzun, çok uzun süren. Arap aruzunun 2. bendi. | ERKEK |
| MEDİDE | Uzun, çok uzun süren. Arap aruzunun 2. bendi. | KIZ |
| MEDİH | Methetmeye, övmeye sebeb olan şey, övme mevzuu. | ERKEK |
| MEDİHA | Medhedilmiş, övünülmüş, beğenilen kadın | KIZ |
| MEDİNE | Arabistan’da bir şehir. Hz. Peygamberin kabrinin bulunduğu şehir. Hacıların Mekke’den sonra ziyaret ettikleri şehir. | KIZ |
| MEDUV | Davet olunmuş, çağırılmış, davetli. Hz. Peygamber(s.a.s)’in isimlerinden. | ERKEK |
| MEFAHİR | İftihar edilecek, övünülecek şeyler. | ERKEK/KIZ |
| MEFHAR | Övünme. Övünmeye sebeb olan, güvenmeyi gerektiren. Mefhari kainat Muhammed(s.a.s). | ERKEK |
| MEFHARET | Övünç, övünme, kıvanç | KIZ |
| MEFKURE | Ulaşılmak istenilen en yüce amaç | KIZ |
| MEFRUZ | Farz olunmuş, varsayılmış. | ERKEK |
| MEFRUZA | Farz olunmuş, varsayılmış. | KIZ |
| MEFTUH | 1. Açılmış, açık. 2. Ele geçirilmiş. | ERKEK |
| MEFTUHA | 1. Açılmış, açık. 2. Ele geçirilmiş. | KIZ |
| MEFTUN | 1. Fitneye düşmüş, sihirlenmiş. 2. Gönül vermiş, tutkun vurgun. Hayran olmuş, şaşmış. | ERKEK |
| MEFTUNE | 1. Fitneye düşmüş, sihirlenmiş. 2. Gönül vermiş, tutkun vurgun. Hayran olmuş, şaşmış. | KIZ |
| MEHDİ | 1. Kendisine rehberlik edilen. Allah tarafından hidayet verilmiş olan. Doğru yolu tutan. 2. Şiilere göre 12 imamın sonu. | ERKEK |
| MEHDİYE | 1. Kendisine rehberlik edilen. Allah tarafından hidayet verilmiş olan. Doğru yolu tutan. 2. Şiilere göre 12 imamın sonu. | KIZ |
| MEHİB | 1. Heybetli, azametli, korkunç(mehub). 2. Arslan(Esed, gazanfer, haydar, şif). | ERKEK |
| MEHİR | Ay parçası | KIZ |
| MEHLİKA | Ay yüzlü güzel. | KIZ |
| MEHMET | Muhammed isminin türkçesi. | ERKEK |
| MEHPARE | Ay parçası | KIZ |
| MEHRE | Hind okyanusu sahili ile Hadramut arasında bir ülke. | KIZ |
| MEHRU | Ay yüzlü güzel. | KIZ |
| MEHTAP | 1. Ay aydınlığı, ay ışığı. Dolunay. 2. Alay, eğlence, zevklenme. Türk dil kuralı açısından “b/p” olarak kullanılır. | KIZ |
| MEHVEŞ | Ay yüzlü, ay gibi güzel | KIZ |
| MEKİN | 1. Temekkün eden, oturan yerleşen. 2. Vakarlı, temkinli, vakar, iktidar sahibi. Hz. Peygamber(s.a.s)’in isimlerinden. | ERKEK |
| MEKİNE | 1. İktidar ve onur sahibi. 2. Yer tutup oturan, yerleşmiş. | KIZ |
| MEKNUN | Saklı, gizli, iyice korunmuş. | ERKEK |
| MEKNUNE | Saklı, gizli, iyice korunmuş. | KIZ |
| MEKNUZ | Gömülü. Hazineye konulmuş, saklanmış. | ERKEK |
| MEKNUZE | Gömülü. Hazineye konulmuş, saklanmış. | KIZ |
| MEKREMET | Kerem, cömertlik. Saygı, ağırlama. | ERKEK |
| MEKŞUFE | Açılmış, açık. Bilinmez değil, keşfolunmuş. | KIZ |
| MELA | 1. Doluluk. 2. Topluluk. 3. Ova. | KIZ |
| MELAHAT | Güzellik, güzel yüzlülük, yüzünde tatlı ifade olmak | KIZ |
| MELCE | Yüce, yüksek yer, sığınak, barınak | KIZ |
| MELDA | İnce ve taze vücutlu, Genç, körpe ve nazik. | KIZ |
| MELEK | Allah ile insanlar arasında aracılık yapan manevi yaratık | KIZ |
| MELEKNAZ | Allah ile insanlar arasında aracılık yapan manevi yaratık | KIZ |
| MELEKNUR | Allah ile insanlar arasında aracılık yapan manevi yaratık | KIZ |
| MELEKPER | Melek kanatlı. | KIZ |
| MELEKRU | Melek yüzlü. | KIZ |
| MELEKSİMA | Melek şimali. | KIZ |
| MELHUZ | Umulur, beklenir. | ERKEK |
| MELHUZA | Umulur, beklenir. | KIZ |
| MELİH | Güzel, şirin, sevimli | ERKEK |
| MELİHA | Güzel, Şirin | KIZ |
| MELİK | 1. Padişah, hakan, hükümdar. 2. Mal sahibi. 3. Allah’ın isimlerinden. Melikşah Sultan Sencer’in babası olan büyük Selçuklu hükümdarı. | ERKEK |
| MELİKAM | Tarih tezi | KIZ |
| MELİKANBER | Kudretli, nüfuzlu, Habeş köle. Melik ve anber isimlerinden birleşik isim. | ERKEK |
| MELİKE | Kadın hükümdar | KIZ |
| MELİKSERVER | Doğu Sultanı hükümdar. | ERKEK |
| MELİNAY | Cennete düşen ilk yağmur damlası | KIZ |
| MELİS | Bal arısı, bal gibi baldan tatlı, sevgili | KIZ |
| MELİSA | Baklagillerden, yaprakları liomu andıran kokulu bir bitki | KIZ |
| MELODİ | Ezgi, müzik parçası | KIZ |
| MELTEM | Yazın düzenli olarak karadan denize doğru esen rüzgar. | KIZ |
| MEMDUD | Uzatılan. | ERKEK |
| MEMDUDE | Uzatılan. | KIZ |
| MEMDUH | Övülmüş | ERKEK |
| MEMDUHA | Övülmüş | KIZ |
| MEMNUN | Minnet eden – Hoşnut, sevinçli | ERKEK |
| MEMNUNE | Sevinmiş, sevinçli. | KIZ |
| MEMUN | Emin bulunan, korkusuz, tehlikesiz, sağlam. | ERKEK |
| MENAF | 1. Dağın sivri tepesi. 2. Cahiliye döneminde Arapların putu. İsim olarak kullanılmaz. | ERKEK |
| MENDERES | Bir akarsu yatağının az eğimli ovalarda çizdiği kıvrım | ERKEK |
| MENEKŞE | İnce saplı, ufak mavi çiçekli güzel kokulu bitki | KIZ |
| MENGİ | Ölümsüz, ebedi | ERKEK |
| MENGÜ | Ebedi ölümsüz, bengi. Mengü suyu | KIZ/ERKEK |
| MENGÜALP | Ölümsüz, güçlü, kuvvetli, yiğit. | ERKEK |
| MENGÜBAY | Varlıklı kimse. | ERKEK |
| MENGÜBERT | Allah verdi. | ERKEK |
| MENGÜCEK | Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisar’ı içine alan bölgeyi fethederek XII. yy.’ın ilk yansına kadar elinde tutan Türk sülalesi. | ERKEK |
| MENGÜÇ | Yaşlı. | ERKEK |
| MENGÜER | Ebedi ölümsüz, bengi. Mengü suyu | ERKEK |
| MENGÜTAY | Ebedi ölümsüz, bengi. Mengü suyu | ERKEK |
| MENNAN | Çok ihsan eden, verici, ihsanı bol. Abd takısı alarak kullanılır. Allah’ın isimlerinden | ERKEK |
| MENSUR | Saçılmış, dağılmış – Ölçüsüz, uyaksız söz | ERKEK |
| MENSURE | Saçılmış, dağılmış – Ölçüsüz, uyaksız söz | KIZ |
| MENŞUR | Neşrolunmuş, dağıtılmış, yayılmış. | ERKEK |
| MENZUR | Adanmış, vadedilmiş. Adak olarak belirtilmiş. | ERKEK |
| MENZURE | Adanmış, vadedilmiş. Adak olarak belirtilmiş. | KIZ |
| MERAFİ | 1. Dağın sivri tepesi. 2. İslam’dan evvel Arapların putu. | KIZ |
| MERAHAN | 1. Ferah, sevinç. 2. Zayıf olma hali. | ERKEK |
BİR SONRAKİ SAYFAYI GÖRMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ NUMARALARI TAKİP EDİN..
